دانشآموزان و بيماري كرونا
مريم قديمي
شروع سال تحصيلي جديد براي دانشآموزان، معلمان و خانوادههاي آنها متفاوتتر از سال هاي قبل بود به خاطر ترس و نگراني كه آنها از شيوع بيماري كرونا داشتند، زيرا اين بيماري به سبب ماهيت ناشناختهاش پتانسيل اين را دارد كه در افراد ترس و نگراني و اضطراب و استرس ايجاد كند، دانشآموزان هم از اين قاعده مستثنا نيستند كه البته اين استرس و اضطراب براي دانشآموزان و كودكان بسيار جديتر و خطرناكتر است نسبت به بزرگسالان، چون آنها به اقتضاي سنشان درك و توانايي و مهارت مقابله با اين پديده نوظهور و غلبه بر آن را ندارند. رفتن به مدرسه براي پيشرفت تحصيلي و رشد رواني و اجتماعي كودكان اهميت زيادي دارد به شرط آنكه يكسري فاكتورها مثل امكانات آموزشي، شرايط و فضاي مناسب مدرسه، صلاحيت و شايستگي معلمان و... براي شكوفايي استعداد دانشآموزان فراهم باشد. اما سال تحصيلي جديد و ترسي كه دانشآموزان و خانوادههاي آنها از مبتلا شدن به بيماري كرونا دارند براي دنياي كوچك آنها مناسب نيست و روي عملكرد تحصيلي آنها تاثير بدي مي گذارد. ترس و داشتن اضطراب در مورد ويروس كرونا تا حدودي طبيعي است و باعث ميشود تا اصول بهداشتي را رعايت كرده و پيشگيري كنند ولي اگر بيش از اندازه باشد باعث مشكلات روحي و رواني و جسمي ميشود و سيستم ايمني بدنشان ضعيف ميشود و بدون شك سلامت روان دانشآموزان و كودكان را تحت تاثير قرار ميدهد. يادگيري در دانشآموزان در گرو شادابي و نشاط و هيجانات مثبت آنهاست و باعث خلاقيت و شكوفايي استعدادهاي آنها ميشود و پيشرفتهاي چشمگيري در زمينههاي علمي خواهند داشت اما وضعيت فعلي و تغييرات محيطي ميتواند براي دانشآموزان استرسزا باشد و پيامدهايي مانند ضعيف شدن قدرت يادگيري و حافظه، كاهش دقت و تمركز، حواسپرتي است كه در نتيجه يادگيري صورت نميگيرد و باعث افت تحصيلي دانشآموز ميشود همچنين مشكلات رفتاري همانند از بين رفتن انگيزه ادامه تحصيل و بيزاري از مدرسه، عصبانيت و پايين آمدن آستانه تحمل آنها، افسردگي، پريشاني، ناراحتي، درماندگي، لجبازي، گوشهگيري و انزواطلبي، وابستگيهاي غيرمعمول و چسبندگي، دلهره، دلشوره، دستپاچگي، ناامني، بيقراري، اختلال در خواب و شبادراري (بازگشت به رفتارهاي سنين پايينتر) را برايشان به همراه خواهد داشت. والدين بايد ضمن توضيح دادن اصول بهداشتي به آنها حتما در مورد عوامل استرسزا با آنها صحبت كنند و اجازه دهند احساسات و ترسهايشان را بروز دهند، از اين طريق ترسش در مورد وقايع ناشناختهاي كه تصور ميكند او را تهديد ميكند برطرف ميشود البته صحبت كردن با كودك يا دانشآموز بايد متناسب با سن و سطح شناخت و درك او باشد و نكته آخر اينكه خانوادهها از ايجاد فضاي پرتنش در منزل خودداري كنند و شيوههاي فرزندپروري مناسب و رفتار درستي با دانشآموزان داشته باشند و همچنين يكي از مفاهيمي كه در اپيدمي كرونا خيلي مهم محسوب ميشود تابآوري همه افراد همچنين دانشآموزان و كودكان است، تابآوري باعث ميشود افراد در برخورد با بحرانها و تغييرات محيطي عملكردشان افت پيدا كند يا اينكه خودشان را با تغييرات سازگار كنند، خانوادهها و والدين بايد اين مساله مهم را به دانشآموزان آموزش دهند تا آنها بتوانند همزمان با داشتن عملكرد تحصيلي خوب از اين بحران عبور كنند.
روانشناس