نگاهي به نمايشگاه آنا ذرشين نگارخانه زمان هنر
چرخه بي‌پايان مبارزه
مريم روشن‌فكر
زندگي روزمره ما سرشار از جدال براي رسيدن است. رسيدن به مكان‌ها، زمان‌ها و آرزوها. ميداني كه در آن برنده و بازنده وجود ندارند و شركت‌كنندگان جملگي مانند يك تن منسجم رو به سوي افقي نامعلوم دارند.
آنا ذرشين در مجموعه تازه‌اش كشتي‌گيراني را به تصوير كشيده كه در ميانه جدالي ابدي و ازلي گرفتار مانده‌اند و زندگي در پيرامونشان با سرعتي سرسام‌آور در حال عبور است.
در علم فيزيك تغيير مكان جسم در ارتباط با «زمان» را «حركت» مي‌گويند و حركت چارچوب زيستي ما در كره زمين است. مفهوم «سرعت» نيز در همين تعريف بر ميزان جابه‌جايي متحرك در زمان اتلاق مي‌شود. ذرشين نيز سه مفهوم «زمان»، «حركت» و «سرعت» را با برهم نمايي دو جهان ساكن و متحرك نشان داده است. او از مفهوم چرخش و تكرار به سمت حركت رفته است.
چرخشي كه در آثار پيشين او در تركيب‌بندي و عناصر سمبليكي مانند چرخ و جنين ديده شده و در اين مجموعه به تناقض ميان حركت و سكون رسيده است. وجود كشتي‌گيران منجمد شده كه به هم درآويخته‌اند در پيش‌زمينه و جهان آشفته و معلق پس زمينه كه مملو از عناصري روزمره مانند مترو، خيابان، تونل، ترافيك و غيره است. عناصر پس‌زمينه در آثار ذرشين داراي مرزهاي مشخص نيستند و مانند يك سرگيجه بصري در هم ادغام شده‌اند و مرزي ندارند، گويي جهان مانند فيلمي كه تند شده باشد در حال گذر است در حالي كه دو كشتي‌گير به مثابه نمادي براي من و شما در حالت ايستا قرار گرفته‌اند، ايستاده در ميانه نبردي بي‌زمان بدون شكست يا پيروزي، معلق در ميانه.
زندگي شهري در حالي در آثار ذرشين حضور پيدا مي‌كند كه دو عنصر مشخص در فرم آن يادآور اخبار تلويزيوني و به‌طور كلي تصاوير خبري هستند. اولي قطعه قطعه بودن و دومي زاويه ديد عكاسانه - يا بهتر بگوييم از وراي لنز- آن است. مانند زواياي ديد از پايين، زاويه ديد باز (لنز وايد)، عمق ميدان وضوح متغير و غيره. تصاوير ذرشين نيز در همان سبك و سياق اخبار، بي‌محابا در پس زمينه ريخته شده‌اند و از گوشه و كنار تابلو مانند جرقه‌هايي بيرون مي‌زنند و زود خاموش مي‌شوند.ذرشين حتي در نحوه رنگ‌گذاري نيز اين قطعه‌قطعه بودن را وارد كرده و با انواع مختلفي از پرداخت نقاشانه، تابلوهاي خود را به فرجام مي‌رساند. در جايي به ساخت و ساز روي مي‌آورد و در جايي رنگ‌ها را ريخته و سپس رهاي‌شان مي‌كند. استفاده از كارماده آكريليك نيز او را در تحرك ميان رنگ‌هاي جسمي و روحي ياري كرده است. او همچنين با حذف و مخدوش كردن خط افق آثار را در خود بسته و محصور نگه مي‌دارد و اين امر سرعت و حركت را در كار او تشديد مي‌كند. شايد بتوان گفت آنا ذرشين نقاشي است با دستي قوي در فن و ذهني پر از سوال اما اولين نمايشگاه انفرادي او كه در گالري زمان هنر برپا خواهد شد به ما مي‌گويد كه ذرشين در عين حال هنوز در پرورش معاني انتقادي كه در ذهن دارد، نيازمند كوشش بيشتري است. او نياز دارد قطعات تيز و برنده گشتاور زندگي شهري و سرعت بي‌امان زيستن را همانند برخي از آثار گذشته خود از سطح به عمق بياورد و براي بازي ذهن مخاطب فضاي بيشتري ايجاد كند، جايي براي كشف مانند فضاي خالي ميان كلمات يك شعر. ذرشين توان تكنيكي خود را در ابعاد ميانه و بزرگ (از يك تا 3 متر) به اثبات رسانده ولي براي بازتر كردن فضاي آثارش نيازمند همان ايهامي است كه در مجموعه‌هاي پيشين در جهت ايجاد شاعرانگي حضور پيدا مي‌كرد و اينجا ابزار خوبي خواهند بود براي بيانگري و انتقاد. به عبارتي تكرار، سرعت و حركت به سمت هيچ‌جا كه در چرخه زمان مستهلك مي‌شود مضمون آثار اوست، اما تكرار در استفاده از كادر عمودي و الگوي دو مرد در حال كشتي‌گرفتن شاعرانگي شخصي او را كم‌رنگ كرده و بين هنرمند و اثرش فاصله انداخته است.
آنا ذرشين 12 سال سابقه تدريس نقاشي دارد، آثار او تا كنون در نقاط مختلف دنيا از جمله موزه سنت آگوستين ايالت فلوريدا، لينكس ايتاليا و LLIC انگلستان برگزيده شده و به نمايش درآمده است و نمايشگاه حاضر نتيجه 9 ماه كار پيوسته در دوره پيشبرد و ارايه آموزشگاه سكو زير نظر عيسي جباري و زروان روح‌بخشان است و هنرباني اين نمايشگاه را عيسي جباري به عهده داشته است.