پريروز از سامانه فروش آنلاين فيلمهاي سينماي ايران پردهبرداري شد. اين منبع فروش فيلمها كه زير نظر موسسه سينما شهر اداره ميشود، قرار است از اين به بعد اطلاعات دقيقتري در خصوص گيشه فيلمها و ضريب اشغال صندليها در اقصي نقاط ايران در اختيار مخاطب قرار دهد. يعني مخاطبان آنلاين 24 ساعته بر اساس آييننامه مندرج در اين سامانه ميتوانند كليه اطلاعات مربوط به فيلمها را رصد كنند. همچنين ميزان فروش دفاتر پخش هم در اين سامانه گزارش ميشود.
اگر تا ديروز تنها يك سايت محل رجوع اهالي سينما و مخاطبان براي كسب اطلاعات فيلمها بود حالا سامانه فروش آنلاين با وظايف گستردهتري اطلاعات لحظهاي و آنلاين را به مخاطبان ارايه ميدهد. اينكه سينماهاي كشور با چه تعداد مخاطبان همراه است و چقدر صندليهاي سينماهاي شهرستانها پر ميشود، همگي در سامانه فروش لحاظ ميشود.
نكته ديگر اينكه اطلاعات لحظهاي فروش فيلمها و ميزان اشغال صندليها تاكنون فقط در اختيار عوامل اصلي فيلم (تهيهكننده كارگردان) قرار ميگرفت اما از ديروز اين منابع در دسترس همه قرار گرفت. همچنين يكي ديگر از مشخصههاي اين سامانه دسترسي به اطلاعات سينمايي از سال ۹۱ است. اگرچه اين سايت ديروز رونمايي شد اما فعاليت آن به طور رسمي با آدرسwww. cinemashahr.ir از ديروز آغاز ميشود. از آنجايي كه عوامل سينما براي دريافت اطلاعات ميزان استقبال از فيلمشان با اين سايت سر و كار دارند با سيدجمال ساداتيان، تهيهكننده سينما گپي زديم و نظر او را درباره راهاندازي اين سايت جويا شديم كه از نظر ميگذرانيد.
سالي كه سپري كرديم شفافسازي در دستور كار اغلب مديران زير مجموعه وزارت ارشاد قرار داشت. راهاندازي سامانه فروش فيلمهاي سينما به صورت آنلاين هم گام ديگري در شفافسازي بود كه دو روز گذشته اين سامانه راهاندازي شد اما آيا به موازيكاري منجر نميشود؟
قطعا كساني كه دستور راهاندازي اين سامانه را صادر كردند، نكاتي ميدانند و از پشتپرده اطلاعاتي دارند كه ما خبر نداريم. به نظر من راهاندازي سامانه فروش از سوي مراجع رسمي اقدام پسنديدهاي است. براي اينكه منابع فروش و آمار و ارقام فيلمها از تكصدايي خارج ميشود.
ممكن است اين حركت در ابتدا نوعي موازيكاري تلقي شود اما باعث قدرت عمل و خلاقيت ميشود، تنوع به وجود ميآورد و به لحاظ اقتصادي باعث گردش شبكهها ميشود.
البته پيش از اين اعلام فروش بالاي فيلمها كه بعضي وقتها با رقمهاي غيرقابل تصور همراه بود گاهي اين شائبه را به وجود ميآورد كه رقم فروش فيلمها صحيح نباشد و جالب اينكه اين رقمها تنها از سوي يك سايت منتشر ميشد.
به نظر من دستاندركاران تا به حال خوب كار كردهاند و آمار و ارقام منتشر شده دقيق بوده است و تمام نكات قابل دسترسي است. من به شخصه در اين سالهايي كه فيلمم اكران ميشد و آمار فروش فيلمهايم منتشر ميشد با مشكلي مواجه نشدم.
البته در سامانه فروش آنلاين قرار است مخاطبان اطلاعات فروش فيلمها در شهرستانها هم منتشر شود، ضمن اينكه مخاطبان آنلاين به همه اطلاعات مربوط به فيلم دسترسي خواهند پيدا كرد.
اقدام درخور توجهي است اگر در اين مسير با مشكلي مواجه نشوند.
به غير از شفافيتي كه اين سامانه دارد آيا در جهت جذب مخاطبان سينما هم ميتواند موفق باشد؟
قطعا همينطور است. به نظر من بالا بردن ضريب اشغال صندليهاي سينما از نكات مهمي است كه اين سامانه در دستور كار خود قرار ميدهد.
بيشتر توضيح ميدهيد؟
ببينيد بايد تدبيري انديشيده شود كه ما از صندليهاي خالي سينما بهره ببريم. اين مساله با تغيير قيمت بليتها در ساعتهاي مختلف روز امكان پذير است. به عنوان نمونه ساعت 10 صبح قيمت بليت سينماها بايد نسبت به ساعات شلوغ فرق داشته باشد. براي ظهر يا هنگام غروب قيمتهاي مختلفي ميتواند طراحي شود. حتي ميتوان قيمت بليت سينماها در ساعات شلوغ روز گرانتر باشد.
به اين وسيله مخاطب را جذب سالنهاي سينما كنيم. وقتي تنوع قيمت به وجود بيايد مخاطب بيشتري جذب سالنها ميشود.
دقيقا مشابه اين قضيه كه وقتي سهشنبهها قيمت بليت سينماها نيمبها است سينماها با ازدحام مخاطبان همراه ميشود. اصلا بعضي خانوادهها روزهاي نيمبها به سينما ميروند.
به غير از اين مساله سامانه آنلاين فروش فيلمها ميتواند كارت نيمبهاي بليت سينما در اختيار مخاطبان قرار دهد. همچنين در يك ارتباط با ادارات رفاه وزارتخانهها علاقهمندان و كساني را كه مخاطب سينما هستند به سالن دعوت كند. در حال حاضر آدمهاي كمي نيستند كه مشتاق سينما رفتن هستند، به همين جهت بايد از اين پتانسيل استفاده كرد. مهمترين كاري كه ميتوانيم در حال حاضر كنيم اين است كه مردم را به سينما رفتن بيشتر ترغيب كنيم. اگر كاري كنيم كه هر ايراني در سال يك بار بليت بخرد اين يعني تعداد مخاطبان سينما افزايش پيدا ميكند و به همين ترتيب پول بيشتري به سينما تزريق ميشود و وقتي گردش مالي سينما خوب باشد، سرمايه در سينما وجود دارد و براي تيههكنندهها ساخت فيلمهاي فاخر با پروداكشن عظيم راحتتر در دستور كار قرار ميگيرد. در مقابل وقتي پول در سينما نباشد تهيهكنندهها مجبورند تن به صرفهجويي بدهند و فيلمهاي آپارتماني كوچك و جمع و جور بسازند.