ادامه از صفحه اول
هدايت تجمعات
اين يك مقر براي جريانات و فعالان سياسي و صنفي خواهد بود تا اگر حرفي براي گفتن دارند، بتوانند صداي‌شان را بلند كنند. در حال حاضر اعتراضات در يك جنگ و ستيز با نيروهاي امنيتي در خيابان‌ها بيان مي‌شد. در اين شرايط نظم عمومي به هم مي‌خورد و به بهانه به هم خوردن نظم هم دستگيري و زنداني شدن فعالان مختلفي را شاهد بوديم. وقتي چنين زمينه‌اي وجود دارد، هر جمع و جريان سياسي و صنفي كه بخواهد تجمع كند از قبل درخواست تجمع مي‌كند تا در شوراي تامين بررسي شود. شوراي تامين الزامات تجمعات را در نظر مي‌گيرد و امنيت‌شان را هم حفظ مي‌كند. همچنين از برخوردهايي كه تحت عنوان لباس شخصي پيش مي‌آيد جلوگيري مي‌شود. البته برخورد سليقه‌اي در دادن مجوز بازگشت به عقب است. اينطور نباشد كه عده‌اي مدعي شوند كه چون مجوز تجمع دريافت نكرده‌اند، در گوشه و كنار شهر اعتراض مي‌كنند. اين كار به نوعي نقض غرض است. تقاضا براي تجمعات بايد به سرعت بررسي شده و تا حد امكان به آنها پاسخ داده شود. البته تجمعات بايد قانوني باشد. بالاخره صنفي كه درخواست مي‌كند، مسوولي دارد و فرد خاصي اين تقاضا را مطرح مي‌كند. رفتار تجمع‌كنندگان نيز بايد در چارچوب مشخصي باشد. اگر كسي جرمي مرتكب شد، نيروهاي امنيتي بايد با مجرم برخورد كنند. نمي‌توان گفت كه اصلا نبايد برخوردي صورت بگيرد.
توسعه ديپلماسي اقتصادي
بحث اصلاحات اقتصادي به‌ويژه در حوزه پولي و مالي است. اصلاحات در بخش پولي بدين معنا كه بايد انضباط پولي در شبكه بانكي بيشتر شود و با ادامه شفافيت جلوي هرگونه فعاليت رانت‌جويانه گرفته شود. دولت در اين رابطه اقدامات موثري را انجام داده كه ادامه روند سياستگذاري كنوني مي‌تواند در حوزه‌هاي پولي و مالي به شفاف‌سازي كمك كند. مثلا در حوزه مالي يعني بودجه دولت مي‌توان به بحث هزينه‌هاي غيرضروري اشاره كرد كه جز فشار مالي بر بودجه حاصل ديگري در برنداشته‌اند. به طور مثال در بودجه سال 97 بالغ بر 50 هزار ميليارد تومان هزينه به بودجه در جهت برخي پروژه‌ها از سوي مجلس تحميل شد كه خود بيش از پيش بر بار مالي بودجه افزوده است. به نظرم مهم‌ترين اقدام كاهش اينگونه هزينه‌هاي غير ضروري است. متاسفانه به دليل درك نادرست در بين برخي نهادهاي خارج از دولت، از اقتصاد شاهد پيگيري سياست‌هاي هزينه‌زايي هستيم كه كمتر منافع ملي در آن ديده شده است. براي نمونه در شرايطي كه اقتصاد ايران بيش از پيش به كاهش بيكاري نيازمند است، شاهد تصويب قانوني در مجلس هستيم كه به واسطه آن، بازنشستگان نيز مي‌توانند دوباره به بازار كار برگردند. اين نوع سياست‌ها نشان‌دهنده تناقضاتي است كه بيشتر ناشي از عدم آگاهي برخي قانون‌گذاران است. به نظر مي‌رسد دولت نبايد زير بار اين فشارها برود و با اطلاع‌رساني دقيق به مردم توضيح دهد كه تا چه اندازه تصويب برخي قوانين و اجراي برخي پروژه‌ها در شرايط كنوني اقتصاد ايران را با مشكل مواجه خواهد كرد.
