امير در انتظار قهرماني

داستان امير علي‌اكبري (متولد 1366) با فرازوفرودهاي قابل تاملش، قصه‌اي است شنيدني براي خودش؛ براي آنهايي كه جنگيدن را دوست دارند، چه روي تشك كشتي چه در رينگ مبارزه. امير علي‌اكبري كه نزد رفقا و كشتي‌گيران اميرعلي شناخته مي‌شود از آن دست بچه‌نترس‌هايي است كه نااميد نشدن را خوب بلد است، جنگيدن براي رسيدن را.

شايد هركس جاي او بود حالا كاري ديگري مي‌كرد، ورزش را رها كرده به دنبال زندگي با طعم يك تماشاچي مي‌رفت تا به جاي وسط گود بودن از روي سكوها به تماشاي گذر زمان بنشيند؛ اما نه، او از اين جنس نيست؛ كه اگر بود هر بار كه زمين خورد دست روي زانو نمي‌گذاشت و بلند نمي‌شد.

فرنگي‌كار سال‌هاي نه چندان دور كه روزگاري به قهرماني جوانان و بزرگسالان جهان رسيد حالا به عنوان هركول ايراني شناخته شده و در رينگ مبارزات MMA ضربات سنگين خود را بر سر و صورت رقبا فرود مي‌آورد تا به عنوان يك فاتح شناخته شود؛ يك مبارز جگردار كه با پرچم ايران روي رينگ مي‌رود و با تمام وجود مي‌جنگد؛ همچون نياكانش. او در در آخرين مبارزه‌اش كه به شكار خرس لهستاني‌ها نشسته بود؛ آنقدر مشت به سر و صورت دانيل اوميلانژوف فرود آورد كه برنده 4 مبارزه در سازمان UFC كه به تازگي به سازمان ACB پيوسته پس از سه راند پنج دقيقه‌اي در مقابل تماشاگراني كه به سالن شهر كراسنودار آمده بودند، نقش زمين شود و پسر ايراني يك پيروزي ديگر را جشن بگيرد. اين پيكار به قدري سنگين بود كه امير بعد از مبارزه راهي بيمارستان شد و تا صبح در آنجا تحت نظر بود. پس از همين مبارزه بود كه يك‌بار ديگر واخائف مبارزه چچني روسيه و دارنده كمربند قهرماني سازمان ACB وارد قفس مبارزه شد و همچون زمان وزن‌كشي براي امير كُري خواند. اميرعلي هم يك‌بار ديگر به او اعلام كرد كه در رينگ مبارزه جواب كُري‌ها او را خواهد داد تا كمربند قهرماني را دو دستي تقديم جنگنده ايراني كند. اين دو قرار بود قبل‌تر با هم مبارزه كنند؛ اما واخائف به مبارزه نرسيد و حالا گفته مي‌شود 19 آبان در مسكو مشت‌ها را مقابل هم گره خواهند كرد تا معلوم شود، كدام‌يك در پايان مبارزه نقش زمين مي‌شود و كدام مرد روي پاهاي خود ايستاده خواهد ماند. البته اگر تا آن زمان اميرعلي از چنگال آسيب‌ديدگي رها شده و به اين مبارزه مهيج برسد؛ روزي براي شناسايي يكي از بهترين جنگندگان دنيا. امير قبل‌تر هيث هرينگ مقلب به اسب ديوانه تگزاس و تايلر كينگ معروف به گودزيلاي ماساچوست را شكست داده بود و حالا سوداي شكست واخائف را در سر مي‌پروراند تا جشن پيروزي بگيرد در خانه حريف؛ چه شود قهرماني در خاك روسيه و كسب كمربند قهرماني.

هر آن كس كه اميرعلي را مي‌شناسد خوب مي‌داند كه او از پس اين حريف هم مي‌تواند برآيد؛ همانطور كه در دوران كشتي گرفتن از پس رقباي قدرتمند خود برآمد و شد قهرمان جهان. هنوز خاطره خوش قهرماني او در مسابقات جونانا جهان و پيروزي‌اش در مسابقات جهاني 2010 مسكو مقابل اصلان بك خوشتوف روس در مبارزه ماقبل فينال را در ذهن داريم كه چطور حريف قدرتمند‌ش را مقابل تماشاگران روسي شكست داده و راهي ديدار پاياني شد تا طلا صيد كند. امير علي‌اكبري قرباني دوپينگ شد نه يك بار بلكه دوبار، يك بار در اردوي تيم ملي به همراه بابك قرباني و بار ديگر پس از مسابقات جهاني 2013 بوداپست مجارستان كه با غلبه بر رضا كايالپ ترك به قهرماني رسيده بود؛ اما در ادامه تست دوپينگش مثبت اعلام شد؛ اما او هر بار بلند شد و به راه خود ادامه داد. نااميد نشد. بار اول دو سال محروم شد و بازگشت و باز قهرمان شد و بار دوم كه براي هميشه محروم شد باز متوقف نشد و به مبارزه روي رينگ و قفس روي آورد تا به نحوي ديگر حق خود را از دنياي ورزش بگيرد. اميرعلي را مي‌توان تنها فرنگي‌كاري معرفي كرد كه مي‌توانست در يك رقابت سالم و واقعي از پس ميهايل لوپز فرنگي كار افسانه‌اي كوبايي‌ها برآيد و بر او غلبه كند، اما اين اتفاق با خروج او از دنياي كشتي هرگز رخ نداد تا اميرعلي در قفس مبارزات به دنبال تحقق روياهاي خود برود. حالا همه ما انتظار رقابت او با واخائف را مي‌كشيم تا اميرعلي در قفسِ مبارزه، غرور ملي‌مان را ترميم كند و اينگونه به ايراني بودن خود بباليم.