كتابخانه
نيايش‌هاي زرتشتي
«گاتاها» يا «گاهان» يا «گات‌ها» ۱۷ سروده‌اي است كه از ديرباز از سخنانِ زرتشت دانسته مي‌شده است و دربرگيرنده پيام و آموزش‌هاي وي و بنيادِ مزديسناست. اين مجموعه در واقع كهن‌ترين بخشِ كتابِ اوستا شمرده مي‌شود.گات‌ها(اوستايي) جمعِ گات به معناي سرود است كه در زبان پهلوي به گاث(گاس) تبديل شده و در زبان پارسي گاه گفته مي‌شود. ردپاي اين واژه در دستگاه‌هاي موسيقي امروز ايراني به جاي مانده است. همانند سه‌گاه و چهار‌گاه.گات‌ها منظوم و موزون به گونه اشعار ديني ايران باستان است كه به شدت موجز و فشرده‌اند و از نظر ساختار دستور زبان استثنا هستند. شايد نخست بلندتر و به نثر بوده اما براي در امان بودن از گزندِ فراموشي يا دستبردِ روزگار، آنها را به نظم درآورده‌اند تا بهتر به خاطر سپرده شود. زبان‌شناسان وزن اين اشعار را يافته و قواعد نظم را در آنها تعيين كرده‌اند. «گاتاها نغمه‌هاي ايران باستان» توسط موبد كورش نيكنام به فارسي ترجمه و به تازگي توسط انتشارات بهجت منتشر شد. همچنين 4 لوح فشرده صوتي به اين كتاب ضميمه است كه حاوي موسيقي‌اي است كه برگرفته از اين مجموعه منحصر به فرد ايران باستان است. محمدرضا درويشي پژوهش موسيقيايي اين اثر را بر عهده داشته است.
درباره نيكلاي برديايف
برديايف فيلسوفي است مذهبي، اما به‌دور از جزم‌گرايي. او خود را «آزاد‌انديش مومن» مي‌ناميد. ف. استپون گفته است كه اگر برديايف در پايان سده‌هاي ميانه مي‌زيست، حتما در آتش دادگاه تفتيش عقايد مي‌سوخت. فلسفه مذهبي از قرن‌ها پيش مشغول توجيه و اثبات وجود خداوند بوده است اما توجه برديايف به توجيه وجود انسان معطوف است. نخستين اثر بزرگ و مستقل برديايف يعني « فلسفه آزادي» (سال 1911) كه در آن وي سنت خردگرايانه اروپاي باختري را با قاطعيت رد كرده از اين لحاظ به‌شدت جالب است. فقط در عمل ايمان است كه شناخت واقعيت حاصل مي‌شود.
«خداجويان روس» مجموعه‌اي از مقالات پراكنده به قلم برديايف و درباره او است. نيكلاي برديايف فيلسوفي اصيل با يك نظام فكري تمام عيار است. اين كتاب با ترجمه سيدرضا وسمه‌گر توسط انتشارات نگاه معاصر منتشر شده است.
جهان شوپنهاور
نه به روح معتقد است نه به ماده بلكه به جهان موجود علاقه دارد، او بيشتر فلاسفه را مورد تمسخر قرار مي‌دهد و مي‌گويد فلسفه نبايد با جملات پيچيده آميخته شود، زيرا كه همه مردم بايد به فلسفه آگاهي كامل داشته باشند. «جهان به مثابه اراده و برابرنهاد» بسان هر اثر اصيل، از تاريخ و جغرافيايي كه از آن اثر پذيرفته و بر آن نهاده است، فراتر مي‌رود و با انساني سخن مي‌گويد كه از هستي و بودنش به شگفت يا به تنگ آمده است. «جهان به‌مثابه اراده و برابرنهاد» اثر آرتور شوپنهاور است كه توسط محسن اكبري از آلماني به فارسي برگردانده شده است.
درباره آلبر كامو
هم نيچه و هم كامو جهان و بيدادگري موجود را نمي‌پذيرند زيرا چنين وضعيتي نفي انسانيت است. هر دو آنان معترض هستند و هر كدام به خاطر آدمي راه عصيان و شورش را برمي‌گزينند. كامو و نيچه «عصيانگر» اميدي به انقلاب اجتماعي - سياسي ندارند زيرا از منظر آنها فرد آگاه و آزادمرد نه تنها «زمانه» و حكومت را، بلكه كل جهان را زير سوال مي‌برد. با وجود آنكه آلبر كامو انسان را تنها موجود با ارزش ميداند، ولي افق ديد و دايره معرفتي محدودي براي او تعريف ميكند. از نگاه كامو عقل انسان قادر به ورود در برخي حيطهها، بهويژه جهان ماوراي طبيعت نيست. به باور او جهان گزافه است و زندگي انسان مدرن نيز فاقد ارزش و معناست. «فلسفه كامو» نوشته ريچارد كمبر با ترجمه خشايار ديهيمي توسط انتشارات «نشر نو» منتشر شده است. از مهم‌ترين بخش‌هاي اين كتاب مي‌توان به زندگي و آثار، ريشه‌هاي ديني فلسفه كامو و كاموي اخلاق‌پرداز اشاره كرد.