چند نكته مهم در حاشيه بازي فوتبال
سيد محمدعلي ابطحي
فوتبال در بازي ايران با پرتغال، همهچيز داشت. شيرين و پر جاذبه بود. افتخارآميز و غرورآفرين بود. پيروزي واقعي بود. اخلاق بود.
تحليل فوتبالي، مهار كردن پنالتي رونالدو كه هروقت توپ جلوي پايش قرار ميگرفت گل ميشد و برد مساوي و جنگيدن تمام عيار با تيم اول اروپا كار ديگران است و تقريبا همه هم ميدانند و كارشناس هستند.
اما در حاشيه اين اتفاق مهم توجه به چند نكته مهم است: فوتبال ملي تنها مناسبتي است كه يك ملت ميتوانند اختلافات خود را كنار بگذارند و باهم شادي كنند. اين معجزه عجيبي از فوتبال است. همه آن را ميديدند. ايرانيان از نقاط محروم تا مرفهترين بخشهاي اجتماع، از بارهاي امريكايي تا مسجد ورزشگاه آزادي و از رييسجمهور تا تندترين مخالفان برانداز نظام جمهوري اسلامي به تماشاي آن نشستند و آرزوي موفقيت تيم ملي ايران را داشتند.
اين معجزه تنها در فوتبال امكانپذير بود. اما همين نشانهاي است كه ميشود در سطوح پايينتر به همبستگي ايراني فكر كرد. بازي فوتبال شادي هم همراه داشت. چه شاديهاي در بين بازي وچه شادي بينظير بعد از بازي. تازه اين براي تيمي بود كه خوب بازي كرد ولي نتوانست صعود كند. قدر اين شاديها را بايد دانست. متاسفانه بيآنكه بخواهم روي مصاديق تاكيد كنم عدهاي از شادي مردم ميترسند. در تمام دنيا بهانههاي مختلف ميآفرينند كه مردمشان شادي كنند. حتي اگر نگاهها امنيتي باشد، باز هم بايد توجه كنند مردم شاد براي هر حكومتي، كمخطرترند. اين شادي را كه خود مردم ميآفرينند بايد قدر بدانند. كاري كه تلويزيون كرد و شادي خودجوش مردم را نشان داد قابل تقدير است. زنان در اين بازيها هم نقش بزرگي داشتند.
ظلم جاري بر آنها كه مثل آقايان فوتبال را دوست دارند و امكان ديدن آن را ندارند و تا هنوز هم حل نشده است يك گام جلو رفت. حداقل توانستند حق خود را در ديدن دسته جمعي در ورزشگاه آزادي به دست آورند.
اخلاق و جنبه و متانت آنها هم بطلان نظريهاي كه گمان ميكردند بياخلاقي با ورود زنان به استاديومها حاكم ميشود را ثابت كرد. خدا كند تصميمگيران اين نكته مهم را بفهمند. دختران و پسران نيازي ندارند كه روابط شخصيشان را به استاديوم بياورند. بر عكس حضور زنان اخلاق را بر بازيها به ارمغان ميآورد. اين قدرشناسي مردم ايران كه حذف از صعود را به پيروزي وشادي تبديل كردند از ويژگيهاي منحصر به فرد مردم ايران است. و نهايتا تيم ملي ما افتخار ماست. خسته نباشند.