كاهش 2.8 درصدي شيوع ايدز
در زندانهاي كشور
گروه اجتماعي| كارشناسان كاهش آسيب اعتياد و فعالان حمايت از آسيب ديدگان اجتماعي بر ضرورت افزايش حمايتهاي رواني اجتماعي از مبتلايان ايدز و خانواده ايشان تاكيد كردند. ديروز در نشست تخصصي كه به مناسبت روز جهاني ايدز برگزار شد، اسحاق ابراهيمي؛ معاون اداره كل بهداشت و درمان سازمان زندانها ضمن اشاره به كاهش شيوع ايدز و هپاتيت در زندانهاي كل كشور از 3.8 درصد به كمتر از يك دهم درصد به دنبال ارايه 14ساله خدمات كاهش آسيب اعتياد، تاكيد كرد كه تمام اقدامات با يك هدف دنبال ميشود؛ از ناحيه زندانها، خطري سلامت جامعه را تهديد نكند. تاكيد اين مقام مسوول از اين بابت بود كه تعداد سالهاي اخير، تعداد زنان مبتلا به ايدز در كشور افزايش يافته و يكي از دلايل افزايش ابتلاي زنان در ايران، زنداني بودن همسر و رفتارپرخطر وي در دوران محكوميت بوده كه پس از آزادي از زندان، بدون اطلاع از آلودگي خود، ويروس اچآيوي را به همسر هم انتقال داده است. به همين سبب بود كه ابراهيمي در توضيح تاريخچه ورود ايدز به زندانهاي كشور گفت: « سال 76- 75 رييس وقت قوهقضاييه با صدور بخشنامهاي به مديران كل زندانها اعلام كرد كه زندانيان شرور به اردوگاه خواف در كوير آب حيات كرمان منتقل شوند. اين ابلاغ اجرا شد اما دو الي سه سال بعد و در زماني كه تازه بحث ويروس اچآي وي در دانشكدهها مطرح شده بود و در مرحله انكار بوديم، اولين معتادان مبتلا به ايدز، در همين اردوگاه شناسايي شدند. پس از آن، وزارت بهداشت و رسانهها به سازمان زندانها فشار آوردند و در زمان رياست آيتالله شاهرودي در قوه قضاييه و با توجه به نظرات كارشناسي، زمينه براي ورود به كاهش آسيب در زندانها و درمان اعتياد آغاز شد و امروز موفق شدهايم شيوع ايدز در زندانهاي كشور را از 3.8 درصد به كمتر از يك درصد كاهش دهيم.» ابراهيمي با ابراز نگراني از درخواست برخي كارتنخوابها براي ورود به زندان در فصول سرد سال گفت: « در برخي فصول سرد سال شاهد بودهايم كه تعدادي از كارتن خوابها به دليل نداشتن سرپناه، با مقداري مواد مخدر در دست خود را تسليم ماموران ميكنند تا بتوانند از سرپناه، غذا و خدمات زندان استفاده كنند. نميگوييم زندان قصر طلايي است. زندان جايي است كه آزادي از فرد سلب ميشود و بيماريهايي همچون هپاتيت و ايدز وجود دارد. خدمات ما هم از سر وظيفه است اما به هر حال زندان در شأن انسانها نيست و نبايد اينگونه مراجعاتي از سر بيپناهي و بيغذايي داشته باشيم.» خبرگزاريها گزارش دادند كه داريوش بياتنژاد؛ مديركل بهزيستي استان تهران هم در اين نشست با انتقاد از رسوخ نگاه معيوب در وزارت بهداشت و سازمان بهزيستي كشور نسبت به بيماري ايدز، بر لزوم تغيير نگرش تاكيد كرد و افزود: « افراد مبتلا به ايدز نياز دارند كه ديده شوند ولي بايد نگاههاي ما اينطور باشد كه ايدز مثل دهها و صدها بيماري ديگر ميتواند دليل خاص خودش را داشته باشد. مهمترين مشكل اين بيماران انگ اجتماعي، اشتغال و هزينههاي درمان است. از وزارت كشور و وزارت تعاون درخواست داريم همانطور كه براي سالمندان، افراد معلول و افراد بيسرپرست حمايتهايي در نظر ميگيرند، براي مبتلايان ايدز نيز بستههاي حمايتي درنظر گرفته شود.» فريد براتي سده؛ رييس كميته ايدز سازمان بهزيستي كشور هم با اعلام اينكه حدود ۲۰ هزار نفر از مجموع مبتلايان ايدز در كشور شناسايي شدهاند، از مراجعه 5 الي 6 هزار بيمار به سازمان بهزيستي ابراز نگراني كرد و اين تعداد مراجعه را ناكافي دانست و گفت: «اين افراد كساني بودند كه واقعا نياز به دريافت خدمات داشتند. مابقي كه مراجعه نكردند يا وضعشان خوب بوده يا امكان مراجعه نداشتند. متاسفانه براي حمايت از مبتلايان ايدز متولي خاصي وجود ندارد و به همين دليل برنامههاي مدون اين حوزه پيگيري نميشود.قرار بود تمام حمايتها از اين افراد از كانال بهزيستي با همراهي بخش غيردولتي انجام شود اما متاسفانه اينطور نشد و فقط در برخي موارد كه بودجه ندارند مسووليتها را بر عهده بهزيستي ميگذارند.باشگاههاي مثبت هم با وجود آنكه بايد مرجع مراجعه افراد مبتلا به ايدز و ارايه خدمات به آنها باشد، به دليل كمبود بودجه در آستانه تعطيلي است. البته اغلب آزمايشها و درمان مبتلايان به HIV رايگان است و باشگاههاي مثبت همچنان فعال هستند و مبتلايان ميتوانند براي دريافت خدمات به آنها مراجعه كنند. اما در برنامه استراتژيك چهارم ايدز كه سال آينده به پايان ميرسد، تمام فعاليتها، ارايه خدمات، بودجه و اعتبارات مشخص شده اما متاسفانه اعتبار 50 ميلياردي كه در نظر گرفته شده بود اختصاص پيدا نكرد. فقط در سال جاري بخش اندكي از اين بودجه براي خدمات حمايتي به مبتلايان اختصاص پيدا كرده است.