احياي درياچه اروميه وابسته به اوضاع زندگي مردم منطقه است
مسعود تجريشي، معاون سازمان محيط زيست مي‌گويد براي احياي درياچه اروميه بايد به بحث معيشت مردم در حوضه آبريز درياچه هم توجه شود.
مدير دفتر برنامه‌ريزي و تلفيق ستاد احياي درياچه اروميه با تاكيد بر اينكه «براي نجات از جنگ آبي ۵ سال وقت داريم»، گفت: ما بايد براي معيشت مردم هم برنامه داشته باشيم. در حوزه درياچه اروميه من گفتم مردم وقتي مي‌توانند همراه باشند كه احساس بكنند اقتصادشان هم همراه است. ما در اروميه خانه توسعه تكاب را ايجاد كرديم و بانك قرض‌الحسنه براي تامين منابع مالي، دانشگاه شريف براي مديريت و از 3 گروه ديگر براي آموزش، بازاريابي و شناخت مزيت‌هاي منطقه استفاده كرديم. هفته پيش در آن خانه توسعه ديدم يك خانم در آنجا زعفران كاشته بدون اينكه نيازي به آب داشته باشد.
تجريشي با اشاره به خاطره‌اي توضيح داد: 3 سال پيش امام جمعه مياندوآب به من گفت داعشي هستم چون مشكلات مردم را نمي‌شناسم و بايد بگذارم اروميه هم مثل قم خشك شود. من هم گفتم اتفاقا مي‌خواهم اينجا را درست كنم بعد هم قم را درست كنم. من به شما مي‌توانم قول بدهم كه مي‌توانيم برگرديم همه اين تالاب‌ها را احيا كنيم. اينكه بتوانيم يك تيم درست كنيم تا مردم مشاركت واقعي داشته باشند وضعيت درست مي‌شود، اين كشور جايي نيست كه به‌راحتي از آن بگذريم.
معاون سازمان حفاظت از محيط‌زيست با انتقاد از سياست‌گذاري‌هاي غلط در سال‌هاي گذشته افزود: ما كارخانه كلزا در كنار حسنلو نداريم، اما كارخانه چغندرقندي كه 75 سال پيش در مشهد بود را در مهاباد مستقر كرديم. آقاي دولت و سازمان محيط‌زيست چرا به اين كارخانه مجوز داديد؟ وقتي مردم اينها را ببينند همراهي مي‌كنند، اما اگر اين اتفاق رخ ندهد برمي‌گردند به بحث كاشت چغندرقند. مردم اگر احساس كنند به فكرشان هستيم و برنامه خوبي داريم همراهي مي‌كنيم. اما اگر ما اين خدمات را ندهيم قطعا اين موضوع را ادامه مي‌دهند و مي‌گويند حداقل امروزم را ببينم.
مسعود تجريشي همچنين تاكيد كرد: ما هنوز با وزارت نيرو دعوا داريم چون فكر مي‌كنيم آنها در سدهاي‌شان آب دارند و نمي‌دهند. اولين چالش اين است كه در وزارت نيرو و قوانين‌مان سهمي براي محيط‌زيست قائل نمي‌شويم.
معاون سازمان محيط زيست درباره رفتار وزارت نيرو همچنين افزود: هنوز يك عده‌اي در وزارت نيرو حضور دارند كه فكر مي‌كنند كه چرا بايد آب را به درياچه بفرستند تا تبخير بشود. يك عده هم به فكر تضاد منافع هستند چون فكر مي‌كنند در اين صورت كشاورز منابع آبش را از دست مي‌دهد و درياچه منفعتي كسب مي‌كند. اين موضوع دوم هم نياز به مديريت و كار فرهنگي دارد. شما با كار فرهنگي نمي‌توانيد از دانش‌آموزهاي‌تان بخواهيد درس بدهند حتما بايد امتحان بگيريد، نمره بدهيد و ... يعني وزارت نيرو اگر بخواهد آب درياچه را پس بدهد بايد با كشاورز تقابل كند كه اصلا كار راحتي هم نيست.خبر آنلاين