در مراسم درختكاري با حضور عارف و ابتكار مطرح شد
عارف: مهمترين چالش پيشروي كشور بحران آب است
رييس مجمع نمايندگان تهران با انتقاد از اينكه به حل معضل تخريبهاي زيست محيطي پرداخته نميشود، گفت: بهطور قطع مهمترين چالش آينده كشور آب است. محمدرضا عارف، در مراسم گراميداشت هفته منابع طبيعي و درختكاري با بيان اينكه هر استان و منطقهاي در كشور داراي چالشهاي محيطزيستي خاص خود است، گفت: در اين ميان تهران از جمله استانهايي است كه به دليل دشواريها و پيچيدگيهاي خاص خود با معضلات بسيار گستردهتري در حوزه محيطزيست رو به رو است.
عارف با انتقاد از اينكه با بخشينگري و نگاههاي كوتاهمدت در زمينه محيطزيست از اولويتها غافل ماندهايم، گفت: در ارتباط با محيطزيست و منابع طبيعي بايد تعارف را كنار گذاشت. وضعيت محيطزيست نگرانكننده است و رفع مشكلات اين حوزه عزم ملي ميخواهد. سرانه كشور از نظر جنگل يك سوم سرانه دنيا و از نظر مرتع يك ششم است، متاسفانه آنچنان كه بايد و شايد به حل معضل تخريبهاي زيستمحيطي پرداخته نميشود و متاسفانه كشور ما با بيآبي و خشكسالي مواجه است لذا بهطور قطع مهمترين چالش آينده كشور آب است.
نماينده مردم در مجلس دهم، با بيان اينكه سرانه مصرف آب در كشور ۱۰۰ تا ۱۵۰ درصد بالاتر از اروپا است، گفت: متاسفانه در كشاورزي هيچ عزمي براي كاهش مصرف آب يا افزايش بهرهوري نداشتيم و اين وضعيت نگرانكننده است؛ به گونهاي كه ۸۷ درصد آب را به صورت غرقابي صرف برخي محصولات ميكنيم كه اين موضوع هيچ توجيهي ندارد. دخاير استراتژيك آب كشور حداقل ۹۰ ميليارد مترمكعب كاهش يافته است، با اين اوصاف هيچ ذخايري براي آيندگان باقي نميماند.
به گفته او، مجلس و دولت به تنهايي نميتوانند وضعيت محيطزيست كشور را بهبود ببخشند، با منابع محدود نميتوان مشكلات را حل كرد و هيچ راهي جز درگير كردن مردم و حمايت از تشكلهاي مردمي در اين بخش نداريم. متاسفانه در رابطه با تشكلهاي مردمي هم راهبرد جدي براي حمايت نداريم و براي آنها مانعتراشي ميكنيم و با روشهاي مختلف جلوي فعاليت آنها را ميگيريم؛ درحالي كه بايد در اين رابطه به مردم و تشكلهاي مردمي ميدان داد. رييس سازمان حفاظت محيطزيست نيز با تاكيد بر ضرورت اتخاذ سياستهاي تمركززدايي براي تهران، گفت: سياستهاي نادرست و ناپايدار توسعهاي براي تهران تبعات محيطزيستي بسياري همراه داشته و بايد سياستهاي تمركززدايي و ايجاد محدوديتهاي جديد در دستور كار قرار گيرد.
معصومه ابتكار نيز با بيان اينكه هر استان و منطقهاي در كشور داراي چالشهاي محيطزيستي خاص خود است، گفت: در اين ميان تهران از جمله استانهايي است كه به دليل دشواريها و پيچيدگيهاي خاص خود با معضلات بسيار گستردهتري در حوزه محيطزيست رو به رو است.
او ضمن بيان اين موضوع كه تمركز جمعيتي بسيار بالا در تهران از جمله دلايل اصلي معضلات محيطزيستي اين استان است، اظهار كرد: تمامي مطالعات نشان ميدهد كه ظرفيت زيستي تهران در سال ۱۳۷۵ به پايان رسيده و هر آنچه در حوزههاي مختلف جمعيت، اقتصاد، صنعت و ساير حوزهها پس از اين تاريخ در تهران بارگذاري شده است، بهرهكشي از طبيعت بوده و منجر به افزايش شكنندگي طبيعت و محيطزيست تهران شده است. بحرانهاي مختلف محيطزيستي تهران همچون آلودگيهاي آب و هوا از آثار همين بهرهكشي و بارگذاري بيش از ظرفيت زيستي است.
به گفته او آمارها نشان ميدهد بيش از ۳۰ درصد فعاليتهاي اقتصادي كشور در تهران با مساحتي حدود يك درصد مساحت كل كشور بارگذاري و متمركز شده و اين به معني اتخاذ سياستهاي نادرست و ناپايدار توسعهاي براي تهران است كه تبعات محيطزيستي بسياري را به همراه داشته و از همين رو تهران نيازمند تصميمگيري و برنامهريزي ويژه در حوزه محيطزيست و بايد سياستهاي تمركززدايي و ايجاد محدوديتهاي جديد بهطور جد براي تهران در دستور كار قرار گيرد.
وي با بيان اينكه هيچ دليلي ندارد براي محدوده شعاع ۱۲۰ كيلومتري معافيت مالياتي داشتهباشيم، گفت: اتفاقا بايد برعكس باشد و سياستهاي سختگيرانه مالياتي حداقل شعاع ۱۲۰ كيلومتري داشتهباشيم. يعني اگر كسي ميخواهد در اين محدوده فعاليت كند، بايد بهاي آن را نيز بپردازد و البته اين بها، محيطزيستي است.