سال 2018، سال حضور زنان
دي. اچ
ترجمه: بهار سرلك
اين پيش‌بيني كه 2018 سال ديگري براي «حضور زنان» است به يك كليشه بدل شده است. حتي پيش از اينكه اتهامات آزار و اذيت جنسي برت كاوانا تاييديه ورود او به ديوان عالي را به مخاطره بيندازد، تعداد زناني كه دفاتر كنگره را اداره مي‌كردند، حضور تعداد زنان قانونگذاري كه از سال 1992 حضورشان محرز نبود را تقويت مي‌كرد. اما با نگاهي دقيق‌تر به جريانات روزهاي پاياني انتخابات ميان‌دوره‌اي امريكا متوجه مي‌شويم، كنگره ايالات متحده امريكا براي رسيدن به برابري جنسيتي در ششم نوامبر تا كجا بايد پيش برود؟ در حالي كه احتمالا ميزان حضور زنان دموكرات در مجلس نمايندگان 2 برابر افزايش خواهد داشت- و اگر پرچم آبي بزرگ دموكرات‌ها در روز انتخابات حضور داشته باشد اين تعداد به ده‌ها نفر مي‌رسد- غيرمحتمل است كه افزايش تعداد زنان مجلس سنا بيش از دو نفر باشد و حتي ممكن است دو تن از آنها كنار گذاشته شوند همچنين احتمال مي‌رود تعداد زنان جمهوريخواه كنگره با كاهش مواجه شود.
در سال 1992 تعداد زنان سناتور از دو نفر به 7 نفر جهش داشت در حالي كه رقم قابل توجهي به تعداد زنان مجلس نمايندگان اين كشور اضافه شد و تعداد آنها را به 48 نفر رساند. اما در آغاز كار رياست‌جمهوري بيل كلينتون تنها يك چهارم اين اعضا جمهوريخواه بودند، مقداري كه تا به امروز تقريبا ثابت مانده و در سال 2019 با تغيير آنچناني مواجه نمي‌شود. طبق قدرتي كه دموكرات‌ها در نظر‌سنجي‌ها از خود نشان داده‌اند و در نتيجه اينكه نيمي از زنان قانونگذار صندلي‌هاي خود را ترك كرده‌اند، سياهه امروز سناتورهاي زن جمهوريخواه و اعضاي مجلس نمايندگان در بهترين حالت شكل سابق خود را، 29 عضو زن، حفظ مي‌كند اما انتظار مي‌رود چند نفري از تعداد آنها كاسته شود.
در مقاله‌اي كه ملودي كروادر مي‌ير و رزالين كوپرمن، كارشناسان سياسي در تابستان امسال منتشر كردند، ايده‌هاي متفاوت دو حزب را در پيشبرد و توسعه نقش‌هاي جنسيتي توصيف كردند. آنها در اين مقاله مي‌نويسند:«فرهنگ دموكراتيك را گروه برجسته‌اي در حزب شكل داده كه خواستار سياستگذاري‌هايي هستند كه هدف‌شان بسط حقوق و ارايه خصيصه معين گروه‌هاست. كساني كه خواستار خط مشي محافظه‌كارانه اجتماعي و مذهبي هستند و در حزب جمهوريخواه امتياز به دست آوردند، فرهنگ حزبي را مقوله‌اي مي‌دانند كه بر نقش‌هاي جنسيتي سنتي تاكيد دارند.» شايد اين اطلاعات توضيحي بر چرايي اين موضوع باشد كه چرا در رقابت‌هاي مجلس نمايندگان، زنان نيمي از نامزدهاي دموكراتيك را تشكيل مي‌دهند؛ جايي كه حزب در انتخاب صندلي‌ها پيش‌بيني معقول‌تر يا بهتر دارد و بر شهرهاي حومه‌اي كه هيلاري كلينتون را در سال 2016 به پيروزي نزديك كردند، تمركز دارد. اين در حالي است كه زنان جمهوريخواه از 9 شهر در دو شهر حاضر شدند چراكه حزب‌شان اعتقاد داشت، مي‌توانند در اين دو ناحيه گوي رقابت را از حريف بربايند. مجلس سنا نيز 23 سناتور زن دارد كه 3 نفر از دموكرات‌هاي اين اعضا در ايالت‌هايي كه ترامپ در سال 2016 برتري داشت، رقابت تنگاتنگي داشتند.
حتي عملكرد ضعيف اين زن‌ها در رقابت‌هايي كه با شانس همراه است، مهم نيست چراكه ماه ژانويه مجلس سنا حداقل پذيراي يك زن خواهد بود. مارتا مك‌سالي جمهوريخواه و كريستن سينماي دموكرات كه هر دو از اعضاي مجلس نمايندگان هستند براي قرار گرفتن در جاي جف فليك و به دست آوردن جايگاه نخستين زن سناتور آريزونا با يكديگر رقابت مي‌كنند و اگر ششم نوامبر مك‌سالي پيروز ميدان نباشد، اين ايالت در سال نو ميلادي دو سناتور زن خواهد داشت؛ ممكن است فرماندار جمهوريخواه اين ايالت مك‌سالي را جانشين جان مك‌كين كه تابستان امسال درگذشت، كند.