پايان يك مربي در نيوكمپ
ميراث انريكه
با اينكه لوييس انريكه اين فصل چمپيونز ليگ و لاليگا را از دست داد اما در آخرين بازياش روي نيمكت بارسلونا با سه گلِ نيمار و ليونل مسي و پاكو آلكاسر كوپا دل ري را فتح كرد تا نهمين جامش را هم با اين تيم به دست بياورد.
اين آمار انريكه را ميان بزرگترين مربيان تاريخ بارسا قرار ميدهد، اما ميراثي كه او در نوكمپ به جاي گذاشت، چيست؟ انريكه در حالي سال 2014 بارسا را تحويل گرفت كه سايه پپ گوارديولا هنوز روي سر تيم سنگيني ميكرد. گيوم بلگه در اين باره ميگويد: «پپ تاريخ فوتبال را تغيير داد. او بارسلونايي را تحويل گرفت كه در شرايط خوبي قرار نداشت و دو سال بود هيچ جامي نبرده بود و از اين تيم تيمي ساخت برنده و موفق كه استخوانبندياش به انريكه هم ارث رسيد.» اين استخوانبندي شامل سرخيو بوسكتس، جرارد پيكه، آندرس اينيستا و مسي بود؛ چهار بازيكني كه همه در فينال ديشب بازي كردند. با اين حال نبايد فراموش بكنيم تيمي كه به انريكه رسيد در اوج نبود. بارسا تحت رهبري تاتا مارتينو هيچ جامي نبرد. نيمار فرم خوبي نداشت. كارلس پويول بازنشسته شده بود و به نظر ميرسيد نوبت ژاوي هم به زودي ميرسد.
در اين شرايط بود كه انريكه با رويكردي تازه، با توجه به افت ژاوي و خريد لوئيس سوارز از ليورپول، تاكيد بازي تيمش را از خط مياني به خط حمله منتقل كرد و حتي تا جايي پيش رفت كه اصلا بازيسازي خط مياني در بعد هجومي دور زده شد. بلگه در اين باره ميگويد: «اين تغيير با انتقادات زيادي مواجه شد، از جمله از سوي خود من. ما پيش از اين از پپ، فرانك رايكارد و يوهان كرويف ياد گرفته بوديم كه فوتبال بازي هافبكها است. اين جانمايه بارسا بود، جانمايهاي كه انريكه از بارسا گرفت.»
با اين وجود تغيير اساسي انريكه جواب داد و بارسا در نخستين فصل او سهگانه را برد، موفقيتي كه بيش از هر چيز مديون مثلث MSN در خط حمله بود، با 122 گل در رقابتهاي مختلف. اين مثلث در فصل دوم انريكه حتي آمار شگفتانگيز خودش را بالاتر هم برد و به مجموع 134 گل رسيد و باعث فتح دوگانه داخلي شد. شايد گوارديولا بهترين تيم تاريخ را ساخت، اما قطعا هيچ خط حملهاي بهتر از مثلث مسي، نيمار و سوارز
نداشتيم.
خيلي از انتقادات هم البته از همينجا سرچشمه ميگرفت، اينكه داشتن اين سه ستاره كار را براي هر مربياي ساده ميكند. ولي نبايد فراموش كنيم اين نقش انريكه بود كه باعث شد سيستم جديدي در بارسا بر پا شود كه بهترين شرايط را براي درخشش مسي و سوارز و نيمار فراهم كند. مشكل اين رويكرد البته وابستگي شديد تيم به آنها بود، نكتهاي كه با افت نيمار در اين فصل و سقوط آمار گلزنياش از 31 به 19 (و افت آمار MSN به 111 گل) كاملا به چشم آمد. در نقطه مقابل اما رئال مادريد نيمكتي شامل آلوارو موراتا، ايسكو و خامس رودريگز را داشت كه به خوبي قادر به پر كردن جاي كريم بنزما، كريستيانو رونالدو و گرت بيل بودند.
انريكه اين فصل موفق نشد از خريدهاي گرانقيمتي چون پاكو آلكاسر و آندره گومس هم به خوبي استفاده كند. در ضمن شكستهاي سنگين مقابل پاريس سن ژرمن، يوونتوس و باختن به مالاگا و دپورتيو در لا ليگا هم به تصوير انريكه ضربه زد، تا جايي كه بعد از آن شب تلخ در پارك د پرنس بوسكتس و اينيستا تاكتيكهاي مربيشان را زير سوال بردند.
با اين حال اما انريكه فصل آخرش در بارسا را هم با بزرگترين بازگشت تاريخ چمپيونز ليگ به پايان برد و در راه قهرماني لاليگا تنها سه امتياز از رئال كم آورد.
در نهايت انريكه با 9 جامي كه در سه سال برد بعد از گوارديولا و كرويف پرافتخارترين مربي تاريخ باشگاه به حساب ميآيد و درصد بردش (2/76) حتي از گوارديولا هم بالاتر است.
قضاوت درباره عملكرد انريكه باعث ايجاد دودستگي بين هواداران بارسا ميشود، اما در درخشان بودنِ كارنامه او شكي نيست و مربي بعدي كار بسيار سختي براي ادامه دادن اين راه و رسيدن به اين تعداد افتخار در پيش رو
خواهد داشت.