شايستهسالاري، رمز موفقيت كابينه دوازدهم
حميد نجف
«قربانت شوم، الساعه كه در ايوان منزل با همشيره همايوني به شكستن لبه نان مشغوليم، خبر رسيد كه شاهزاده وثقالدوله حاكم قم را كه به جرم رشا و ارتشا معزول كرده بودم به توصيه عمه خود ابقا فرموده و سخن هزل بر زبان راندهايد. فرستادم او را تحتالحفظ به تهران بياورند تا اعليحضرت بدانند كه اداره امور مملكت به توصيه عمه و خاله نميشود.»
هر چند در خصوص انتصاب اين مرقومه بالا به شخص امير كبير حرف و حديثهاي زيادي وجود دارد اما از نظر محتوايي اينقدر ارزشمند است كه نميتوان به آساني از كنار آن گذشت.
جملاتي كه طي ساليان متمادي به واسطه وجود انحراف در رويههاي انتخابي و عزل و نصبها همچنانتر و تازه مانده و مصاديق عيني آن هنوز هم كم و بيش در جريان
است.
متاسفانه در كشور ما بهرهگيري از كلماتي نظير شايستهسالاري، شايستهمحوري و ضابطهمندي معمولا در قالب شعار و سخنراني نمود و بروز پيدا ميكند ولي در فصل عمل همچنان ازهمان پروسههاي نخ نما شده قديمي مثل توصيه، سفارش و فرمايش بهره ميبريم، روشي كه شايد بتوان آن را عامل بسياري از ناهنجاريها و مشكلات سازماني و ساختاري در كشور به حساب آورد.
اين روزها با انتخاب مجدد دكتر روحاني بازار حرف و حديثها در خصوص چگونگي تغيير در كابينه داغ است، آمار ليستهاي كذايي ريز و درشت در شبكههاي اجتماعي هر روز بيشتر و بيشتر ميشود ليستهايي كه معمولا با هدف تحميل بعضي از افراد خاص به دولت تدوين و ارايه ميشود.
اگر در زمان گذشته تنها فشار از طرف دول ديگر و خاله و خانباجي بود اكنون به لطف انقلاب شكوهمند اسلامي و استقلال كشور از شر اولي خلاص شدهايم اما گاهي رد پاي دومي را ميتوان به وضوح در بعضي از عزل و نصبها مشاهده كرد.
طرف دودمان شركتي را طي چند سال مديريت ناشيانه به باد فنا داده است و اكنون با اعتماد به نفس بالا خواهان مديريت شركتي ديگر است.
وزيري طي دوره چهار ساله وزارت خود جز عقب رفت وزارتخانه هيچ بيلان عملكرد درستي نداشته اما همچنان خواهان ماندن است و براي بقا دست و پا ميزند.
خيليها را كه عملكرد درستي داشتهاند به سادگي برميداريم و جاي آنان را به افراد توصيه شده ميدهيم اقداماتي كه دود آن نهايتا به چشم ملت و كشور خواهد رفت.
بياييم به دور از گرايشات سياسي، قبيلهاي و روابط فاميلي، كابينه بر اساس نظام شايستهسالاري بنا كنيم، بياييم كشور را طي چهار سال آتي در ريلي درست و در جهتي صحيح پيش ببريم.
قطعا وزرايي كه با اين روش انتخاب شوند، ناچار به ادامه همين مسير در ساير سطوح مديريتي زير مجموعه خود، خواهند بود و اين همان خواستهاي است كه همه رايدهندگان از دولت دارند يعني تغيير؛ تغييري در جهت صحيح و مبتني بر نظام شايستهسالاري.
بياييم انتخاب خود را بر پايه توانايي افراد بناگذاريم و آنان را با معيارهاي متغيري از شايستگي مورد قضاوت قرار دهيم، معيارهايي نظير، تجربه، معلومات، سلامت رواني، پاك دستي، جسارت انجام كار، پايبندي به اخلاقيات و اعتماد. اميدوارم دولت محترم به دور از فشارهاي پيراموني كار را به كاردان بسپارد.