افزايش همبستگي ملي، نتيجه تعامل با دولت
حسين كاشفي
عضو شوراي مركزي حزب اتحاد ملت
در انتخابات رياستجمهوري كه 29 ارديبهشت ماه سال جاري برگزار شد اصلاحطلبان همان طور كه از قبل گفته بودند نقش موثري ايفا كردند، چراكه برايشان آينده كشور و حل مشكلات و مسائل اساسي ايران مطرح بود و به منافع ملي توجه كردند. همه اصلاحطلبان از شخصيتهاي ملي مانند آقاي خاتمي تا نهادهايي نظير شوراي عالي سياستگذاري، فراكسيون اميد، احزاب و ساير شخصيتها با تمام ظرفيت خود وارد ميدان شدند.
پيشرفت و توسعه كشور دغدغه اصلي اصلاحطلبان است و به همين دليل آنها بدون هيچ شرط و شروطي وارد كارزار انتخابات شدند. اين ارتباط موثر با دولت در دادن پيشنهاد بايد حفظ شود. دولت كارش را انجام ميدهد و خوب است كه در همه زمينهها كمك شود تا عملكرد دولت هم بهبود يابد. اين كمك ميتواند مشورتي، انتقادي يا عملياتي باشد.
بعضي از مشورتها از طريق سازمان يافته نظير شوراي عالي سياستگذاري اصلاحطلبان منتقل ميشود. اين شور نقش موثري در انتخابات مجلس، شوراها و رياستجمهوري داشته است. بنابراين شوراي عالي سياستگذاري يك تشكل است كه ميتواند اين نقش انتقال نظرات و مشورتها را ايفا كند.
طبيعتا فراكسيون اميد هم ميتواند موثر باشد. اينگونه نيست كه اصلاحطلبان خود را محدود و منحصر به يك كانال ارتباطي كنند.
برخي نظرات و پيشنهادات نيز به دليل شرايط زماني بايد به موقع منتقل شود، از اين جهت شخصيتها و احزاب اصلاحطلب نيز ميتوانند از ظرفيتهايشان استفاده كنند.
همه اين مشورتها بايد همراستا با هم باشند و يك توان همافزايي براي انتقال نظرات ايجاد شود. فراكسيون اميد هم در شوراي عالي نماينده دارد و حلقه وصل اين دو خود آقاي عارف است. مجموعه فراكسيون اميد و شوراي عالي فاصلهاي با هم ندارند و اين شورا ميتواند ارتباطش را كماكان حفظ كند.
نكتهاي كه بايد به آن توجه كرد هدف اين تعامل است. آنچه امروز به عنوان تعامل ميان اصلاحطلبان و دولت ناميده ميشود هدفش تامين بهتر منافع ملي و كمك به دولت است تا مسائل و مشكلاتي كه كشور با آن روبهرو است بهتر حل شود. دولت به ويژه بايد اين بستر و زمينه را فراهم كند و به استقبال تعامل با عقبه سياسي حاميان خود بود. دولت نه تنها براي اصلاحطلبان بلكه براي ساير نخبگان و شايستگان بايد فضايي فراهم كند كه آنها نيز بتوانند نقطه نظرات خود را منتقل كنند. اگر اين اتفاق رخ دهد همه افراد و گروهها احساس موثر بودن خواهند داشت. درست است كه بقيه هم مسوولند و بايد پيشنهادات خود را ارايه كنند اما سوي ديگر دولت است كه او هم وظايفي دارد و مهمترين وظيفهاش همان فراهم كردن شرايط لازم براي دريافت پيشنهادات همه كساني است كه نظرات اصلاحي يا نقدهايي داشته باشند. همه بايد احساس كنند دولت آمادگي دارد با ظرفيت بالا پذيراي نقدها و پيشنهادها باشد.
وقتي اين شرايط مهيا شد كارآمدي دولت نيز افزايش مييابد. وقتي همه احساس مشاركت كنند در كاميابي دولت همه احساس پيروزي ميكنند و براي رفع مسائل و مشكلات خود را مسوول ميدانند. كساني هم كه مسوول اداره امور هستند اگر از نظرات اصلاحي بيشتري استفاده كنند بهرهوريشان نيز افزايش مييابد.
نظرات و پيشنهادات گوناگون مجموعه مورد خطاب را با حق انتخاب بيشتري از ميان راهحلهاي موجود مواجه ميكند كه باعث ميشود با اشراف بيشتري بر مسائل براي حل آن اقدام كند.
نتيجه اين فرآيند افزايش ضريب همبستگي اجتماعي و انسجام ملي است. كشور متعلق به همه شهروندان است و با دخيل دانستن آنها در اداره كشور ميتوان به وحدت بيشتري در داخل دست يافت و اين وحدت ميتواند مقدمه پيروزيهاي بيشتر دولت و تحقق برنامههاي آن باشد. در نتيجه از اين طريق به آرمانهايمان سريعتر و بهتر دست پيدا ميكنيم.