برخيز و اول بكش (152)
فصل پانزدهم
ابونضال، ابواشميدال -
طرحي براي ترور عرفات
نويسنده: رونن برگمن / ترجمه: منصور بيطرف
در اين طرح فناتيك (حمله به لبنان)، يك عنصر قابل انتقاد وجود داشت: كشتن ياسر عرفات. شارون معتقد بود كه در جنگ عليه يك سازمان تروريستي، پرچم و نماد آن به اندازه محاسبات جسمي، مهم هستند. براي ارسال اين پيام، يعني نابود كردن روح فلسطينيها، شارون و ايتان تعيين شدند تا به بيروت بروند، مخفيگاه عرفات را پيدا كنند و او را بكشند.
براي انجام اين كار، يك نيروي ضربت ويژه با نام رمز «سالت فيش»، شكل گرفت. شارون براي اداره اين نيرو دو نفر از متخصصان عمليات ويژه – مئير داگان و رافي ايتان – را منصوب كرد. داگان گفت، «من فكر ميكردم كه با زدن او (عرفات) همهچيز تغيير خواهد كرد. عرفات تنها يك رهبر فلسطيني نبود بلكه به نوعي پدر بنيانگذار قوم فلسطيني بود. كشتن او باعث ميشود كه بخش بزرگي از چالشهاي دروني ساف سر باز كند و عليالخصوص توانايي آنها را از آن لحظه به بعد براي گرفتن تصميمات استراتژيك به عقب بيندازد.»
رييس آمان، ژنرال يهوشا ساگوي و سرپرست موساد، اسحاق هوفي كه پيش از اين فرمانده ايدياف بود، هر دو بهشدت مخالف تجاوز به لبنان بودند زيرا ميدانستند كه پشت وعدههاي شارون و ايتان «تهاجمي بيش از 40 كيلومتر نخواهد بود» يك برنامه پنهان ديگري است كه اسراييل را در يك موقعيت خرابي ميگذارد. هوفي گفت: «من هر دو را ميشناختم و ميدانستم كه آنها جاهطلبيشان را كنار نميگذارند و اينكه به هر شكلي كه شده سعي ميكنند تا به آنچه هميشه ميخواستند برسند»- به بيروت برسند و عرفات را بكشند. هوفي به بگين هشدار داد كه تجاوز لبنان «جنگ يوم كيپور» ليكود – حزب بگين - خواهد شد؛ يك بلايي براي دولت و شغلش، درست مثل نبرد سال 1973 كه به هژموني حزب كارگر پايان داد.اما بگين اعتراضات سازمانهاي اطلاعاتي را رد كرد و در 6 ژوئن، اي دي اف به لبنان هجوم برد.ارتشي بالغ بر 76 هزار نيرو، 800 تانك و 1500 وسيله نقليه از سه محور شمالي و نيروي چهارم از دريا به لبنان هجوم بردند.از نظر شارون، شروع بسيار خوب بود همانطور كه وعده داده بود. نيروهاي اسراييلي به اكثر اهدافي كه ميخواستند دست يافتند كه علاوه بر آتش برتري كه داشتند، مديون اطلاعات درجه اولي بودند كه آمان و موساد پس از آنكه به درون ساف عميقا فاسد شده نفوذ كرده بودند، براي آنها فراهم كرده بودند. شبهنظاميان حتي بدتر از آنچه آمان پيشبيني كرده بود عمل كردند. اكثر فرماندهان ارشد آنها فرار كردند و افرادشان را دم تيغ گذاشتند.
اما درست همانطور كه زيپوري پيشبيني كرده بود، سوريها به تحريك خشونتبار اسراييليها پاسخ دادند. ايتان كه در سال 1973 نيروهايش توسط سوريها از بلنديهاي جولان عقب رانده شده بودند، از اين فرصت استفاده كرد تا به تسويه آن زمان بپردازد و دستور يك ضدحمله را داد. سوريها زير آتش اسراييليها خشكشان زده بود. اما همراه با پيروزيهاي نظامي، سريعا براي كابينه اسراييل مشخص شد كه «تهاجم 40 كيلومتري» عليه ساف كه وعده آن داده شده بود يك چيز كاملا متفاوتي شده است. شارون با اين ادعا كه به دلايل گوناگون عملياتي لازم است پيشروي صورت بگيرد، به ايدياف دستور پيشروي داد. وزرا با توجه به چهره كاريزماتيك و شخصيت غالبش تقريبا مخالفتي نكردند .
توضيح: استفاده از واژه تروريستهاي فلسطيني براي حفظ امانت در ترجمه است
نه اعتقاد مترجم و روزنامه