نيمار پاريس را فروخت
علي ولي‌اللهي
شايد هيچ چيز براي برزيلي‌هاي زخم خورده از جامجهاني 2014 شيرين‌تر از بازگشت پرقدرت ستاره تيم‌شان نباشد؛ بازگشتي همراه با دو گل در دوبازي دوستانه پياپي. گل‌هايي براي يادآوري روزهاي خوب گذشته. با دريبل‌هاي مويي در محوطه جريمه حريفان كه حسابي آدم را سر شوق مي‌آورد. حالا طلايي‌پوشان خودشان را از هميشه اميدوارتر مي‌بينند. براي احياي غرور از دست رفته. براي آقايي دوباره در مستطيل سبز.
بازگشت پرقدرت نيمار به ميادين بعد از مصدوميت نسبتا طولاني‌مدتش خبر خوبي براي برزيلي‌ها بود و البته عصباني‌كننده براي پاريسي‌ها. در دو بازي اخير هيچ نشاني از مصدوميت در ساق‌هاي نيمار يا عدم آمادگي او ديده نشد. انگار او در تمام مدت دو ماه مصدوميتش جايي داشته تمرين مي‌كرده و داستان مصدوميت او در بازي مقابل مارسي در دور رفت نيمه نهايي جام حذفي فرانسه، تمامش يك بازي رسانه‌اي بوده. مصدوميتي كه باعث شد ستاره دويست ميليون دلاري در مهم‌ترين بازي‌اي كه مي‌توانست به تيمش كمك كند غايب باشد و حذف دوباره شاگردان امه‌ري اين‌بار به دست رئالي‌ها اتفاق بيفتد.
نيمار حساس‌ترين بازي جام جهاني 2014 مقابل آلمان را به‌دليل مصدوميت از دست داده‌بود. آلمان در آن بازي برزيل را نابود كرد. خيلي‌ها گفتند اگر نيمار بازي مي‌كرد احتمالا اين اتفاق رخ نمي‌داد. در طول چهار سال گذشته تمام برزيلي‌ها از جمله نيمار شب و روز منتظر رسيدن جامجهاني بعدي بودند تا بتوانند كاري كنند كه آن واقعه فراموش شود. آنها مي‌دانستند كه فقط يك موفقيت بزرگ در جامجهاني مي‌تواند التيام‌بخش آن زخم عميق باشد. نه بردهاي پياپي با تيته، نه كوپا امريكا و نه حتي قهرماني در المپيك آن هم با پيروزي بر آلمان. پس منطقي است كه فكر كنيم نيمار هركاري از دستش بر مي‌آمده كرده تا با بهترين آمادگي به روسيه برود. اما آيا اين تصور درستي است كه براي برخورداري از همين آمادگي، نيمار خودش را دچار يك مصدوميت ساختگي كند تا بتواند يك پروسه طولاني‌مدت براي رفع خستگي و آمادگي داشته باشد؟
برگرديم به روزهايي كه خبر مصدوميت نيمار تمام رسانه‌ها را پر كرد. چند روز قبل از بازي برگشت مقابل رئال مادريد، نيمار در اواسط بازي مقابل مارسي در برخوردي نه چندان سخت (با بازبيني صحنه‌هاي آهسته شايد بتوان گفت حتي برخوردي با بازيكن مارسي نداشت) روي زمين مي‌افتد، صورتش را مي‌گيرد و با حالت گريه از درد به خودش مي‌پيچيد. نيمار از زمين بيرون برده مي‌شود. امه‌ري اعلام مي‌كند مصدوميت ستاره تيمش جدي نيست و او به بازي برگشت مقابل رئال مي‌رسد. اما از همان لحظات بعد از بازي اظهارات ضدونقيض در مورد مصدوميت نيمار شروع مي‌شود. در نهايت هم كسي نقش اساسي را در اعلام وضعيت نهايي نيمار بازي مي‌كند كه گفته مي‌شود عامل تمام تصميمات فوتبالي و غيرفوتبالي نيمار در چند سال اخير بوده. كسي كه نقش اصلي انتقال جنجالي از بارسلون به پاريس را بازي كرده بود: پدر نيمار.
دو سه روز بعد از مصدوميت نيمار پزشكان پاريسي اعلام كردند كه مصدوميت نيمار خيلي جدي نيست و اصلا نيازي به جراحي ندارد و تلاش مي‌كنند او را به بازي برگشت برسانند. از آن طرف پزشكان تيم ملي برزيل با قطعيت گفتند كه اين كار باعث از بين رفتن شانس آمادگي نيمار براي جام جهاني مي‌شود و بايد پاي او عمل شود. در همين اثنا و وسط درگيري پاريس- برزيل، پدر نيمار در يك مصاحبه مطبوعاتي آب پاكي را روي دست همه مي‌‌ريزد و اعلام مي‌كند چه با جراحي، چه بي‌جراحي نيمار دو يا سه ماه از ميادين دور خواهدبود. و اين يعني فصل براي نيمار و پاريس‌سن‌ژرمن تمام شده است. قبل از اين هم ديده بوديم كه كسي در پاريس جرات خرده گرفتن به ستاره برزيلي را ندارد. از سرمربي تيم تا مديرعامل و سايرين. در نتيجه نيمار براي مداوا راهي برزيل مي‌شود و دست ناصر الخليفي را مي‌گذارد توي پوست گردو.
پاي نيمار به تيغ جراحان برزيلي سپرده مي‌شود. پزشكان بعد از عمل اعلام مي‌كنند كه جراحي موفقيت‌آميز بوده. نيمار به جام جهاني مي‌رسد و مشكلي براي همراهي تيم ملي كشورش ندارد. از آن طرف هم هر روز زمزمه‌هايي مبني بر جدايي نيمار در تابستان و رفتن به رئال مادريد به گوش مي‌رسد. همه اين اتفاقات باعث مي‌شود كه هواداران پاريسي و خيلي از فوتبال‌دوستان نتوانند خودشان را در مورد مصدوميت يا لااقل مصدوميت جدي نيمار قانع كنند. هيچ كس نمي‌تواند به طور دقيق بگويد كه مصدوميت نيمار واقعا جدي بوده يا گمانه‌زني‌ها در مورد تمارض او صحت دارد. تنها چيزي كه الان مهم به نظر مي‌رسد آمادگي بالاي نيمار است. حال بايد ديد كه بازگشت موفقيت‌آميز كاپيتان جوان در كنار ديگر ستاره‌هاي برزيل مي‌تواند باعث شود كه سلسائو بعد از چند دوره ناكامي در جامجهاني دوباره بر دنياي فوتبال آقايي كند يا نه.