تلاشهاي وزارت اطلاعات و ديپلماتهاي وزارت خارجه نتيجه داد
پايان خوش براي 4 صياد لنج سراج
گروه اجتماعي| انتظار چهار خانواده بعد از 39 ماه به پايان رسيد و چهار صياد ايراني به وطن بازگشتند، اما چشماني هنوز منتظرند. «جمالالدين هنوز دست دزدان درياييه، چند روز پيش زنگ زد گفت اينها منتظر پول هستن تا ما رو آزاد كنن.» اين را «پروين صباحي»، همسر ناخدا جمالالدين دهواري به «اعتماد» ميگويد، درست روزي كه 4 صياد ايراني كه 39 ماه پيش توسط دزدان دريايي سومالي ربوده شده بودند، به وطن بازگشتند. در همان روزهاي ابتدايي كه لنج صيادي ايراني و ۲۱ خدمه آن به اسارت دزدان دريايي در آمدند، آنها اعلام كردند كه در قبال پرداخت 150 هزار دلار صيادان را آزاد خواهند كرد. البته به گفته همسر ناخدا دهواري ۳ نفر از خدمه لنج در اين مدت فوت و ۴ نفر هم فرار كردند و باقي خدمه لنج بين دو نفر به نامهاي «عبدولي» و «طراني» تقسيم شدند، 150 هزار دلاري كه دزدان تعيين كرده بودند براي آزادي جمالالدين و ۳ نفر ديگر بود. وزارتخانههاي امور خارجه و اطلاعات پيگيريهاي لازم در اين زمينه را انجام دادند و به موازات آنها مردم هم به ميدان آمدند و پويشي براي آزادي صيادان ايراني شكل گرفت. در نهايت روز پنجشنبه خبري مبني بر آزادي ۴ تن از صيادان و ملوانان لنج صيادي سراج منتشر شد و بعد از آن هم وزير اطلاعات در ديداري كه با اين ملوانان داشت، گفت: «از روزي كه رييسجمهور به چابهار سفر و با خانوادههاي اين عزيزان ديدار كردند، كار ما جديت و سرعت بيشتري هم گرفت و خدا را شكر ميكنيم كه امروز شاهد آزادي اين عزيزان هستيم.» سيدمحمود علوي در ديداري كه با چهار ملوان آزادشده از دست دزدان دريايي سومالي داشت، گفت: «از سال ۱۳۹۴ كه اين هموطنان ما اسير شدند ما آرامش نداشتيم و شب و روز همكارانمان د رپي مرتبط شدن با كساني بودند كه آنان را دستگير كرده بودند و اين در حالي بود كه طرف ما نه دولت بود نه يك دستگاه اطلاعاتي بلكه يك مشت دزد دريايي بودند و خود حكومت سومالي هم نقطه مقابل دزدان دريايي بودند و بنابراين نه از طريق سرويسهاي اطلاعاتي و نه حكومت نميشد كار را پيش برد اما كار پيچيدهاي از سوي همكارمان انجام شد كه خدا را شكر ميكنيم كه به نتيجه رسيد.
اين به نتيجه رسيدن كه علوي از آن صحبت ميكند در سالهايي كه روابط ايران و سومالي دچار چالش شد و بعد از حمله به سفارت عربستان، اين كشور روابط ديپلماتيك خود را با ايران قطع كرد، به آساني اتفاق نيفتاد. آبان ماه 95 بود كه حسين جابرانصاري، معاون عربي- آفريقايي وزارت خارجه گفت: «به دليل شرايط خاصي كه دولت سومالي دارد و ناامنياي كه در اين منطقه است متاسفانه كشتي ماهيگيران ايراني و برخي ديگر از كشورها كه آنجا سفر ميكنند در معرض خطر قرار ميگيرند. پس از گروگانگيري كه انجام شد تا هنگامي كه سفارت ايران در كشور سومالي باز بود مستقيما آزادي صيادان ايراني پيگيري ميشد و تلاشهاي مختلفي نيز با مسوولان صورت گرفت كه نتيجهاش منجر به آزادي چندين نفر از آن عزيزان شد. بعد از بسته شدن سفارت ايران در سومالي روند پيگيري آزادي با مشكل روبهرو شد اما از طرق ديگر پيگيري و در حال رسيدگي است. وزارت امور خارجه حتي يك لحظه هم دست از تلاش برنداشته اما طرف مقابل قابل اعتماد نيست و اين گروگانگيري را براي امتيازگيري و باج خواهي انجام داده است.»
بعد از آزادي 4 صياد ايراني از چنگ دزدان دريايي سومالي، سرنوشت 4 صياد ديگر هنوز نامعلوم است و هنوز خانوادههاي آنها نگران وضعيت نانآوراني هستند كه بيش از 3 سال است كه تنها دلخوش به شنيدن صدايشان از پشت تلفن هستند.