جاي خالي وعده رييسجمهوري روي زمينهاي اهواز
كارون؛ همچنان مقصد فاضلابهاي شهري
قاسم منصور آل كثير/ كارون همچنان محلي براي ورود فاضلابهاي شهري اهواز است. اين درحالي است كه روحاني در سفرش به اين شهر تعهد داده بود تصفيه خانه اهواز تا پايان امسال به بهرهبرداري برسد. فاضلابهاي شهري يكي از مهمترين مشكلات زيست محيطي رودخانه كارون به شمار ميآيد كه از بالادست تا پاييندست رود كارون به صورت خام وارد رودخانه و سرشاخههاي آن ميشود و تداوم آن بسيار نگرانكننده است. ورود فاضلاب انساني، پسابهاي صنعتي و زهابهاي كشاورزي و بيمارستاني به رودخانه كارون از ابعاد خطرناك مسائل زيست محيطي اين پهنه آبي كشور است كه بارها توسط كارشناسان زيست محيطي استان به صورت هشداراعلام شده بود. حميد چيتچيان، وزير نيرو نيز اخيرا بيان كرد كه با تدابير صورت گرفته، به زودي جلوي ورود فاضلاب شهري به رودخانه كارون گرفته ميشود. اين درحالي است كه رييسجمهور در سفرش به اهواز تعهد داده بود كه تصفيه خانه اهواز تا قبل از پايان امسال راهاندازي ميشود. گويا اعتبارات مورد نياز براي اجراي اين طرح تامين نشده است.
وعدههاي ناتمام
مديركل حفاظت محيط زيست خوزستان دراينباره به خبرنگار «اعتماد» گفت: ورود فاضلابهاي شهري و روستايي به رودخانه كارون يكي از منابع آلودهكننده كارون و دز به حساب ميآيد. احمدرضا لاهيجانزاده افزود: حدود 10 سال پيش تمام فاضلاب شهر و روستا به صورت خام و تصفيه نشده وارد رودهاي دز و كارون ميشد اما به تدريج در دهه گذشته اقداماتي در اين خصوص انجام گرفت. براي مديريت اين بخش از آلودگي رودخانه، برنامههايي در نظر گرفته شده بود كه بخشي از آنها انجام شدند و بعضي در حال اجرا هستند و تعدادي ديگر انجام نشدند. لاهيجانزاده اظهار كرد: تصفيه خانه دزفول حدود سه سال پيش به بهرهبرداري رسيده و فاضلاب اين شهر تصفيه شده سپس وارد رودخانه ميشود. همچنين فاضلاب شهري شوشتر نيز يك سالونيم پيش راهاندازي شد و بخش عمدهاي از فاضلاب اين شهر تصفيه ميشود و به رودخانه ميريزد. وي با بيان اينكه تصفيه خانه فاضلاب اهواز حدود 70 درصد پيشرفت فيزيكي داشته توضيح داد: ساخت اين تصفيهخانه جزو تعهدات سفر دولت به اهواز بود و حدود 50 ميليارد تومان و مقداري هزينههاي ارزي مورد نياز براي تامين اين پروژه تخصيص داده شد. مديركل حفاظت محيط زيست خوزستان همچنين افزود: اين پروژه قرار بود تا پايان امسال اجرايي شود اما چون تامين مالي به موقع صورت نگرفت قرار شد تا سال آينده تصفيهخانه شرق اهواز به بهرهبرداري برسد. لاهيجانزاده ياد آور شد كه در خلال اين سالها حدود 10 ورودي فاضلاب از شه ر اهواز به رود كارون مسدود شده و 50 درصد از فاضلابهايي كه وارد ميشد ديگر به اين رودخانه نميريزند و به «نهر مالح» كه در شرق اهواز است هدايت ميشوند. اين مقام مسوول همچنين به خبرنگار «اعتماد» درباره پروژههاي در حال اجرا توضيح داد كه پارسال كلنگزني پروژه سه ساله تصفيه خانه شهرهاي آبادان و خرمشهر زده شد كه با پيشرفت محدودي در حال انجام است.
كارون مقصد فاضلابهاي بيش از هفت شهر
به گزارش «اعتماد»، فاضلابهاي شهري تنها از اهواز به رودخانه كارون نميريزند. شهرهاي ديگر ازجمله ملاثاني، شيبان، ويس و... نيز كه در مسير اين رود واقع شدند فاضلابهايشان مستقيما وارد اين رود ميشود. از ديگر سو فاضلاب مناطق كوي ملت، ملي راه و زرگان در اهواز نيز به همين شيوه فاضلابشان دفع ميشود كه روي تصفيهخانههاي شماره 2، ملي راه، علي ابن مهزيار و كوت امير در جنوب اهواز تاثيرميگذارند. مديركل حفاظت محيط زيست خوزستان ميگويد كه در اين زمينه كم كاري شده و نياز است براي راهاندازي تصفيه خانه ساير شهرها نيز تامين اعتبار شود. احمد هواشم از كارشناسان محيط زيست درباره آسيبهاي فاضلاب شهري گفت: فاضلاب شهري از تركيبات مواد آلي بسياري برخوردار است و باعث مصرف سريع اكسيژن رودخانه ميشود و اصطلاحا باعث ايجاد شرايط بيهوازي در رودخانه ميشود و طعم آب را تغييرميدهد و بوي مشمئزكنندهاي ايجاد ميكند. هواشم توضيح داد: فاضلابها ورود فلزات سنگين ازجمله روي، سرب و... را به دنبال دارند كه مصرف آنها در آب به انسان، دام و كشاورز آسيب ميرساند و باعث آلودگي ميكروبي رودخانه ميشود. رشد جلبك و ايجاد نيزار در اطراف رودخانه نيز از ديگر آسيبهاي فاضلاب شهري در رودخانه است. بخشي از پسابهاي صنعتي نيروگاه برق رامين در 25كيلومتري شمال اهواز و پالايشگاه نفت آبادان هماكنون نيز وارد كارون ميشود. دراين ارتباط محيط زيست خوزستان هشدارها و اقدامات قانوني عليه اشخاص حقيقي و حقوقي و واحدهاي صنعتي كه فاضلاب خود را بدون تصفيه به كارون ميريزند انجام داده اما گويا هشدارها نتيجهاي به ارمغان نداشته است. با همه اين تفاسير، دانستن اينكه حيات بيش از سه ميليون نفر از جمعيت 4/6ميليون نفري خوزستان به رودخانه كارون وابسته است شايد اهميت پرداختن و توجه ويژه دولت تدبير و اميد نسبت به خطرهاي احتمالي براي مردم، دامها و كشاورزان را دوچندان كند.