مثل پيت سمپراس

گروه ورزش

جوكوويچ امتياز آخر را كه گرفت، نقش زمين شد و خيره به سقف ورزشگاه آرتور‌اش نگاه كرد. خودش را در آسمان‌‌ها مي‌ديد. در سي و يك سالگي براي سومين‌بار در نيويورك قهرمان شده بود. اسمش آن بالا كنار ستاره‌هاي هميشگي تنيس چشمك مي‌زد. با 14 قهرماني در مسابقات گرنداسلم، مثل پيت سمپراس امريكايي، نامش را در كتاب ركوردها ثبت كرد. كسي كه سال‌ها پيش، الگو و قهرمان كودكي خودش بود. همان موقع كارشناس‌ها داشتند مي‌گفتند كه تنيس و اصلا خود زندگي چقدر عجيب است. مخصوصا زندگي آدم‌هايي مثل «جوكو» كه سه ماه پيش همه داشتند از دلايل ناكامي‌هاي تمام‌نشدني‌اش حرف مي‌زدند، ولي حالا دارند از اسرار موفقيت‌هاي بزرگ او صحبت مي‌كنند. «نواك» دو ماه بعد از قهرماني غيره‌منتظره در ويمبلدون، در اوپن امريكا هم اول شده بود. او تا پيش از مسابقات ويمبلدون، دو سال سخت و پر از مصدوميت و ناكامي را پشت‌سر گذاشته بود. جوكوويچ اما اين‌بار براي پيروزي در نيويورك، خوان مارتين دل‌پوترو را شكست داد. قاطعانه و با حساب «سه- هيچ» هم شكست داد، اما اين نتيجه، گوياي واقعي جريان بازي فينال نبود. مسابقه فشرده‌ و شانه‌به‌شانه اين دو تفاوت زيادي با اين نتيجه «سه- هيچ» داشت. بردن از دل‌پوتروي آرژانتيني‌ مثل هميشه سخت بود. «دل‌پو» مثل هميشه با سماجت و جسارت زياد بازي كرد. با اينكه سِت اول با نتيجه «شش- سه» به نفع جوكوويچ شده بود، اما در سِت دوم، اين تنيس‌باز صرب حسابي به دردسر افتاد. دل‌پوترو به خاطر آن قد بلندش كه 10 سانتي‌متر بيشتر از قد «جوكو» بود، سرويس‌هاي مرگباري مي‌زد. دو سال هم از حريفش جوان‌تر بود و براي جنب و جوش در زمين بازي، مشكلي در هواي دم‌كرده ورزشگاه كه سقف آن را به دليل باران بسته بودند، نداشت. طرفداران پرشور آرژانتيني هم استاديوم را روي سرشان گذاشته بودند و در تشويق «دل‌پو» سنگ تمام مي‌گذاشتند. آنها براي تنيس‌بازي هورا مي‌كشيدند كه در يك سال گذشته، بسيار موفق بوده و به خاطر نتايج خوبش به رتبه سوم ليست تنيس‌بازان مرد رسيده بود. دل‌پوترو در اين ست آن‌قدر سماجت به خرج داد كه نتيجه «شش- شش» و تكليف آن به «تاي‌بريك» كشيده شد. در «تاي‌بريك» اما دل‌پوترو نشان داد كه مثل هميشه در لحظات بحراني، زياد اشتباه مي‌كند و با اشتباهات‌ پياپي، تاي‌بريك را با نتيجه «هفت- چهار» واگذار كرد. اين سِت نفسگير يك ساعت و ۳۶ دقيقه طول كشيد. يعني حتي از يك مسابقه فوتبال هم طولاني‌تر بود. اين ست كه تمام شد، خيال طرفدارهاي جوكوويچ راحت شد، آنها مي‌دانستند كه «نوله» فقط يك‌قدم تا قهرماني فاصله دارد. همين‌طور هم شد و جوكوويچ سِت سوم را هم با نتيجه «شش- سه» برد و مسابقه را بعد از سه ساعت و 20 دقيقه به پايان برد. جوكوويچ بعد از پيروزي و در مراسم اهداي جايزه گفت كه بابت رسيدن به ركورد قهرماني‌هاي پيت سمپراس به خودش افتخار مي‌كند: «سمپراس از بزرگ‌ترين اسطوره‌هاي تنيس است. او الگوي دوران كودكي من بود. هميشه دوست داشتم مثل او باشم. اولين مسابقه تنيسي كه در تلويزيون ديدم، مربوط به سمپراس بود كه فكر مي‌كنم داشت براي اولين يا دومين‌بار در ويمبلدون قهرمان مي‌شد. خيلي مهم است كه از نظر تعداد قهرماني در گرنداسلم كنار او ايستاده‌ام. وقتي درباره‌اش فكر مي‌كنم حسابي تعجب مي‌كنم. وقتي بچه بودم، سمپراس را موقع بالا بردن جام در ويمبلدون تماشا كردم و هميشه در اين آرزو سير مي‌كردم كه مثل او شوم.
حالا اين رويا محقق شده.»

جوكوويچ؛ پولدارترين تنيس‌باز جهان

نواك جوكوويچ صرب، در فينال اوپن امريكا، حريفي را شكست داد كه فقط يك بار و آن هم ۹ سال پيش در يك گرنداسلم قهرمان شده بود. جوكوويچ پس از اين قهرماني، سه ميليون و هشتصد هزار دلار جايزه گرفت. جايزه يك ميليون و هشتصد و پنجاه هزاري هم به «دل‌پو» رسيد. نواك جوكوويچ با اين جايزه‌اي كه گرفت مجموع درآمد خود از مسابقات تنيس را به ۱۱۹ ميليون دلار رساند كه اين رقم حدود دو ميليون دلار بيشتر از درآمد كل راجر فدرر از مسابقات تنيس است. دليل اينكه اين تنيس‌باز صرب از فدرر بيشتر جايزه گرفته اين است كه جوايز نقدي تنيس، طي 10 سال گذشته كه جوكوويچ موفق بوده جهشي چشمگير داشته. جوكوويچ جدا از اين موضوع، باتوجه به اين قهرماني، در رده‌بندي جديد تنيس‌بازان مرد از رده ششم به رده سوم رسيد و خوان مارتين دل‌پوترو با يك پله سقوط به رده چهارم آمد. ضمن اينكه دل‌پوترو باتوجه به جايزه‌اي كه از تنيس اوپن امريكا گرفت، مجموع جوايز نقدي‌ خود از مسابقات تنيس را به حدود ۲۴ ميليون دلار رساند. او خيلي اميدوار بود مثل سال ۲۰۰۹ كه در فينال راجر فدرر را به شكلي غيره‌منتظره شكست داد، اين‌بار هم شگفتي‌ساز شود، اما جوكوويچ اصلا جلوي او كوتاه نيامد. «دل‌پو» كه به دليل قد بلندش به برج تانديل (زادگاهش) معروف است بعد از بازي گفت براي پيروز شدن هر كاري كه مي‌شد كرد، اما جوكوويچ اين اجازه را به او نداد: «نواك سزاوار قهرماني بود. بسيار خوب و هوشمندانه‌ بازي كرد. در ست‌هاي دوم و سوم، من هم شانس داشتم و براي همين با تمام قدرتم بازي كردم و دائما به‌دنبال زدن ضربات تمام‌كننده بودم، ولي موفق نشدم چون‌ نواك هر بار جايي كه توپ من مي‌رفت حاضر بود. او قهرمان بزرگي است و برايش خوشحالم.»