مجلس‌نهم در جريان نبود
اما از روي شواهد و قراين مي‌توان استنباط كرد كه عربستان سعودي با توجه به جوي كه در داخل كشور وجود داشت، احتمال برخورد و اعتراضاتي در مقابل سفارت خود پس از اعدام شيخ نمر در ايران را مي‌داد و به همين جهت ممكن است خودروها و برخي اموال داخل سفارت را از يك هفته پيش از هجوم به سفارت به فروش گذاشته باشد. به همين دليل عربستان احتمال هجوم به سفارتخانه خود در تهران را مي‌داد اما اينكه از سوي چه گروه يا افرادي اين اتفاق رخ دهد براي آنان نيز نامشخص بود. اينكه ما احتمال حمله دهيم با اينكه چه افرادي اين اقدام را انجام مي‌دهند، متفاوت است. اينكه گفته شود چون عربستان از يك هفته پيش از اعدام شيخ نمر احتمال حمله به سفارت خود را داده با اينكه مطرح شود عربستان از عده‌اي براي حمله به سفارت خود حمايت مالي كرده است متفاوت است و به همين دليل نمي‌توان از صحبت‌هاي آقاي عبداللهيان جنبه دوم را برداشت كرد. برخي معتقدند با توجه به اظهارات آقاي عبداللهيان، قوه قضاييه مجددا بايد اين پرونده را مفتوح كرده و با يك ديد جديد به پرونده نگاه كند. اعتقاد من خلاف اين موضوع است و به همين دليل اظهارات آقاي عبداللهيان نمي‌تواند ناظر به ورود مجدد دستگاه قضايي به اين پرونده باشد زيرا اين اتفاق در گذشته رخ داده و با مسببين آن برخورد صورت گرفته است لذا مطرح شدن مجدد آن موضوعيت نخواهد داشت. نمي‌توان پذيرفت كه مهاجمين به سفارت عربستان با اين كشور هماهنگ بودند زيرا كساني كه اين عمل را مرتكب شدند، تعدادي جوان حزب‌اللهي بودند كه احساسات‌شان به واسطه اعدام شيخ نمر در عربستان تحريك شده بود و با يك اقدام هيجاني نسبت به آن اعدام واكنش نشان دادند.
رابطه ايران و عربستان مانند يك پازل است. رژيم ايران مانند عربستان پيش از انقلاب اسلامي سال 57 پادشاهي بود و اين دو كشور دو ستون نظامي و اقتصادي منطقه خاورميانه محسوب مي‌شدند اما حضور ايران با چهره اسلام سياسي در منطقه به مذاق صحنه گردانندگان خوش نيامد از اين رو از هر فرصتي براي تخريب وجهه بين‌المللي ايران استفاده مي‌كنند. در چنين شرايطي ما بايد بيش از پيش هوشيار باشيم تا بتوانيم حضوري قدرتمند در منطقه و به ويژه در مناسبات جهاني داشته باشيم.