نسبت شخصيت و عقيده
تعبير شريعتي اين است كه دين يعني عقيده و مليت يعني شخصيت. نسبت شخصيت و عقيده نسبت دين است به مليت. بنابراين هيچ كدام بدون آن نميشود. به همين دليل ايرانياي كه دين ميورزد طبيعتا با عربي كه دين ميورزد، فرق ميكند زيرا شخصيت، به نوعي ايمان را ميزباني ميكند. بنابراين ما نبايد به قيمت انكار مليت، منكر عقيدهاي به نام دين بشويم چنانچه دين نبايد تشخص ملي ما را منتفي بكند. بنابراين تنش بين دين و مليت همچنان وجود دارد و يكي از تلاشهاي موسي صدر براي برقراري نسبت بين اين دو است.