به ياد مجتهد مصلح
حزب كارگزاران سازندگي ضمن تسليت رحلت آيتالله سيد عبدالكريم موسوياردبيلي به حوزه علميه قم، روحانيون مبارز، روشنفكران متدين بيانيهاي صادر كرد:
آن فقيه بزرگ مردي از نسل نهضت امام خميني(ره) بود كه به دو تحول بزرگ از درون حوزههاي علميه دست زدند: اول، تحول در نگاه سياسي فقيهان و ورود آنان به عرصه عمومي و مبارزه سياسي و تاسيس حكومت اسلامي، دوم، تحول در نگاه فرهنگي فقيهان و پيوند آنان با روشنفكران متدين و فعاليت در جامعه مدني اسلامي.
مرحوم آيتالله موسوياردبيلي با وجود تلاش براي براندازي حكومت استبدادي پهلوي لحظهاي از فعاليت فرهنگي و اجتماعي در عرصه مدني غفلت نكرد و با تاسيس موسسات مستقل ديني از جمله مكتب اميرالمومنين، مكتب توحيد، مدرسههاي مفيد و سرانجام دانشگاه مفيد تلاش كرد در اوج مبارزه سياسي، اهميت فعاليت فرهنگي را نيز نشان دهد و از جمله پيشتازان پيوند حوزه و دانشگاه بود. جلب، جذب و پيوند استادان حوزه و دانشگاه و فراهم آوردن زمينه طرح و تعليم و تعلم. جديترين و جديدترين مباحث علمي و ديني به ويژه در حوزه علوم انساني در دانشگاه مفيد قم ميراث گرانقدر آن مرحوم در مقام يك مرجع تقليد مدافع تحقيق است كه بيشك به عنوان باقياتالصالحات برجاي خواهد ماند. از سوي ديگر در مقام سياستورزي نيز آن مرحوم پيش از انقلاب اسلامي در زمره چهرههاي مورد اعتماد رهبري انقلاب بود و به همين سبب به عضويت شوراي انقلاب درآمد و در عاليترين سطوح به مديريت انقلاب اسلامي ياري رساند. پس از پيروزي انقلاب و تاسيس جمهوري اسلامي نيز ايشان در شمار فقهاي انقلابي و نوگرايي قرار گرفت كه مسووليت تاسيس اركان حكومت را برعهده گرفت و به خصوص در قوه قضاييه توانست ميان ساختار سنتي و شرايط انقلابي نظام قضايي كشور پيوند خوبي برقرار كند و دوران گذار نظام قضايي ايران از نهضت به نظام را به خوبي مديريت كند. در شرايطي كه انقلابيون چپ و راست مانند مطالبه چپ روانه انحلال ارتش، خواستار انحلال دادگستري بودند حمايت امام و مرحوم شهيد دكتر بهشتي از تداوم نهاد دادگستري راهبرد مهمي بود كه بعدا با مديريت مرحوم اردبيلي در راس شوراي عالي قضايي ادامه يافت. حفظ نهاد «دادگستري» و قضات عاليرتبه ديوان عالي كشور در كنار دادگاههاي انقلاب و رعايت اعتدال در دستگاه قضا با وجود زمزمههاي تندروهايي كه خواهان انحلال كل دستگاه قضايي قبل از انقلاب بود، نمونهاي از مديريت معتدل مرحوم موسوياردبيلي با حمايت مرحوم امام بود تا جايي كه افراطيون را از تسلط بر نهاد قضايي كشور نا اميد كرد. مرحوم اردبيلي در عرصه حزبي نيز در زمره فقهاي نوانديشي بود كه به عنوان عضو هيات موسس حزب جمهوري اسلامي به اجتهادي مهم دست زد و ميان نهاد روحانيت و نهاد حزب پيوند ايجاد كرد. و با وجود فقيهاني كه تحزب را دون شان روحانيت ميدانستند، نشان داد هيچ تضادي ميان نهاد روحانيت و نهاد تحزب وجود ندارد. مشابه همان پيوندي كه بعدا ميان فقه سنتي و فقه پويا با حمايت از مجتهدان جوان و نوانديش در عرصه معارف اسلامي و علوم انساني انجام داد. اين پيوندهاي بين رشتهاي ميان سنت و تجدد، روحانيت و تحزب، فقه و حقوق، معارف اسلامي و علوم انساني از آن مرحوم، مرد معتدل و محتاطي ساخته بود كه هيچ نوع سياست بازي نميتوانست شخصيت او را استحاله و به نفع اين و آن مصادره كند. پايداري ايشان بر خط امام و انقلاب و استواري ايشان بر عهد قديم و دوستان سابق حتي در ايام غبار آلود روزگار از ايشان مردي با وفا و اهل صلح و آشتي ساخته بود كه گرچه در اين موارد اهل احتياط بود اما هرگز اهل افراط و تفريط نشد. بدين معنا ميتوان ايشان را به معناي دقيق كلمه مجتهدي مصلح خواند كه در سالهاي مرجعيت خويش نگذاشت چراغ اين نحله فكري در حوزه خاموش شود. حزب كارگزاران سازندگي ايران درگذشت اين فقيه بزرگوار را تسليت و تعزيت ميگويد و ميراث علمي و سياسي و اخلاقي او را پاس ميدارد و از خداوند بزرگ و شاگردان آن مرحوم ميخواهد كه راهش را بيرهرو نگذارند كه اين بهترين عاقبت است.