صداي مخالف
ماجرا فراتر از FATF و برجام است
محمد ايماني در سرمقاله روزنامه كيهان روز سهشنبه موضوع تصويب لوايح چهارگانه فراتر از FATF و برجام دانسته و معتقد است «1نقشه امروز دشمنان، ارعاب براي نُرماليزاسيون است.»
به اعتقاد او مساله اصلي «برجام و FATF كه در جاي خود مهم هستند، نيست». بلكه «از اينها مهمتر، شناخت راهبرد و نقشه كلي دشمن است كه اين محورهاي عمليات در متن آن گشوده ميشود.»
او با اشاره به اينكه عبارت نرماليزاسيون را هم حجاريان و هم پومپئو وزيرخارجه امريكا به كار برده معتقد است كه اين عبارت يك «اسم رمز» است: «اگر آن نقشه كلي درست فهميده شود، ديگر فلان دولتمردان با وجود عبرت برجام و چك برگشت خورده آن، براي تسريع در تصويب لوايح مذكور نامهنگاري نميكنند؛ بلكه خود به اين قبيل ريلگذاريها «نه» ميگويند. در ادبيات مقامات امريكايي و انگليسي، از اين نقشه كلي به عنوان «نُرماليزاسيون» ياد شده كه اسم رمز يك عمليات چند لايه است و برجام و FATF و CFT و پالرمو و سند فرهنگي 2030 و معاهده MTCR و... ذيل آن تعريف ميشود. بدون درك آنچه در اتاق فرماندهي دشمن ميگذرد، دقيقا همان خوشبيني بلاوجه كه سال 94 نسبت به برجام در ميان طيفي از نخبگان دلسوز اما سهلانديش اتفاق افتاد، پديد ميآيد و نقشه عمليات سنگين دشمن، دعوت به صلح و ترك مخاصمه پنداشته ميشود. يا حجم تروريسم رواني براي رعبافكني چنان بالا ميگيرد كه كوتاه آمدن در مقابل فشار دشمن «مصلحت» انگاشته ميشود.»
نويسنده كيهان به روال چند ماه اخير و همراه با ساير رسانههاي اصولگرا و در يك خط هماهنگ معتقد است كه «دولت معيشت مردم را گروگان گرفته» تا بر سر «توانمنديها» و «امنيت ملي» معامله كند.
ترافيك بهانه است، جيب شهروندان نشانه است!
در ميان رسانههاي اصولگرا روزنامه جوان تمركز ويژه بر مسائل شهري و شهرداري تهران خصوصا با نگاه به معاونت حمل و نقل و ترافيك دارد. با همين نگاه جوان در يك روز در سه خبر متفاوت به اين معاونت در شهرداري پرداخته است. از يك سو ماجراي طرح زوج و فرد را به باد نقد گرفته و معتقد است براي خالي كردن جيب شهروندان اين طرحها اجرا ميشود از سوي ديگر طرحهايي كه براي افزايش ميزان استفاده مردم از دوچرخه اجرا ميشود را نقد كرده است.
جوان درباره طرح زوج و فرد مينويسد: «متاسفانه تشديد بار ترافيكي در معابر شهري پايتخت سبب شده تا مديريت شهري به جاي كنترل ورود خودرو و تكميل شبكه عمومي حملونقل شهري با اعمال محدوديت و اجراي طرحهاي ابتر ترافيكي بيش از پيش دست در جيب شهروندان كرده و عوارض تردد در شهر را به بهانه مختلف دريافت كنند. گويا گرفتن هزينه و عوارض به عناوين مختلف تاكنون توانسته است در شرايط جاري مشكل و معضل ترافيك پايتخت را برطرف سازد!»
اين روزنامه در مورد طرح «بيدود» كه دوچرخههاي اشتراكي را در سطح تهران اجرا ميكند مينويسد: «سخت نيست بفهميم بيدود هيچ جايگاهي در بين مردمي كه قرار است با هزاران مشكل اقتصادي و گوشت كيلويي ۹۲هزارتومان دست و پنجه نرم كنند ندارد و بيشتر طرحي مناسب ميليونرها و شمال شهرنشينان است، البته شايد به كار آنها هم نيايد چون خودشان در كنار خودروي شخصي به ازاي هر عضو از خانواده، دوچرخه شخصي نيز دارند!»
اين روزنامه همچنين در همين شماره خود به موضوع اختلاف بر سر طرح ترافيك ميان مسوولان شهرداري و پليس راهور اشاره كرده مينويسد: «آيا بهتر نيست مسوولان مربوطه اختلاف نظرهاي بين خود را به جاي بيان در رسانه، به جلسات برده و پس از اخذ تصميم نهايي آن را اعلام كنند؟ مردم چه گناهي كردهاند كه بايد بازيچه اختلاف نظرها بشوند؟»
اتفاقات ونزوئلا پازل تحريم نفتي ايران
وطن امروز در گزارش اصلي روز سهشنبه به نقد برخي رسانههاي اصلاحطلب پرداخته و معتقد است كه آنچه در ونزوئلا اتفاق ميافتد در واقع تكميل كننده پازل تحريم نفتي ايران است. اين روزنامه به بهانه نقد رفتار ترامپ در ونزوئلا مينويسد: «آرزوهاي عجيب و غريب ترامپ تاكنون در ونزوئلا به واقعيت تبديل نشده اما توانسته در ايران ماهيت جرياني كه نان دفاع از برجام و تعريف و تمجيد از اوباما و هيلاري كلينتون و جان كري را ميخورد بهخوبي براي مردم نمايش دهد.» وطنامروز رفتار رسانههايي مانند كارگزاران را «دُم تكان دادن براي مستاجر اتاق بيضي» (ترامپ) دانسته مينويسد: «اين رسانهها و افراد نزديك به دولت در اين ماجرا نهتنها منافع ملي را در نظر نگرفتند - كه اصولا هيچوقت در نظر نميگيرند- بلكه بر خلاف دفعات پيش حتي منافع گروهي و منافع دولت مورد حمايت خود را نيز در نظر نگرفتند. آنها از كودتايي حمايت كرده و ميكنند كه در صورت پيروزي، يكي از پيامدهاي آن به صفر رسيدن يا كاهش شديد فروش نفت ايران و در نتيجه شكست دولت روحاني و نيمهتمام ماندن آن و فشار بيسابقه اقتصادي به مردم ايران است اما اين جريان بدون توجه به اين پيامدهاي روشن، از كودتاي مورد حمايت امريكا حمايت ميكند.