اختلافنظر جوانان و بزرگان اصلاحطلب بر سر شوراي عالي
آيا حضور جوانان در شوراي عالي ضروري است؟
زهير موسوي
چندي پيش تعدادي از جوانان اصلاحطلب با نگارش نامهاي خطاب به سيد محمد خاتمي خواستار اصلاح ساختار شوراي عالي سياستگذاري اصلاحطلبان و همچنين استفاده بيشتر از جوانان در عرصه تصميمگيري شدند؛ نامهاي كه موثر واقع شد و در تركيب جديد شوراي عالي شاهد حضور چند چهره جوان كه سابقه فعاليت در جريان اصلاحات را داشتند، بوديم. جريان اصلاحطلب همواره بر استفاده از ظرفيت جوانان تاكيد داشته و تلاش كرده تا از نيروي جواني براي بهبود وضعيت سياسي كشور بهرهمند شود اما اخيرا اظهارنظر تعدادي از چهرههاي جوان و سرشناس اين جريان در فضاي مجازي و شبكههاي اجتماعي مورد انتقاد برخي بزرگان قرار گرفته است. مجيد انصاري در مصاحبهاي با روزنامه ايران مدعي شد كه «جوانان تندرو و احساسي» اصلاحطلب «جريان سومي» هستند كه بدون در نظر گرفتن «محذورات اصلاحطلبان و آقاي خاتمي» انتظاراتي فراتر از واقعيت دارند. به گفته مجيد انصاري انتظارات «جوانان تندرو» فراتر از «توان يا مصلحت ملي» است. اين سخنان مجيد انصاري كه سابقه چند دوره نمايندگي مجلس، عضويت در دولتهاي اصلاحات و اعتدال را دارد، با واكنش تند جوانان همراه بود. جوانان اصلاحطلب اعتقاد داشتند، بزرگان اين جريان حاضر به ميدان دادن به جوانان نيستند از همين رو كوچكترين كنشي از سوي آنان تندروي لقب ميگيرد. اما بزرگان در طرف مقابل معتقدند اين دست اقدامات ناشي از شور و هيجان جواني بوده و طبيعي است كه نسبت به سياستورزي نسل اول اصلاحات لقب محافظهكاري اطلاق شود زيرا بزرگان تجربه بيشتري در سياستورزي دارند و اگر قرار باشد گوش به فرمان شور و هيجان جوانان باشند، ممكن است ضربات جبرانناپذيري به جريان اصلاحات وارد شود. روز گذشته علي صوفي عضو شوراي عالي سياستگذاري اصلاحطلبان در گفتوگويي با خبرگزاري ايلنا بار ديگر از تندروي جوانان و اينبار به صورت مشخص تندروي جواناني كه به تازگي به عضويت شوراي عالي درآمدند انتقاد كرد. صوفي به ايلنا گفت: «دوستاني كه تازه به شوراي عالي اضافه شده بودند به ويژه جوانها در فضاي مجازي مقداري تند رفتند و ليستي از اعضاي حقيقي بالغ بر ۳۵ نفر را اعلام كردند و گفتند باقي اعضايي كه حقوقي هستند از همين كانال اعلام خواهند شد و اين در حالي بود كه اينها نه مسووليتي در شوراي عالي داشتند و نه سخنگو يا دبيرخانه اين شورا بودند اما خودشان را محق دانستند كه در خصوص شوراي عالي سياستگذاري فضاسازي كنند.» اين اظهارات صوفي نيز مورد انتقاد شديد جوانان اصلاحطلب در فضاي مجازي قرار گرفت. آنها معتقد بودند اگر تلنگر جوانان نباشد نسل اول اصلاحات حاضر به حركت رو به جلو و اصلاح درون جرياني نيست بنابراين كمي تندروي براي حركت اوليه لازم است. اما چرا اخيرا هركنشي از سوي جوانان اصلاحطلب تندروي تعبير ميشود؟ آيا ساختار شوراي عالي نيازمند اصلاح است؟ حضور نيروهاي جوان در ساختار شوراي عالي چه مزيتهايي به همراه دارد؟ آيا بزرگان جريان اصلاحات حاضر هستند به جوانان اعتماد كنند يا خير؟ آيا جوانان اصلاحطلب به دنبال سهم خواهي و كسب كرسي در شوراي عالي سياستگذاري هستند؟ هرچند تلاش داشتيم تا نظر اعضاي جوان و جديد شوراي عالي را درباره اين سوالات جويا شويم اما ترجيح ميدهند فعلا در اين باره سكوت كنند بنابراين پاسخ اين سوالات را از دو ديدگاه مختلف جويا شدهايم. حسن اسدي زيدآبادي به عنوان منتقد شوراي عالي سياستگذاري و علي صوفي عضو شوراي عالي در قالب يادداشت به اين سوالات پاسخ دادهاند كه در زير ميخوانيد: