كفش‌هاي زنانه پيروزي در انتخابات
زهرا تخشيد
همزمان با شروع سال ۲۰۱۹ ميلادي صد و شانزدهمين كنگره امريكا آغاز به كار كرد. تركيب جديد كنگره داراي چندين نكته حائز اهميت است كه آن را از دوره‌هاي قبلي متمايز مي‌سازد. براي مثال در انتخابات ميان دوره‌اي مجلس كه در ماه نوامبر برگزار شد براي اولين بار دو زن مسلمان پيروز انتخابات مجلس نمايندگان شدند. ايلهان عمر از ايالت مينه‌سوتا كه خانواده‌اش از سومالي به امريكا مهاجرت كرده بودند، نه تنها يكي از اولين زنان مسلمان بلكه اولين نماينده زن محجبه در تاريخ امريكاست. رشيده طالب نيز اولين زن مسلمان امريكايي با اصالتي فلسطيني است كه صريحا از حقوق فلسطينيان در امريكا دفاع كرده است. هر دوي اين بانوان با گذاشتن دست خود روي قرآن كريم مراسم سوگند نمايندگان را به جا آورده و به طور رسمي آغاز به كار كردند. در تركيب اين مجلس دو زن بومي امريكايي (سرخپوست) نيز براي اولين بار به مجلس راه يافتند. الكساندريا اوكاسيو كورتز نيز جوان‌ترين زن منتخب كنگره است كه در سن ۲۹ سالگي به مجلس راه يافته. مجلس صد و شانزدهم در حال حاضر متشكل از بيشترين نمايندگان زن در تاريخ امريكا است.
اما آنچه در رابطه با اين مجلس حائز اهميت است سختي مسيري است كه كانديداها براي پيروزي طي كردند. اگر به جو سياسي امريكا آشنا باشيم، مي‌دانيم كه پيروز شدن يك بانوي مسلمان در انتخابات كه صريحا از حقوق فلسطينيان حمايت كرده است مي‌تواند تا چه اندازه دشوار باشد. نمونه‌اي ديگر از تلاش كانديداها براي پيروزي، كمپين خانم كورتز در اين انتخابات بود. كورتز فارغ‌التحصيل دانشگاه بوستون است كه تا قبل از ورود رسمي به عرصه سياست در يك رستوران در نيويورك كار مي‌كرد. يكي از عوامل موثر در پيروزي وي تلاش بي‌وقفه‌اش در جمع آوري آراي موافق براي خويش بوده است. چندي پس از اعلام نتايج انتخابات، كورتز عكسي را از كفش‌هاي خود كه در طول كمپين انتخاباتي‌اش از آن استفاده كرد بود، منتشر كرد. عكس كفش كهنه‌اي را نشان مي‌داد كه سياه و كف آن پاره شده بود. وي در بخشي از توضيح عكس نوشت: «اين اولين جفت كفشي است كه من در طول كمپين پوشيدم. آنقدر در خانه‌ها را زدم تا آب باران به كف پاهايم رسيد.» خانم كورتز با انتشار اين عكس به كساني كه پيروزي‌اش را حاصل تركيب جمعيتي (دموگرافي) منطقه انتخاباتي‌اش مي‌دانستند، پاسخ داد.
كفش‌هاي كورتز نماد عيني از تلاش يك كانديداي انتخابات زن براي پيروزي است. زنان در تمام دنيا با موانع بيشتري در مقايسه با مردان براي حضور در عرصه سياست روبه‌رو هستند. اين موانع متعدد تنها به كشورهاي در حال توسعه محدود نمي‌شود. براي مثال شرلي سنبرگ مدير عملياتي فيسبوك در رابطه با كتاب خود به نام زنان، كار و اراده براي مديريت به هيلاري كلينتون گفته است كه مهم‌ترين پيام كتاب كه دوست دارد خوانندگان آن را درك كنند اين نكته است كه «طبق آمار و تحقيقات انجام شده، محبوبيت يك مرد و موفقيت حرفه‌اي وي با يكديگر در ارتباط مستقيم هستند. بدين معنا كه هرچه يك مرد موفق‌تر باشد نزد ديگران محبوب‌تر مي‌شود. در حالي كه موفقيت براي زنان تاثير معكوس دارد: هرچه يك زن از نظر حرفه‌اي موفق‌تر باشد، محبوبيت وي نزد سايرين كمتر مي‌شود.» شايد بسياري از زنان شاغل و موفق از شنيدن اين مساله متعجب نشوند و چنين مساله‌اي را تجربه كرده باشند. يكي ديگر از مثال‌هايي كه هيلاري كلينتون از تجربه كمپين انتخاباتي خود در كتاب «چه اتفاقي افتاد؟» نقل كرده است نحوه مقايسه زنان و مردان در صورت ابراز احساسات در انظار عمومي است. براي مثال زماني كه يك رييس‌جمهور مرد و يا كانديداي انتخاباتي مرد در مقابل انظار عمومي گريه كند به عنوان فردي با احساس و دلسوز ديده مي‌شود. اين در حالي است كه اگر يك زن كانديداي انتخابات تنها بغض يا چشمانش كمي خيس شود به عنوان نشانه ضعف وي از آن ياد مي‌شود. هم‌اكنون كفش‌هاي كورتز به عنوان نمادي از پيروزي زنان قدرتمند براي نگهداري و نمايش در كلكسيون دانشگاه كورنل منتقل شده است. زنان براي موفقيت بايد كفشي آهنين پوشيده و از سختي‌هاي راه نهراسند. تنها با حضور مستمر مي‌توان برداشت عمومي را از توانايي‌هاي زنان در عرصه سياست تغيير داد.