نفت – استقلال؛ جام حذفي در سرماي پاييزي
يلدا به روايت دايي و منصوريان
تيمهاي نفت تهران و استقلال در حالي در چارچوب جام حذفي امروز به مصاف هم ميروند كه آمارهاي تقابل علي دايي و استقلال و منصوريان با علي دايي، به سود آبيها است. علي دايي با وجود شروع درخشان برابر استقلال در كسوت مربيگري، ۷ سال است كه برابر اين تيم به پيروزي نرسيده است. دايي تاكنون، سه برد برابر استقلال كسب كرده و ۷ بار هم برابر اين تيم به تساوي رضايت داده اما ۵ بار هم برابر استقلال شكست خورده است. آخرين پيروزي علي دايي برابر استقلال به زماني بر ميگردد كه او سرمربي پرسپوليس و صمد مرفاوي سرمربي استقلال بود. در آن بازي كه بهمن سال ۸۸ برگزار شد، استقلال با گل فرهاد مجيدي پيش افتاد اما در نهايت شوت از راه دور كريم باقري موجب پيروزي پرسپوليس شد. فصل گذشته كه نفت تهران تحت هدايت منصوريان بود، اين تيم در چارچوب جام حذفي برابر استقلال قرار گرفت و بعد از پايان وقتهاي معمول و اضافه، درخشش خيرهكننده مهدي رحمتي موجب حذف تيم نفت تهران شد. شايد اين بازي هم با توجه به آمارهاي منصوريان و دايي به ضربات پنالتي كشيده شود و بايد ديد اينبار نفت، منصوريان را حذف ميكند يا منصوريان شاگردان سابقش را از گردونه جام حذفي كنار ميزند. كارشناسان اعتقاد دارند استقلال اين فصل هيجانش بيشتر از اينكه داخل زمين باشد هيجان را روي نيمكت و سكوها تقسيم كرده است. نيمكتي كه منصوريان به شيوههاي مختلف ميخواهد بيهيجانبودن و بيحال بودن تيمش داخل زمين را جبران كرده و با حركات و اكتهاي خودش كنار زمين طراوتي مصنوعي را به تيم اهدا كند. از آن سو هم بخشي از اين هيجان روي سكوهاست. سكوهايي كه فصل گذشته عليه پرويز مظلومي با نتايجي به مراتب بهتر از امسال شعار ميدادند حالا عاشقانه پاي تيم منصوريان ايستادهاند. آنها با اين تيم صبر كردن را تمرين ميكنند و بزرگ ميشوند. استقلال اگر امسال از اين بحران خارج شود و با منصوريان بماند يك خاطره ناب بهجاي ميگذارد. خاطره منصوريان و بازيكنان و سكوهايي كه در كنار هم صبر كردند، با هم ماندند و بزرگ شدند. بهگفته همين كارشناسان يكي از مشكلات اين فصل استقلال اعتماد نداشتن منصوريان به بازيكنان جوان است. بياعتمادي او به جوانها، اعتمادبهنفس را هم از آنها گرفته است. وقتي كه زكيپور در ورزشگاه آزادي به بازي آمد و روي گل دوم صنعتنفت آبادان مقصر بود و همين نخستين اشتباه شد آخرين اشتباه او تا چندين هفته. زكيپور به واسطه اين اشتباه ديگر رنگ تركيب اصلي را نديد. او در هفته چهاردهم بالاخره اجازه حضور در تركيب را پيدا كرد اما آنقدر حواسش به اين بود كه اشتباه نكند و گافي ندهد كه خبري از نفوذ و سانتر و موقعيت نبود. اين بلايي است كه سر جواناني مثل برزاي و مجيد حسيني و بقيه هم آمده است. بازيكنان اسم و رسمداري مانند كاوه و بختيار و رحمتي در تيم منصوريان با هر ميزان اشتباه حاشيه امنيت دارند اما بازيكنان جوان نه. منصوريان اين فصل قاتل اعتمادبهنفس جوانان تيمش بوده است. منصوريان نميخواهد تاوان اشتباهات جوانان تيمش را پس بدهد و به همين دليل به سراغ بازيكنان امتحان پس داده ميرود. بازيكناني كه در امتحان اين فصل فعلا مردود شدهاند. به كارهاي منصوريان در كنار زمين و خونسرد نشان دادنش توجه نكنيد، او استرسي بسيار دارد و اين استرس در بازي تيمش هم مشهود است.
اما عليرضا منصوريان تاكنون ۴ بار در قامت سرمربي برابر تيمهاي علي دايي قرار گرفته كه هيچگاه در اين مصافها شكست نخورده است.
*سال ۹۳ (نفت تهران – پرسپوليس) يك تساوي (دايي در اواسط فصل از سمتش بركنار شد و در دور برگشت هدايت پرسپوليس را برعهده نداشت.)