الگوهاي آب ايران
را حتي دانشجوهاي رشته مهندسي عمران آب و مديريت منابع آب هم مي‌دانند. بنابراين مجموع صحبت‌ها و راهكارهاي او چيز جديدي نيست و حرفي نيست كه ما ندانيم و او بخواهد بگويد. ايران از نظر فني و مهندسي آب در طول تاريخ غني بوده است. بسياري از دانش و تكنولوژي مربوط به آب كه همين الان در كشور خود او به كار مي‌رود و او از آنها نام مي‌برد، از ايران رفته است. انديشه آبياري‌هاي توده‌اي، سفالي و غيره از ايران بوده است. ايران در حوزه بهره‌برداري از منابع آب در سرزمين‌هاي خشك مانند قنات مبدع بوده است. در يونسكو هم ثبت شده و بسياري از كشورهاي جهان هم از آن الگو مي‌گيرند. ما در حوزه مديريت توزيع آب در اصفهان زماني كه هيچ كدام از اين نرم‌افزارها نبوده، توسط شيخ بهايي بحث تقسيم و توزيع عادلانه آب خيلي خوب عملياتي شده بود. هنوز هم مبناي خيلي از حقابه‌ها همان طومار شيخ بهايي در اصفهان است. كتاب‌هاي تاريخي را كه نگاه كنيد، در هدايت و كنترل سيلاب، نظام سنتي مديريت آب ايران جزو بهترين‌ها است. اينطور نيست كه جامعه علمي ايران يا كشاورزهاي ما دانش و آگاهي نداشته باشند يا مثلا ما تازه بخواهيم كشف بكنيم كه مي‌توان آب را تصفيه كرد و دوباره استفاده كرد يا مي‌توان آب دريا را نمك‌زدايي كرد و استفاده كرد، ما همه اينها را مي‌دانيم و بلديم. ما از نظر دانش و تكنولوژي آب كم نداريم يا عدم آگاهي نداريم. اينكه وي طوري وانمود مي‌كند كه ايراني‌ها دسترسي به دانش و تكنولوژي ندارند، غلط است. من قبلا هم گفته‌ام كه مشكل ما در اين است كه ما آب داريم اما درست از آن استفاده نمي‌كنيم. هميشه گفته‌ام كه ما در حوزه مديريت منابع آب بحران داريم. مشكل آب كشورفقط مشكل فني نيست. مشكل مديريت اجتماعي و اقتصادي است. نگاه مديريت‌ها در حوزه آب در كشورمان نگاه اقتصادي نيست. وقتي آب را به صورت كالاي ارزان و با قيمت پايين در همه مصارف در اختيار توليدكنندگان قرار مي‌دهيد، معلوم است كه درست استفاده نمي‌شود. مساله آب اين است. مساله آب اين است كه الان قيمت آب در خانه‌ها انقدر پايين است كه انگيزه‌اي براي اصلاح رفتار مصرف‌كننده وجود ندارد. اگر كسي حرف درستي بزند، دشمن هم كه باشد اما حرفش درست است. اما ما در داخل كشور خودمان بنا به شواهد تاريخي، بنا به منابعي كه وجود دارد، مي‌بينيم كه در حوزه مديريت و استفاده از منابع آب تجربه‌هاي بي‌نظيري داريم كه نمونه‌اش در دنيا وجود نداشته است و نشان مي‌دهد كه نه الان، زماني كه اصلا اسراييل وجود خارجي نداشت، داراي دانش، تكنولوژي و مديريت درست آب در كشور بوديم. در طول سال‌هاي گذشته اگر دچار مشكل شديم، رويكردهاي توسعه و مديريت در منابع آب صحيح نبوده است. اين به اين دليل نبوده كه دانشش وجود نداشته است. مشكلاتي كه در بخش آب به وجود آمده ناشي از عدم برخورداري از دانش آب و تكنولوژي آب نيست. ناشي از رويكردهاي غلطي است كه در توسعه و ساير بخش‌ها داشتيم.