تازهترين فيلم روي اندرسون به زودي كليد ميخورد
بهار سرلك
روي اندرسون اهل عجله كردن نيست. دو سال از زماني كه اين كارگردان سوئدي براي ساخت فيلم «كبوتري براي تامل در باب هستي روي شاخه نشست» برنده جايزه شير طلايي جشنواره ونيز شد، ميگذرد. حالا او آماده است فيلم بلند بعدياش را دوم ژانويه 2017 جلوي دوربين ببرد. پيش از اين كار روي تستهاي فيلمبرداري را شروع كرده بود و حدود دو سال فيلمبرداري اين پروژه طول ميكشد. با اضافه كردن مدت زمان تدوين و تكميل مرحله پساز توليد، احتمالا اين فيلم جديد تا قبل از آوريل 2019 آماده نميشود. ماه آگوست، زماني كه خبرنگار «اسكرين اينترنشنال» به استوديوي 24 آندرسون در استكهلم با اين كارگردان ملاقات كرد، عنوان فيلم «در باب بيپاياني» بود. «در باب خستگيناپذيري»، «در باب ابديت» و «خستگيناپذيري وضعيت انساني» عنوانهاي ديگر اين فيلم بودند. برخي اين فيلم را چهارمين قسمت سهگانه «زندگي» ميدانند كه پيش از آن فيلمهاي «ترانههايي از طبقه دوم» (2000)، «تو، زندگي» (2007) و «كبوتر» (2014) قرار ميگيرند. روي اندرسون 73 ساله درباره رابطه اين فيلم با سهگانه «زندگي» ميگويد: «روابط زيادي بين اين فيلمها وجود دارد اما تازهترين فيلمم را از باقي فيلمها مجزا ميدانم.» تازهترين فيلم اين كارگردان مانند نخستين فيلمهاي بلند او، تصويري چندقسمي با رويكردهاي جديدش، تركيبي از هزل اجتماعي و شوخيهاي ابزورد است. اندرسون در اينباره ميگويد: «به فيلمهاي گذشتهام نزديك است اما تفاوت عمده آن در اين است كه براي نخستين بار به اصطلاح از صداي خارج از قاب استفاده كردهام.» صداي خارجاز قاب متعلق به فردي افسانهاي است كه از همهچيز آگاه است و «نخستين ايده اين بود كه ما ميتوانيم او را (روي پرده) ببينيم اما حالا فكر ميكنم كه فقط صداي او را بشنويم [كافي است.]» در حال حاضر تصميم بر اين است كه فيلم شامل 45 صحنه باشد گرچه اين تعداد در نسخه نهايي تغيير خواهد كرد. اندرسون از هر صحنه نقاشيهاي آبرنگي كشيده است كه روي ديوارهاي استوديو نصب شدهاند. فيلمنامهاي كه در آن ديالوگها نوشته شده باشد، وجود ندارد. همانطور كه اين فيلمساز ميگويد: «نيمي از اوقات، طراحي بيشتر از يك متن حرف دارد. طراحيها كافي هستند.» اندرسون اين پروژه را با گروه هميشگياش پرنيلا سنداستورم تهيهكننده، يوهان كارلسون مجري طرح و جرجلي پالوس فيلمبردار، ميسازد و اغلب صحنهها را در استوديوي 24 فيلمبرداري ميكند. او اين استوديو را سال 1981 زماني كه به ساخت تبليغات مشغول بود، تاسيس كرد. دهها صحنه استوديويي يكي پس از ديگري ساخته ميشوند كه پس از فيلمبرداري اين صحنهها برداشته ميشوند تا صحنهاي ديگر جاي آن را بگيرد. سنداستورم ميگويد اندرسون فيلم را تكه تكه برايش تعريف ميكند: «او كل داستان فيلم را به يكباره نميگويد. اول يك صحنه، بعد نوبت صحنه بعدي ميشود و همين صحنهها يك فيلم بلند را ميسازند.» اندرسون درباره تازهترين فيلمش ميگويد: «داستان فيلم از نوع ماندگار است، اما به زمان ما و به گذشتهمان مربوط ميشود. برخي از صحنهها در زمان سفر ميكنند به دوره جنگ جهاني دوم ميروند. برخي صحنهها زوجي را كه الهامي آزاد از نقاشيهاي مارك شاگال هستند و هيتلر را در پناهگاه زيرزمينياش نشان ميدهند.»