حذف احمدينژاديسم
فرصتي براي اصولگرايان
اكنون اصولگرايان ماندهاند با يك سرمايه و زمين سوخته. ولي وضع فعلي ميتواند مبناي يك عمل و كنش سياسي جديد براي بازسازي اصولگرايان به عنوان يك ركن مهم اجتماعي شود. هرچند اين بازسازي را ممكن است دوباره با سرنوشت انتخابات 1396 گره بزنند و اين بار پشت يك نيروي فرصتطلب ديگر بسيج شوند، به اميد آنكه از اين نمد كلاهي نصيب آنان شود. اين اشتباهي است كه ديگران از جمله اصلاحطلبان هم در گذشته مرتكب شدند و پيروزي در انتخابات را بر هر چيز ديگري ترجيح دادند و به اشتباه گمان كردند كه اگر در انتخابات ببازند، همهچيز را از دست دادهاند و با تمام قدرت و با نفي اصول و ارزشهاي خود وارد انتخابات شدند و نه تنها موفقيتي به دست نياوردند كه خيلي چيزها را از دست دادند.
اين اشتباهي است كه احتمال دارد اصولگرايان دوباره مرتكب شوند. تاريخ اين سرزمين با انتخابات 1396 نه آغاز ميشود و نه به پايان ميرسد. همين ديروز بود كه انتخابات سال 1392 برگزار شد، تا چشم به هم بزنيد، سال 1396 تمام ميشود و به سال 1400 ميرسيم. پس بهتر است اجازه داد كه اين انتخابات به محلي براي مجادلات بيپايان تبديل نشود و اكنون كه احمدينژاديسم از دامن اصولگرايان رخت بربسته است، بايد آن را فرصتي براي بازسازي سياسي و فكري اصولگرايان دانست و اميدوار بود كه در سال 1400 با يك ايده و اراده روشن در انتخابات بعدي شركت كنند.