پزشكيان:
آنچه كشور را در برابر دشمنان بيمه ميكند وحدت است
گروه سياسي/ مسعود پزشكيان، نماينده مردم تبريز در مجلس شوراي اسلامي و از وزراي دولت اصلاحات ميگويد مهمترين بحثي كه در اين مملكت ما را ميتواند در مقابل دشمنان و كشورمان بيمه بكند و نگاه دارد وحدت ما است. هر حركتي كه بتواند وحدت ما را به هم بزند به ضرر جامعه ما، به ضرر اسلام و انقلاب و نظام است ولي اينكه چگونه بايد اين وحدت را ايجاد كرد به نظر من عدالت است. به گزارش فارس، گزيده اظهارات مسعود پزشكيان، عضو كميسيون بهداشت مجلس در برنامه «شناسنامه» به شرح زير است:
بايد اقشار آسيب پذير را نگذاريم زير دست و پا له شوند و به بهاي له شدن آنها به رشد اقتصادي برسيم. ما محرومين را ناديده گرفتيم و وقتي آنها را ناديده گرفتيم هر قدر هم حرف درست بزنيم مشكل حل نميشود.
آن چيزي را كه تصور ميكنم و الان دغدغهاش را دارم اين است كه مهمترين بحثي كه در اين مملكت ما را ميتواند در مقابل دشمنان و كشورمان را بيمه بكند و نگاه دارد وحدت ما است. هر حركتي كه بتواند وحدت ما را به هم بزند به ضرر جامعه ما، به ضرر اسلام و انقلاب و نظام است ولي اينكه چگونه بايد اين وحدت را ايجاد كرد به نظر من عدالت است. يعني ما اگر بر مبناي عدالت عمل بكنيم يك تعداد از اين آدمها اين حرفها را ميزنند، خب بزنند ولي اكثريت اين آدمها كساني نيستند كه اين حرفها را ميزنند چون من خيلي از اين بچهها را ميشناسم.
چيزي كه من آن موقع در دولت هم كه بودم چه قبل از آن چه بعد از آن و الان هم معتقدم اين است كه توسعه بدون نگاه به اقشار آسيبپذير بيمعني است. ما حق نداريم توسعه را به هر قيمتي انجام دهيم. اينكه رشد اقتصادي را هفت، هشت درصد بكنيم بايد اقشار آسيبپذير را نگذاريم زير دست و پا له شوند و به بهاي له شدن آنها به رشد اقتصادي برسيم. ما محرومين را ناديده گرفتيم و وقتي آنها را ناديده گرفتيم هر قدر هم حرف درست بزنيم مشكل حل نميشود. شما فكر ميكنيد اروپا در مقابل كمونيسم چطور ايستاد؟ علت اينكه اينها ماندند و كمونيست نتوانست نفوذ كند براي اين است كه اينها يك تامين اجتماعيهايي را در يك حداقلهايي براي اينها به وجود آوردند. وقتي وزير شدم مرده مردم را در بيمارستان تحويل نميدادند، مگر ميشود در نظام اسلامي يكي مرده ديگر بايد ولش كرد، نميشود بگوييم پول بيار بعد مرده ات را ببر اين برازنده نظام ما بود؟
من يادم است در ماجراي تحصن مجلس ششم آقاي خاتمي در دولت با يكسري از وزرا دعوا كرد كه چرا نزديد در دهن آنها. خيلي عصباني بودند. آقاي خاتمي را اين طور عصباني نديده بودم. يكي از اينها رفته سخنراني كرده حرفهاي ساختارشكنانه زده و يكسري از اين افراد جوابش را ندادند، عصباني بود كه چرا اين كار را نكرديد، واقعا اين چيزي كه در آن جلسه من ديدم براي خودم هم جالب بود. اينطور نيست كه دولت موافق بود، يك تعداد شايد ولي خود آقاي خاتمي دعوا كرد كه شما بايد ميزديد در دهان آن كسي كه اين حرف را زد و آن آدم خيلي نزديك بود به آقاي خاتمي، با اين وجود ميگفت چرا به دهانش نزديد و با او برخورد نكرديد.
نقاط ضعف دولت احمدينژاد بيقانوني است، راحت در دور اول گفت من قانون برنامه چهارم را قبول ندارم، دور دوم هم همان قانوني كه خودشان آورده بودند در رابطه با بهداشت و درمان اجرا نكردند، بقيه چيزها را نميدانم، اينها را يقين دارم كه 10 درصد خالص هدفمندي را اجرا نكردند، در صورتي كه خودشان آورده بودند قانون اول را اجرا نكرد قانون دوم را هم كه خودش آورده بود اجرا نكرد، نميشود كسي كه مجري قانون است قانون را زير پا بگذارد هر چقدر هم خوب باشد، نميدانيم از خوبي چه بگويم، هر كسي كه بيقانوني ميكند، هر چيز خوبي وقتي در جهت قانون نيست يعني بد است.
مشكل مجلس ما اين است كه زيادي قانون مينويسيم، ما بايد به آنچه نوشتيم نظارت كنيم، اگر مجلس نظارت ميكرد دولت و وزارتخانهها خلاف قانون عمل نميكردند.
نتيجه كار ما بايد وحدت و انسجام ملي باشد. در مورد حركتهايي كه باعث ميشود اين وحدتها به هم بخورد بزرگان ما بايد فكر كنند ببينند بايد چه كاري بكنند تا كمتر به اين نتيجه منجر شود.
من معتقدم آقاي رفسنجاني هم از نظر تجربه هم از نظر نفوذ و ارتباطات خيلي ميتوانست كمك كند. چون من رفتم خدمت ايشان در رابطه با بحث اقتصادي و نگاه مردمي كه داشت و انتقادي كه آن موقع داشتم هنوز هم دارم. من زماني كه آقاي رفسنجاني رييسجمهور بود و خيليها ميگفتند هر چه آقاي رفسنجاني ميگويد همين است. به من ميگفتند تو ضد آقاي رفسنجاني هستي، ميخواستند من را خراب بكنند، ميگفتند تو ضد دولت هستي يعني ضد آقاي رفسنجاني هستي براي اينكه همان موقع خيلي از سياستهايي را كه در رابطه با بحث اقتصادي بود قبول نداشتم و عمل هم نميكردم. در چارچوب قانون اعتراض ميكردم و ميگفتند ضد دولت هستي، ولي با تمام اين اوضاع فكر ميكردم آقاي رفسنجاني اگر بيايد ميتواند مشكلات منطقهيي را هم حل بكند و اين اختلافات را تا حدودي كم بكند. البته نميدانم چون به هر حال باز يك مقدار تصور ميكنم ما نياز به اين داريم كه با هم آشتي كنيم.