17 دقيقه نا قابل
يك ساعت و چهل و سه دقيقه، مدت زماني است كه از ميانگين ارتباط كلامي خانوادهها از دست رفته است. مدت زمان به نظر كوتاهي كه شهيندخت مولاوردي، معاون رييسجمهور در امور زنان و خانواده آن را به عنوان يك هشدار مطرح كرده و خبر داده: «ارتباط كلامي خانوادهها از دو ساعت به 17 دقيقه در روز كاهش يافته است». مولاوردي اختلاف ميان نسلها و گسترش فضاي مجازي را دليل اين اتفاق معرفي كرده و اينكه اين اتفاق ميتواند معضلات و بحرانهاي تازهاي را به وجود بياورد و بايد براي آن فكري كرد. اين آمار و ارقام در شرايطي اعلام ميشود كه آمار بحرانهاي اجتماعي، نظير افسردگي، خودكشي در سنين پايين، نارضايتي از زندگي، اعتياد و... مدام در حال افزايش است و خانواده، به عنوان يكي از مهمترين پايههاي مقابله با اين بحرانها معرفي ميشود. اما در حال حاضر اختلاف نسلها و تغيير ناگهاني ارتباطات جهاني با گسترش تكنولوژي، آسيب واقعي را به خانواده ايراني وارد كرده كه همچنان درگير ميان زندگي سنتي و زندگي مدرن است. در اين ميان رسانه تاثيرگذاري مانند رسانه ملي كه ميتواند نقش فرهنگساز مناسبي ايفا كند، به دليل همان عدم درك از زندگي امروز مردم ايران، آرام آرام مخاطبانش را از دست داده و شبكههاي ماهوارهاي بدون درنظر گرفتن اين آمار مشغول تاخت و تاز در خانههاي ايراني هستند. اينچنين است كه 17 دقيقه سهم مكالمات واقعي خانوادههاي ايراني ميشود تا فاصله بيشتر اهالي خانوادهها از يكديگر و البته فاصله نسلهاي مختلف ايراني و از دست رفتن زبان مشترك ميان نسلها اتفاق بيفتد.