قدرتهاي جهان به صلح آميز بودن برنامه هستهيي ايران اطمينان دارند
موسويان:
گروه سياسي| حسين موسويان مذاكرهكننده هستهيي سابق ايران با ابراز اطمينان نسبت به دستيابي ايران و گروه 1 + 5 به توافق ظرف شش ماه آينده تاكيد كرد: قدرتهاي جهان به صلحآميز بودن برنامه هستهيي ايران اطمينان پيدا كردهاند و مساله اصلي مذاكرات در حال حاضر مربوط به برنامه زماني لغو تحريمها است. به گزارش ايرنا، گزيده اظهارات موسويان به شرح زير است:
دو طرف در خصوص دو دسته اقدامات مذاكره ميكنند، يكي مربوط به شفافسازي در قالب انپيتي است و خبر خوب اين است كه دو طرف تاكنون در خصوص شفافيت در چارچوب مقررات آژانس به توافق اصولي رسيدهاند.
مشكل مذاكرات در ارتباط با دسته دوم اقدامات است كه به صلح آميز بودن برنامه هستهيي ايران در آينده مربوط ميشود.
طرف غربي براي دورهيي 5 تا 10 ساله خواستار اقدامات اعتمادسازي براي عدم «گريز هستهيي» است و به عنوان مثال خواستار محدود بودن غنيسازي در حد 5 درصد و برخي تغييرات فني در رآكتور آب سنگين براي كاهش توليد پلوتونيوم هستند.
برخي مشكلات در خصوص دسته دوم اقدامات مربوط به عدم انحراف در آينده، وجود دارد.
در سالهاي 2003 تا 2005 كه من عضو تيم مذاكراتي بودم و روحاني مذاكرهكننده ارشد بود، ما پروتكل الحاقي را اجرا كرديم و حتي غنيسازي را براي مدتي تعليق كرديم اما مذاكرات شكست خورد زيرا اتحاديه اروپا در موقعيتي نبود كه حق ايران براي غنيسازي طبق انپيتي را محترم بشمارد و اين به دليل مخالفت امريكا بود در غير اين صورت در سال 2005 ميتوانستيم به توافق برسيم.
روحاني پس از رسيدن به مقام رياستجمهوري همين سياست را درخصوص اعتمادسازي با آژانس و قدرتهاي جهان ادامه داده است.
مساله مهم اين است كه قدرتهاي جهان و آژانس بينالمللي انرژي اتمي اطمينان دارند كه برنامه هستهيي كنوني ايران صلح آميز است و درباره برنامه كنوني هيچ شكي وجود ندارد.
آژانس خواستار بازديد از پارچين بود و دو بار از سايت پارچين كه يك مكان نظامي است بازرسي كرد و چيزي پيدا نكرد.
در حال حاضر، مساله موجود برخي سوالات فني مربوط به برنامه هستهيي در دهه 1980 است و مربوط به برنامه هستهيي كنوني نيست و ايران و آژانس تاكنون درباره دسترسيهاي مديريت شده براي حل اين مسائل به توافق رسيدهاند.
موسويان در جواب سوالي درباره احتمال توافق تا شش ماه ديگر، گفت: من تقريبا مطمئن هستم كه توافق حاصل خواهد شد زيرا دو طرف در اصول هيچ مناقشهيي ندارند و ميتوانند تا ماه مارس (اسفند) كليات توافق را نهايي كنند.
مساله مهم باقي مانده مربوط به برنامه زماني لغو تحريمها است. ايران خواستار اجراي تعهدات دو طرف در مدتي شش ماهه تا يك ساله است اما امريكاييها خواستار ادامه تحريمها و لغو تدريجي تحريمها در دورهيي چند ساله (4 تا 15 سال) هستند. اين مساله اصلي باقي مانده است در غير اين صورت توافق در خصوص نيازهاي فني ايران مشكل نيست اما مساله مهم مربوط به كنگره امريكا است كه ميخواهد تحريمها را حفظ كند.