آزمون بزرگ اصلاح‌طلبان
امروز روز آزمون بزرگ اصلاح‌طلبان است؛ آزموني كه قرار است در انتخاب شهردار جديد پايتخت تبلور يابد و بازيگران اين بازي بزرگ 21 عضو اصلاح‌طلب شوراي شهر تهرانند. اصلاح‌طلباني كه پس از ناملايمت‌هاي انتخابات رياست‌جمهوري 88 در بدترين دوران فعاليت خود قرار گرفته بودند و بعد با «اميد» دوباره و تكرار اين كليدواژه حيات‌بخش در 3 گام انتخاباتي پياپي در سال‌هاي 92، 94 و 96 بار ديگر خود را به راس هرم قدرت رساندند و واقعيت آنكه در اين مسير پر‌افت‌و‌خيز با آسيب‌هايي فراوان روبه‌رو شدند. آنها در سال 92 با تمام توان و به اتكاي انصراف عارفانه كانديداي خود، حتي به تعبيري با نيرويي فراتر از توان‌شان به رقابت براي تصاحب دولت رفتند و پيروز از ميدان بيرون آمدند اما همان زمان، به‌دليل برخي اختلافات درون‌جرياني در بستن ليست انتخابات شوراي شهر پايتخت كه درنهايت منجر به انتشار چند ليست انتخاباتي به‌نام اصلاحات شد، به توفيق نسبي در شوراي شهر تهران رضايت دادند و نتيجه اين عدم موفقيت تام و تمام آن شد كه به‌دليل عدم صداقت «راستگو» بار ديگر كليد شهر را به دست محمدباقر قاليباف سپردند.
در سال 94 و انتخابات همزمان مجلس شوراي اسلامي و خبرگان رهبري نيز پيروزي اصلاح‌طلبان كامل نبود. زماني كه در انتخابات مجلس وارد ائتلافي با طيفي از اصولگرايان ميانه‌رو شدند و در شرايطي كه انتظار مي‌رفت پس از توفيق «ليست اميد» مجلس دهم، رياست و فراكسيون اكثريت پارلمان در اختيار اصلاح‌طلبان قرار گيرد، درنهايت انشعاب فراكسيوني اين طيف تازه‌وارد، منجر به آن شد كه علي لاريجاني نيز همچون محمدباقر قاليباف بار ديگر بر كرسي رياست بماند و اين‌بار لاريجاني به‌جاي عارف رييس مجلس شود. شايد استفاده از همين تجربيات باعث شد كه اصلاح‌طلبان در انتخابات شوراي شهر و رياست‌جمهوري 96 به توفيقاتي به‌مراتب اثربخش‌تر از دو انتخابات پيشين دست پيدا كنند. آنجا كه اصلاح‌طلبان ديگر وارد ائتلاف نشدند و ليستي تماما اصلاح‌طلب در تهران و كلانشهر به دست مردم سپردند و مردم نيز بار ديگر «اميد» را «تكرار» كردند تا 21 عضو اصلاح‌طلب راهي پارلمان شهري در پايتخت شوند و در ادامه نيز محمدعلي نجفي را به عنوان چهره‌اي اصلاح‌طلب به شهرداري تهران بفرستند. البته نجفي تا پايان راه به‌همراه اصلاحات نماند و برخي فشارهاي بيروني و وضع نامساعد جسماني باعث شد كه او، چندماه پس از آغاز كار، ترك «بهشت» كند تا اصلاح‌طلبان دوباره براي انتخاب كليد‌دار جديد «بهشت» در آزموني جديد قرار بگيرند. اصلاح‌طلباني كه علاوه بر تجربيات اين 3 گام انتخاباتي، تجربه شوراي شهر نخست را نيز در حافظه دورتر دارند و مي‌دانند آنچه مردم از اين جريان سياسي مي‌خواهند «تغيير» است براي «اصلاح» ساختارها و رويه‌ها و اين مهم حاصل نمي‌شود، مگر با اتحاد و انسجام كامل و دوري از هرگونه انشقاق و افتراق.