* سال ۹۴ (نفت تهران – صباي قم) يك تساوي و يك برد به سود منصوريان
* سال ۹۵ (استقلال – نفت تهران) يك تساوي
علي دايي و عليرضا منصوريان مرداني از نسل طلايي 98 فوتبال ايران هر يك با كولهباري از محبوبيت و افتخار روي نيمكت دو تيم، جنگي داغ با هم خواهند داشت تا جواز صعود به نيمه نهايي دومين جام معتبر داخلي را دريافت كنند. جنگي كه برنده شدن در آن ميتواند آيندهاي درخشان و همراه با آرامش براي هر دو نفر روي نيمكت رهبري تيمهايشان به ارمغان بياورد و از آن مهمتر كريهاي داغ فوتبالي را به سود آنها به پايان برساند. دو مرد با سبقهاي درخشان در دو تيم مطرح پايتخت كه خود را به عنوان نسل جديد مربيان داخلي بر سر زبانها انداخته و با شرايطي كه دارند چشم به برد در اين نبرد دوختهاند به خصوص علي منصور كه خوب ميداند قهرماني در جام حذفي از چه اهميتي در راه بقا در نيمكت استقلال برخوردار است. شهريار فوتبال ايران با نفت فصلي جالب توجه را سپري ميكند. ايستادن در پله چهارم جدول آن هم با تيمي كه تنها چند روز قبل از آغاز فصل مالكيتش مشخص شد و تيم را جمع و جور كرد از دايي چهره يك مربي موفق را ساخت كه شعلهور شدن آتش اين تيم باعث سوختن رقبا و اوجگيري نفت شد. تيمي با تلفيقي از بازيكنان باتجربه و جوان كه هم فوتبال خوبي را به نمايش ميگذارد هم هدفمند به ميدان ميرود. علي دايي با اتكا به همين قدرت فني و تاكتيكي فردا قطعا براي برد استقلال به ميدان خواهد رفت تا طعم پيروزي را بچشد. قصه منصوريان وقتي جالبتر ميشود كه فصل قبل در همين برهه او روي نيمكت نفت حضور داشت و مقابل استقلال تا آخرين لحظه پاپس نكشيد و تنها در ضربات پنالتي اسير شيرجههاي رحمتي شد و به نيمه نهايي نرسيد اما حالا ورق برگشته و او به عنوان سرمربي استقلال مقابل تيم سابقش با هدايت رفيق صميمياش علي دايي قرار خواهد گرفت تا در شب يلداي ايراني به دنبال خاموش كردن آتش نفت در زمستان سرد پايتخت باشد.
ديروز منصوريان در كنفرانس خبري در خصوص زمين بازي گفته بود: «ما فعلا فقط به نفت نگاه ميكنيم. اگر اين بازي را ببريم بايد به برنده سايپا و سپاهان بخوريم. ما در ليگ هم نااميد نيستيم. ۱۶ بازي داريم. ما بايد فقط خودمان را ببينيم و به نتايج ساير تيمها كاري نداريم. جاده حضور در كورس قهرماني با بردهاي ما محقق ميشود. درباره تختي هم بايد بگويم كه با مديرعامل نفت تهران صحبت كرديم و پيشنهاد داديم كه بازي به آزادي برود چون هر دو تيم روي زمين بازي ميكنند. اگر علي دايي موافقت كند، سود بليتفروشي آزادي هم مال نفت تهران باشد تا بازي در آزادي برگزار شود. شنيدهام چمن فعلي تختي خيلي بد شده است. نميتوان از زمين تختي انتظار يك زمين فوتبالي داشت و دو تيم بايد مستقيم بازي كنند. » علي دايي در پاسخ به اين مصاحبه اما گفته: « مگر منصوريان رييس سازمان ليگ است كه درباره چمن صحبت ميكند؟ ما از اول فصل در اين چمن بازي كردهايم و اين مساله را بايد با سازمان ليگ مطرح كنند نه با ما. شما فكر ميكنيد يك روز قبل از بازي ميشود چنين كاري كرد؟ منصوريان نظر خودش را گفته و دوست دارد در آزادي بازي كند. ما هم اگر مهمان بوديم با شوق زياد به آزادي ميرفتيم. ما ميزبان هستيم و بايد حرمتها را نگه داريم. هيچ جاي دنيا نميبينيم كه يك تيم يك روز قبل از بازي بگويد بياييد در زمين ما بازي كنيد. چنين چيزي معقول نيست. همين طوري كه نميشود ما در آزادي بازي كنيم. بايد بيايند و با باشگاه نفت صحبت كنند. ما آنقدر پيشرفت كردهايم كه اين مسائل مطرح نشود.» بازي امروز مثل آتش در سرماي آخرين روز پاييز است؛ جذاب و ديدني.