انحراف دامنگير
هادي حقشناس
\كارشناس اقتصادي
مصوبه دولت مبني بر حذف خانوارهايي كه درآمد سرپرست آن سالانه بيش از 35 ميليون تومان است، گام نخست خارج شدن از مسيري است كه به اشتباه در گذشته انتخاب شد و آسيبهاي جبرانناپذيري را به پيكره اقتصاد كشور وارد كرد. مصوبه هيات دولت حاكي از عزم جدي دولت براي به اجرا در آوردن مصوبه مجلس گذشته است. مصوبه مذكور بر اين تاكيد دارد كه خانوارهايي كه سرپرست آنها درآمد سالانه بيش از 35 ميليون تومان، ماهانه حدود سه ميليون تومان، دارند، از دريافت يارانه محروم ميشوند و درآمدهاي حاصل از اجراي اين طرح، از طريق سازمان برنامه به تسهيلات بانكي و پرداخت معوقات تعلق گيرد. نكته نخستي كه در اين رابطه ميتوان بر آن صحه گذاشت، ضرورت اجراي كامل قانون است و اگر قانوني عوارض سياسي، اجتماعي يا اقتصادي دارد، دولت بايد از راه مجاري قانوني به اصلاح آن دست بزند و شخصا قانون را زير پا نگذارد. لذا آنچه مدنظر مجلس شوراي اسلامي در سال جاري بوده، يعني حذف بخشي از يارانهبگيران، بايد اجرا شود و دولت در اين زمينه نبايد از خود تعلل نشان دهد. همچنين امروز ميانگين دريافتي بسياري از كاركنان دولت كمتر از سه ميليون تومان در ماه است و از سوي ديگر اكثريت بازنشستگان كشوري نيز سالانه 35 ميليون تومان و بيشتر دريافتي ندارند. در كنار اين، كارگران كشور هم دستمزدي به مراتب كمتر از رقم پيشبيني شده هيات دولت را به دست ميآورند و عمده كشاورزان كشور، اعم از دهقانان بيزمين يا كسانيكه زمين كمتر از يك هكتار هم دارند، كماكان مشمول دريافت يارانه خواهند بود. طبيعتا مشمولان مستمر نهادهاي امدادي و حمايتي، مانند كميته امداد نيز يارانه دريافت خواهند كرد. كنار هم گذاشتن اين مسائل ميتواند كمك كند تا به راحتي تخمين زد اين قانون بيشتر افرادي كه كسب و كار آزاد دارند يا از طريق اتاقهاي بازرگاني يا نظامهاي صنفي پروانه كسب دريافت كردند، در كنار واردكنندگان و صادركنندگان، با اين طرح از دريافت يارانه حذف ميشوند. به بيان ديگر چيزي در حدود 10درصد جمعيت كشور تا پايان امسال يارانه نخواهند گرفت. هر چند اگر دولت از طريق بانكهاي اطلاعاتي خود در سازمانهاي رسمي اقدام به شناسايي افراد پردرآمد ميكرد، زودتر نتيجه ميگرفت ولي به هر حال صدور اين بخشنامه قدم اول براي اجراي مصوبه مجلس است. به نظر ميرسد انحرافي كه از اواخر دهه 80 گريبان اقتصاد كشور را گرفته بود، به اين راحتي دست از سر كشور برنميدارد. در سالهايي كه يارانه نقدي پرداخت شده، مجموع يارانه پرداختي بيش از بودجه تخصيصي به كل كشور بوده و همين امر سبب شد كه دولت نتواند بسياري از پروژههاي زيرساختي را به اتمام برساند؛ پروژههايي كه اگر به اتمام ميرسيدند، شرايط براي سرمايهگذاري بخش خصوصي و جذب سرمايههاي خارجي مهياتر بود و ديگر مانند امروز مشكل اشتغال و توليد كشور را فرانميگرفت. از دولت تدبير و اميد انتظار ميرود كه با تدبير و قاطعيت مساله هدفمند كردن يارانهها را ساماندهي و به سر منزل نهايي خود برساند.