شهيد رمضان و گوهر عدالت
حادثه هفتم تير آغاز جريانى بود كه نشان داد دشمنان در اجراى برنامه‌هاى خويش خشونت را سرلوحه كار قرار داده‌اند. چهره‌هاى برجسته انقلاب اسلامى، قربانى سبعيتى مى‌شدند كه دشمنان به كمك آن سعى مي‌كردند آب رفته را به جوى باز آرند؛ كه خداوند به قدرت قاهر خويش سرنوشت‌شان را به نامرادى رقم زد. به هر تقدير شهادت آنان ضايعه مولمى است كه همواره گريبان جان دوستان انقلاب را گرفته و رها نمى‌كند و ياد جانسوز آيت‌الله دكتر بهشتى همواره روح مشتاقان انقلاب اسلامى را به درد مى‌دارد، گويى خليل‌الله خليلى شعر جانسوز خويش را به ياد آنان سروده است:
اى دل تو خون ببار كه در ديده نم نماند
اى سينه چاك شو كه دگر جاى غم نماند
اى گوش راه سمع فرو بند كز جهان
حرفى به جز فسانه رنج و الم نماند
اى روز برمتاب كه ديگر به چشم من
سيماى مهر و روشنى صبحدم نماند
از كاروان رفته به دل‌هاى دوستان
نقشى دگر به غير نشان قدم نماند
بيرون فكن ز بزم ادب ساغر نشاط
چون در پياله قسمت ما غير سم نماند
هان اى قلم بسوز در آتش كه بعد از اين
آن سرور سخنور صاحب قلم نماند