راه مبارزه با فساد، تدوين قانون نيست

تشكيل كميته مبارزه با فساد در شهرداري نطق پيش از دستور آقاي شجاع پوريان بود و من هم قبلا در مصاحبه‌هاي خود گفته بودم كه با توجه به تاكيد مقام معظم رهبري درباره مبارزه با فساد اداري خوب است كه شعبه‌يي براي مبارزه با فساد اداري در شهرداري‌ها و به خصوص در شهرداري تهران تشكيل شود و همچنان كه قوه قضاييه براي مبارزه با فساد اداري در دولت دو قاضي ويژه در نظر گرفته و ستاد مبارزه با رانتخواري زيرنظر معاون اول رييس‌جمهوري فعاليت مي‌كند، مي‌توانيم كميته‌يي با همين شرح وظايف هم براي شهرداري‌ها ايجاد كنيم. الزام ارايه ليست اموال، طرحي بود كه تصويب شد و اكنون در مجمع تشخيص مصلحت نظام است. من مخالف شفاف‌سازي فهرست اموال اعضاي شورا و شهرداري نيستم اما راهكار مبارزه با فساد، اين نيست بلكه مي‌توانيم فضاي آزاد در مطبوعات و زمينه نقد كارشناسانه را ايجاد كنيم وگرنه الزام به ارايه فهرست دارايي وزرا كه از قبل هم بوده اما تا امروز نتيجه مثبتي نداشته است. فردي كه دنبال فساد است حتما راه گريز و فرار از قانون را هم پيدا مي‌كند. راه مبارزه با فساد، تدوين قانون نيست. بلكه بايد فضاي نقد منصفانه و آزاد را ايجاد كنيم. علاوه بر آنكه اگر يك مساله مالي يا تخلف از سوي فردي اتفاق افتاد آن را به كل نظام يا مجموعه نسبت ندهيم. تا امروز با اتفاقاتي مثل پديده شانديز و اختلاس سه هزار ميليارد توماني و 10 هزار ميليارد توماني و بابك زنجاني و بسياري وقايع ريز و درشت صورت گرفته در هشت سال گذشته مواجه بوده‌ايم كه البته بخش بسيار ناچيزش هم افشا شده است. آيا اين اتفاقات بدون همراهي برخي متخلفان اتفاق افتاده است؟ پس با قانون مشكلي حل نمي‌شود. براي مقابله با ارتشا و فساد اداري بايد فضاي آزاد ايجاد كنيم. بايد اقتصاد رقابتي شود و اصل 44 قانون اساسي به صورت جدي و نه به شكل ظاهري اجرا شود و اجازه حضور بخش خصوصي را بدهيم. وقتي رقابت در بخش خصوصي، كاملا شفاف و پشت ديوارهاي شيشه‌يي و در انظار مردم اتفاق بيفتد و فضاي نقد، آزاد باشد مي‌توانيم از بسياري از اين مسائل پيشگيري كنيم. در واقع در چنين فضايي فرد متخلف جرات ورود پيدا نخواهد كرد. از اين قوانين و الزامات نتيجه‌يي حاصل نمي‌شود و فضا هم پاك نخواهد شد و برخوردهاي قهري مشكلي را حل نمي‌كند جز اينكه نبوغ بعضي افراد را مي‌كشيم. يادمان باشد كه همه افراد دچار مشكل نيستند. ولي وقتي فضا را تند كنيم، بسياري از افراد از اين فضا خود را كنار مي‌كشند. فعاليت اقتصادي نياز به محيط آرام دارد و حضور نخبگان صرفا در فضاي عاري از تنش امكان پذير است. فرار مغزها و سرمايه‌ها در حوزه‌هاي علمي و اقتصادي و اجتماعي هم ناشي از همين برخوردهاي قهري بوده است. من با فضاي تند موافق نيستم و تندروي‌هاي اجتماعي و اقتصادي را مخل تحركات سالم مي‌دانم كه در واقع به ضد خود تبديل خواهد شد. در حالي كه مي‌توانيم همدلي و صميميت و رفاقت و مدارا را در عرصه‌هاي فرهنگي و سياسي و اجتماعي ايجاد كنيم. متاسفانه فضاي كلي كشور به اين سمت رفته كه محكوم كنيم و انگ بزنيم و وحشت ايجاد كنيم در حالي كه بايد اين فضاي رعب و وحشت و انگ زني و محكوم كردن را بشكنيم و جلوي تندروي‌ها را بگيريم و اجازه دهيم عقل روي صحنه بيايد و با تدبير و درايت و انصاف اوضاع را مديريت كنيم.
٭ عضو كميسيون برنامه و بودجه شوراي شهر تهران