گزارش سازمان جهاني كار از وضعيت تاسفبرانگيز بازار كار معلولان
15 درصد جمعيت جهان، داراي معلوليت هستند
سازمان جهاني كار در نتايج تحقيق گستردهاي در رابطه با بازار كار افراد داراي معلوليت در سراسر جهان، اعلام كرد: «تخمين زده ميشود كه حدود ۱ميليارد نفر افراد داراي معلوليت در سراسر جهان حضور دارند. اين رقم ۱۵ درصد از جمعيت جهان را شامل ميشود. اكثر معلولان جهان در سن كار هستند. كنوانسيون حقوق افراد داراي معلوليت كه در دسامبر ۲۰۰۶ توسط مجمع عمومي سازمان ملل به تصويب رسيد، حق افراد داراي معلوليت براي كار، بر مبناي برابر با ديگران را مورد تاكيد قرار داده و خاطرنشان ميكند كه اين شامل حق فرصت براي كار ميشود. آنها بايد از طريق كاري كه آزادانه انتخاب شده يا پذيرفته شده در بازار كار و محيط كاري كه براي افراد داراي معلوليت مطلوب، فراگير و قابل دسترس است، امرار معاش كنند. كنوانسيون مذكور همه اشكال تبعيض شغلي را ممنوع ميكند و خواستار محيطهاي كاري سازگارتر با وضع معلولين استخدام شده است و كشورهاي عضو را ملزم ميكند كه دسترسي به آموزش حرفهاي و فرصتهاي خوداشتغالي را براي افراد داراي معلوليت ارتقا دهند. مجموعهاي از شاخصها در پايگاه داده جديد سازمان جهاني كار در مورد آمار بازار كار افراد معلول ميگويد افراد داراي معلوليت بيشتر احتمال دارد كه غير فعال باشند . نرخ مشاركت نيروي كار افراد داراي معلوليت بسيار پايين است. در سطح جهان اول، از هر 10 فرد داراي معلوليت، 7 نفر غيرفعال (نه شاغل و نه بيكار) و 4 نفر غيرفعال هستند. نرخ بيتحركي هم براي زنان و هم براي مردان داراي معلوليت بيشتر از افراد بدون معلوليت است، به ويژه در ميان زنان داراي معلوليت بالا است. در ۶۰ كشور، نرخعدم تحرك زنان داراي معلوليت نه تنها بيشتر از زنان بدون معلوليت است، بلكه از ميزان مردان داراي معلوليت و بدون معلوليت نيز بيشتر است. افراد داراي معلوليت با موانعي براي آموزش مواجه هستند . افراد داراي معلوليت دو برابر بيشتر از افراد عادي فاقد سطح آموزشي پايه هستند. افراد داراي معلوليت با چالش بيشتري در بحث آموزش در مراحل اوليه زندگي خود روبرو هستند. اين تاثير قابل توجهي بر اشتغال آنها در بازار كار دارد زيرا نرخ اشتغال هم براي افراد داراي معلوليت و هم براي افراد فاقد آن با سطح تحصيلات، افزايش مييابد. افراد داراي معلوليت كمتر در مشاغل با مهارت بالا كار ميكنند بنابراين ضروري است اطمينان حاصل شود كه افراد داراي معلوليت از دسترسي برابر به آموزش برخوردار هستند و برنامههايي براي رفع شكافها در صلاحيتها و مهارتهاي آنها وجود دارد يا خير! افراد داراي معلوليت بيشتر احتمال دارد كه بيكار شوند . نرخ بيكاري بالاتري در ميان افراد داراي معلوليت نسبت به افراد فاقد آن در بيش از نيمي از كشورها مشاهده شده و متوسط نرخ بيكاري آنها ۷.۶ درصد است، در حالي كه براي افراد بدون معلوليت ۶.۰ درصد است. هر دوره بيكاري، به ويژه دوره طولاني مدت، تاثير قابل توجهي بر نتايج آينده بازار كار دارد. دورههاي طولانيتر بيكاري به ناچار بسياري از افراد داراي معلوليت را به سمت بيتحركي سوق ميدهد يا ممكن است آنها را مجبور به اشتغال در اقتصاد غيررسمي كند. در برخي از كشورها كه نرخ بيكاري در ميان افراد داراي معلوليت كمتر است، اين مساله ممكن است به اين دليل باشد كه به دليلعدم وجود سيستمهاي بيمه بيكاري يا شبكههاي تامين اجتماعي، آنها نميتوانند بيكار بمانند. بنابراين آنها به هر شكلي از فعاليت اقتصادي، هرچند با درآمد ناچيز يا ناكافي، متوسل ميشوند. افراد داراي معلوليت تنها نيمي از افراد بدون معلوليت شاغل هستند . حدود يك سوم از افراد داراي معلوليت در سن كار شاغل هستند كه تقريبا نيمي از سهم افراد بدون معلوليت است. شكاف اشتغال بين افراد با و بدون معلوليت با افزايش سن افزايش مييابد.»