بي‌عملي سازمان همكاري اسلامي در پرونده قدس
از سال 1969 كه اين سازمان با عنوان سازمان كنفرانس اسلامي تشكيل شد يكي دو تا كميته دايمي در سازمان تشكيل شده است كه مسائل مربوط به قدس را پيگيري مي‌كند. براي مثال كميته دايمي قدس شريف كه رياستش را پادشاه مغرب بر عهده دارد از جمله اين كميته‌هاست. در اين هيات يك صندوق حمايت از قدس تشكيل داده و برخي كشورها مبالغي در اين صندوق كمك كرده‌اند تا از ايستادگي و پايداري مردم قدس شريف و ممانعت از تخريب آثار و ميراث فرهنگي حمايت كنند. در عين حال اردن هم خودش را مدعي حمايت و حراست از قدس مي‌داند و اين را در اسناد سازمان ملل متحد به صورت مستمر مطرح كرده است كه بعد از اشغال باقي‌مانده فلسطين در سال 1967 مسووليت حفظ اوقاف و موقوفات شهر قدس به اردن واگذار شده است. ولي فعاليت پادشاهي اردن در همين حد است كه ديواري تعمير بكنند و اگر كاشي‌اي افتاد آن را سر جايش بگذارند و فرشي عوض كنند. گام‌هاي عملي سازمان تاكنون در همين حد بود. سازمان به جز آن كميته دايم كه رياست آن بر عهده پادشاه مغرب است، گام جدي و اساسي برنداشته است، وقتي كشوري مانند عربستان سعودي به عنوان ميزبان دبيرخانه سازمان همكاري اسلامي، 3-2 بار طرح‌هاي سازشي عليه آرمان فلسطيني مطرح مي‌كند، واقعا نمي‌توان انتظار زيادي از سازمان داشت. حتي طي سال‌هاي گذشته، عربستان سعودي، بخشي از حقوق و دستمزد كارگران و كارمندان فلسطيني مقيم عربستان را جمع مي‌كند و به اسم دولت عربستان با عنوان كمك به فلسطين قالب مي‌كند. وقتي تا چنين حدي از رياكاري و تقلب در رفتار ميزبان دبيرخانه سازمان وجود دارد، انتظاري از آنها براي اقدام عملي نمي‌توان داشت. متاسفانه در ميان ديگر كشورهاي عضو هم وحدت فكر و اشتراك زمينه فكري كاملي وجود ندارد، به جز جمهوري اسلامي ايران كه هر شكلي از به رسميت شناختن رژيم اسراييل را رد مي‌كند، بقيه كشورها غالبا يا رابطه سياسي دارند يا رابطه امنيتي دارند يا درصدد برقراري روابط تجاري بدون نام با رژيم صهيونيستي هستند. حداكثر پاكستان و مالزي هستند كه چنين روابطي را هنوز مردود مي‌دانند. هنوز وحدت رويه‌اي در تعريف از رابطه و نحوه رفتار با موضوع فلسطين بين دولت‌هاي اسلامي عضو سازمان همكاري اسلامي حاصل نشده است. بر خلاف دولت‌هاي اسلامي، ملت‌ها تكليف جدايي دارند، ملت‌ها حاضرند جان‌شان را براي قدس فدا بكنند كافي است دولت‌ها مانع آنها نشوند. حداكثر انتظاري كه مي‌توان از دولت‌هاي عضو سازمان داشت اين است كه مانع از فعاليت‌هاي مردم مسلمان اين كشورها براي كمك به فلسطين و فلسطينيان نشوند.
نماينده پيشين جمهوري اسلامي ايران در سازمان همكاري اسلامي