از هويت تا نازايي و مرگ
«بكت پايان بازي نوشتن» نوشته مرداد عباسپور راهي بازار كتاب شد. به گزارش ايسنا، اين كتاب با عنوان فرعي «بازي‌هاي ساموئل بكت» در ۱۵۲ صفحه و 13 فصل از سوي نشر روزبهان منتشر شده است. در معرفي «بكت پايان بازي نوشتن» عنوان شده است: نويسنده در جهت هر چه نزديك‌تر شدن به جهان بكت به عنوان يكي از شاخص‌ترين چهره‌هاي ادبيات پست‌مدرن، در فصل‌بندي كتاب از كلمه بازي استفاده كرده است. نويسنده كتاب در اين ۱۳ فصل به بررسي موضوعات مختلف ازجمله هويت، ناتواني زبان، نازايي و ستروني، رابطه فلسفه و ادبيات، زمان، مرگ و كمينه‌گرايي در آثار نمايشي بكت پرداخته و قرار است در جلد دوم كتاب با همين عنوان «بكت پايان بازي نوشتن» به تحليل رمان‌هاي بكت بپردازد. از ويژگي‌هاي ساموئل بكت شخصيت منزوي او و دوري‌اش از هياهوهاي رايج رسانه‌ها بود. چنانكه وقتي در سال ۱۹۶۹ حين تعطيلات خبر برنده شدنش براي دريافت جايزه نوبل ادبيات را شنيد، به جاي مراجعه به آكادمي سوئد، مدتي خود را در هتل مخفي كرد. در انتظار گودو، دست آخر، آخرين نوار كراپ، بازي و مالون مي‌ميرد از آثار او هستند. بكت در سال ۱۹۸۹ در ۸۳ سالگي درگذشت و مقبره او در گورستان مون‌پارناس پاريس است. در قسمتي از مقدمه كتاب «بكت پايان بازي نوشتن» مي‌خوانيم: رابطه زندگي و نوشتن «هم اين، هم آن نيست»، «يا اين، يا آن است» و اين كمي بي‌رحمانه است، اما كاريش نمي‌شود كرد، مگر اينكه نويسنده بخواهد «همان مسير كسالت‌بار قديمي» را براي ده‌هزارمين بار طي كند. در اين صورت مي‌تواند هم بنويسد و هم زندگي كند. اما نوشتن به‌زعم بكت نه «بازنمايي امر واقع» و نه «انجام كمي بهتر همان كار قديمي» بلكه «تن سپردن به غيبت رابطه، پذيرش شكست و اعاده حيثيت از امر بخارگون» است و اعاده حيثيت از امر بخارگون كار ساده‌اي نيست؛ يعني دور شدن از زندگي، يعني ايستادن بر لبه جهان و به همان نسبت ايستادن بر مرز زبان، يعني ديدن آنچه ديگري نمي‌بيند، يعني صحه گذاشتن بر اين ادعاي دموكريتوس فيلسوف يوناني: «هيچ چيز واقعي‌تر از هيچ نيست.»