كلاه مايكل فلپس ايران را برداشتند
اسم شاهين ايزديار براي هميشه در تاريخ ورزش كشورمان جاودانه شده. مردي كه در يك دوره مسابقات 6 مدال طلا و يك نقره به تنهايي كسب كرده. مردي كه به تنهايي كاروان ورزشي ايران در بازي‌هاي پارآسيايي را يك پله بالاتر برده. مردي كه بيش از يك‌دهم مدال‌هاي ما را در جاكارتا دشت كرده. مايكل فلپس آسيا لقب گرفته و به قول خودش باعث تعجب خبرنگاران خارجي حاضر در مسابقات شده.
همه اين تعريف‌ها و تمجيدها اما براي شاهين نان و آب نمي‌شود. ورزشكاري كه براي گذران زندگي و ادامه ورزش به صورت حرفه‌اي قطعا خرج‌هاي زيادي دارد. نبايد انتظار داشت كه او با اين استعداد و توانايي و البته معلوليتش برود به كاري غير از ورزش براي كسب درآمد متوسل شود.
همه ورزشكاران چنين دغدغه‌اي دارند. همه آنها دوست دارند كه فدراسيون ورزش‌هاي جانبازان معلولين رسيدگي بهتري داشته باشند. انتظار دارند كميته ملي المپيك و وزارت ورزش حواس‌شان باشد. همين چند روز پيش سيامند رحمان، قهرمان و ركورددار وزنه‌برداري سنگين‌وزن ايران و آسيا و جهان از ميزان حقوق دريافتي‌اش در يك برنامه تلويزيوني گفت كه مجري برنامه پاسخ داد: اصلا بهتر است صحبتش را نكنيم! آخر 900 هزار تومان چيست؟ تمام قهرمانان جانباز و معلول درآمدشان تنها از مسابقاتي است كه در آن شركت مي‌كنند و احيانا پاداشي است كه دريافت مي‌كنند. شاهين ايزديار هم از اين قاعده مستثني نيست.قبل از مسابقات مسوولان وزارت ورزش و جوانان قول دادند به ورزشكاري كه موفق به كسب مدال طلاي بازي‌هاي آسيايي شود 160 سكه پاداش بدهند. نقره 80 سكه و برنز هم 40 سكه. شايد آن زماني كه اين تصميم گرفته مي‌شد كسي تصورش را نمي‌كرد كه كسي پيدا شود و به تنهايي 6 طلا و 1 نقره كسب كند. اما اين اتفاق افتاد. كسب اين همه مدال به اين معنا است كه ايزديار بايد 1040 سكه دريافت كند به عنوان پاداش. اما اخباري كه از گوشه و اطراف وزارت ورزش و فدراسيون و خود شاهين به گوش مي‌رسد نشان مي‌دهد كه عده‌اي تصميم دارند با تصميمات جديد، پاداش ستاره ايراني را تقليل دهند. اول از همه اعلام شد كه تعداد مدال ربطي به تعداد سكه ندارد. اگر كسي 10 تا هم مدال طلا بگيرد همان پاداش يك مدال طلا را دريافت مي‌كند. او قهرمان است و قهرمان 160 سكه پاداش مي‌گيرد.
تصميم عجيبي كه تعجب همگان را برانگيخت. اما بعدا گويا با وساطت خسروي‌وفا قرار شده اين تعداد به 300 تا افزايش پيدا كند تا نشان داده شود كه زحمات شناگر نابغه ناديده گرفته نشده. سوال مهمي كه بايد پرسيده شود اين است كه چرا اصلا بايد در مورد تعداد سكه‌هاي پاداش ورزشكاران چانه‌زني شود؟ وقتي قرار بر اين بوده كه مدال طلا معادل 160 سكه براي كشورمان ارزش دارد، چرا اين سكه‌ها پرداخت نمي‌شود؟ فاصله 1040 سكه تا 300 سكه خيلي زياد است. آيا اين تعداد سكه براي وزارت ورزش و كميته بين‌المللي المپيك و كلا دولت مقدار زيادي است؟ شايد باشد شايد هم نباشد، مهم نيست! اما چرا مسوولان به اين فكر نمي‌كنند كه امكان داشت اين تعداد مدال را 7 نفر آدم متفاوت برنده مي‌شدند، آن موقع چه كار مي‌كردند؟ آيا باز هم اين برنامه‌ها پيش مي‌آمد؟ جواب قطعا خير است!
خوب نيست! اين كار خوبي نيست كه وقتي براي اولين‌بار در آسيا سوم شديم همه از موفقيت بگويند و با قهرمان‌ها عكس يادگاري بگيرند، اما وقتي زمان عمل به وعده‌ها مي‌شود به قول معروف دبه كنند. اين جايزه قطعا حق كسي است كه باعث شده 6 بار پرچم كشورمان به اهتزاز دربيايد و سرود ملي ايران در ورزشگاه‌هاي جاكارتا شنيده شود.