هر سخن جايي و هر نكته مكاني دارد
ياسر هاشمي
در مورد نامه‌نگاري‌هايي كه بين حسين كروبي و محسن هاشمي اتفاق افتاده است، دو بحث وجود دارد. يكي بحث شفافيت در اتفاقات تاريخي است و ديگري شرايط و الزامات مطرح كردن اين مباحث. در اينكه ما بايد كاري كنيم كه موضوعات تاريخي با شفافيت مطرح شوند و همه حقايق آن‌گونه كه بوده در اختيار مردم قرار بگيرد، هيچ شكي نيست. اما نكته ديگري كه بايد درنظر گرفت اين است كه هر سخن جايي و هر نكته مكاني دارد. ممكن است در برخي مواقع، زمان و شيوه مطرح كردن برخي مباحث به نحوي باشد كه موجب تشويش اذهان مردم شود. بايد به اين موضوع توجه كرد و كاري نكنيم كه در حالي كه مي‌خواهيم شفافيت و صداقت داشته باشيم، اعتماد و آرامش مردم را از بين ببريم. بايد براي شفافيت در هر عرصه‌اي بعد زمان و شرايط را مورد تحليل و بررسي قرار داده و براساس آنها طوري رفتار كنيم كه بهترين تاثير را داشته باشد. شروع اين مباحث از سوي برادر حسين كروبي به لحاظ مكاني و زماني مناسب نبود. ما هم سعي كرديم كه در بحث كلي‌گويي نيفتيم و بتوانيم طوري حرف بزنيم كه آثار مثبتي داشته باشد. من فكر مي‌كنم كه اگر قرار است نكته‌اي تاريخي مطرح و با مردم در ميان گذاشته شود، بايد حتما به شرايط و زمان و مكان توجه كنيم و شرايط را به گونه‌اي در نظر بگيريم كه اين مسائل با كمترين آسيب مطرح شوند. گاهي مطرح كردن برخي موضوعات در زمان يا جاي غلط نه تنها آثار مثبت به همراه ندارد كه آثار سوئي مي‌گذارد كه هيچ‌گاه نمي‌توان آنها را جبران كرد. صرف مطرح كردن يك موضوع هر چند كه صادقانه و شفاف باشد، نمي‌تواند تاثير مثبتي بگذارد. گاهي سكوت و صبر بهترين راه براي گرفتن نتيجه خوب و درست است. نبايد در مورد مسائلي كه با اذهان مردم در ارتباط است، شتاب‌زده و بي‌فكر عمل كنيم. بايد شرايط جامعه و مردم را هم درنظر بگيريم و سخن‌مان را جوري و در فضايي بگوييم كه تاثير حقيقي خود را داشته باشد.