برد انگليسي آباداني‌ها
جاي شكرش باقي است كه هنوز مي‌توان شاهد ديدارهاي جذاب در فوتبال داخلي باشيم. بازي‌هايي كه حتي اگر تعدادشان انگشت‌شمار هم باشند، اثبات مي‌كند رسيدن به جذابيت و كيفيت كار محير‌العقولي نيست و نيازمند تفكر و تمرين و تلاش است. به طور مشخص در مورد بازي مرحله يك‌شانزدهم نهايي جام حذفي صحبت مي‌كنم. بازي صنعت نفت آبادان و تراكتورسازي تبريز. دو تيم ليگ برتري كه در يك بازي مهيج توانستند نظر فوتبال‌دوستان را به خود جذب كنند.
يك بازي فوتبال كه وراي حس هواداري نتيجه‌اش براي كساني كه به تماشاي فوتبال علاقه دارند، مهم شد. دو تيم صنعت نفت و تراكتورسازي در حالي به مصاف هم رفتند كه در 6 هفته ابتدايي ليگ درخشان ظاهر نشده بودند. تراكتور كه فصل را خوب شروع نكرده بود و تازه داشت موتورش گرم مي‌شد. صنعت هم مثل هميشه در وسط‌هاي جدول در حال بالا و پايين شدن بود. اين دورنما قبل از شروع بازي تاكيد مي‌كرد كه قرار نيست بازي متفاوتي شاهد باشيم. احتمالا يك بازي درگيرانه و فيزيكي و محافظه‌كارانه از سوي دو تيم مي‌بينيم كه در نهايت قرار است با چند اتفاق نتيجه‌اش مشخص شود. اما با شروع بازي عزم جزم شاگردان مربيان برزيلي و ولزي براي ارايه يك فوتبال هجومي و تماشايي همه پيش‌فرض‌ها را بهم ريخت. دو تيم موقعيت‌هاي زيادي روي دروازه هم ايجاد كردند و چنان پاياپاي و هيجان‌انگيز به كارشان ادامه دادند كه 120 دقيقه بازي و بعد ضربات پنالتي‌شان هيچ‌گونه حس خستگي به تماشاچيان و بينندگان تلويزيوني تزريق نكرد.عقب ننشستن و نااميد نشدن نكته كليدي بازي صنعت و تراكتور بود. هر دو تيم موفق شدند كامبك بزنند. ابتدا تراكتورسازي بعد از گل خوردن موفق به جبران نتيجه شد و 3 بر 1 از حريفش پيش افتاد. سپس اين برزيلي‌ها بودند كه در كمال شگفتي نتيجه 3 بر 1 باخته را به تساوي 3-3 تبديل كردند تا بازي به وقت اضافه و ضربات پنالتي كشيده شود. صنعت نفت آبادان در غروب جمعه 23 شهريور، آدم را ياد ليورپول و آن بازي فينال معروف استانبول مي‌انداخت. تراكتوري‌ها كه تا دقيقه 80 از حريف پيش بودند، بازي را تمام شده تصور كردند و درست 2 دقيقه بعد از آن متوجه اشتباه بزرگ‌شان شدند. اشتباهي كه البته براي جبران‌كردنش وقتي نداشتند. زردپوشان در 10 دقيقه آخر بازي فشار شديدي روي دروازه حريف‌شان ايجاد كردند. يك گل زدند. يك بار توپ را به تيرك دروازه كوبيدند و در نهايت يك پنالتي منجر به گل از حريف گرفتند. تراكتوري‌ها زماني به خودشان آمدند كه در حال رفتن به رختكن بودند. البته نه براي شادي پس از صعود، بلكه براي استراحت تا شروع وقت‌هاي اضافه نيمه اول.حيف كه كسي غير از هواداران دو تيم از ابتدا نظاره‌گر اين بازي نبودند و خيلي‌ها وقتي از طريق اخبار متوجه شدند چه بازي جذابي در جريان است، تصميم گرفتند مسابقه را از طريق شبكه‌هاي استاني يا سايت‌هاي پخش بازي ببينند. حالا تصور كنيد كه اين دو تيم بتوانند چند بازي پياپي به اين شكل مسابقات خودشان را برگزار كنند. يا هر تيم ديگري. فرقي نمي‌كند. آن وقت است كه كلي مخاطب جذب خواهد شد.