كتابخانه
زن در جامعه
«دو نيمه من» از تمايلات ابتدايي تا شناخت ابعاد روانشناختي و اجتماعي زن - انسان را بررسي ميكند. هر داستان به نوبه خود بر تاريخچه وابستگي زنان به قوانين مردانه و دشواريهاي بازدارنده آنها براي دفاع از خود ميپردازد تا جايي كه سرنوشتساز خود باشند. راويان هر داستان بر موقعيت خالي از امتياز زن در يك جامعه مردسالار و توانايي فردي و شخصي زناني كه ميكوشند وضعيت موجود را تغيير دهند شهادت ميدهند و هريك سرنوشتي نمادين براي اسطورهشكني ارزشهاي مردانه ارايه ميكنند. داستانها در اواخر قرن بيستم نوشته شدهاند يعني دوراني كه زنان نويسنده امريكاي لاتين جايگاه برحق خود را در عرصه ادبيات به تدريج به دست ميآورند و جاي مردان را كه تاكنون از زبان زنان شهادت داده بودند ميگيرند. راويان هر داستان بر موقعيت خالي از امتياز زن در يك جامعه مردسالار و توانايي فردي و شخصي زناني كه ميكوشند وضعيت موجود را تغيير دهند، شهادت ميدهند و هر يك سرنوشتي نمادين براي اسطورهشكني ارزشهاي مردانه ارايه ميكنند. كتاب «دو نيمه من» آثاري از زنان داستاننويس امريكاي لاتين، گردآوري و با ترجمه فريده شبانفر توسط انتشارات «مرواريد» منتشر شده است.
سيري در زندگي اروين يالوم
اروين يالوم در سال ۱۹۵۶ در بوستون در رشته پزشكي و در سال ۱۹۶۰ در نيويورك در رشته روانپزشكي فارغالتحصيل شد و بعد از خدمت سربازي در سال۱۹۶۳ استاد دانشگاه استنفورد شد. در همين دانشگاه بود كه الگوي روانشناسي هستيگرا يا اگزيستانسيال را پايهگذاري كرد. يالوم هم آثار دانشگاهي متعددي تأليف كرده و هم چند رمان موفق دارد. او جايزه انجمن روانپزشكي امريكا را در سال ۲۰۰۲ دريافت كرد اما بيشتر به عنوان نويسنده رمانهاي روانشناختي به ويژه رمان مشهور «وقتي نيچه گريست» شهرت دارد. اروين يالوم، قصهگوي روايتهاي رواندرماني، كسي كه زندگي خود را صرف پژوهش در روان انسانها و كمك به «پرمعنا زيستن» انسانها كرده است. «آنگه كه خود را يافتم» عنوان آخرين كتاب از اين رواندرمان سرشناس آمريكايي است كه در آن زاويه نگاه درمانگرانهاش را به سمت خود چرخانده و به بررسي ارتباطاتي پرداخته كه در شكل دادن به «خود» درونياش نقش داشتهاند. او با به تصوير كشيدن آسيبپذيرترين بخشهاي دروني خود از زندگي شخصياش پردهبرداري ميكند و در نهايت نه تنها قصد دارد آنچه را سالها براي «پر معنا زيستن» به ديگران تجويز كرده به كار گيرد بلكه خود با پايان اجتناب ناپذير هستي كنار بيايد. يالوم كه يهوديزادهاي مهاجر است در اين كتاب از مبارزات و سختيهاي زندگياش ميگويد. او در محلهاي فقيرنشين مملو از سوسك، موش و جرايم در واشنگتن ديسي بزرگ ميشود و براي فروريختن حصار فقر و فلاكت به پزشكي روي ميآورد. او تك تك اقدامات انقلابي خود در زمينه رواندرماني گروهي و رماندرماني اگزيستانسيال را برميشمارد و منشأ روشهايي كه حاصل قرنها حكمت و خرد متفكراني بزرگاند را بازگو ميكند. او در اين كتاب از ايدههاي الهامبخش آثار اصلي خود از جمله دژخيم عشق، وقتي نيچه گريست و انسان موجودي يكروزه هم مينويسد.
منبعي دست اول از دولت مصدق
«كارنامه مصدق» يكي از منابع مهم و دست اول درباره دوران نخستوزيري محمد مصدق است. ارسلان پوريا از اعضاي پيشين حزب توده ايران و معاون نادر شرميني در سازمان جوانان توده بود كه پس از كودتاي ٢٨ مرداد ١٣٣٢ به زندان افتاد. اين كتاب حاصل پژوهشها و تجربههاي شخصي وي از دوران نخستوزيري دكتر محمد مصدق و نقش حزب توده ايران در آن دوران است. ارسلان پوريا، مولف كتاب، خود از اعضاي موثر حزب توده در آن دوران و شاهد بلافصل وقايع حوادث بوده. اين كتاب نخستينبار به كوشش زندهياد خسرو شاكري در انتشارات مزدك ايتاليا با حروف تايپي و گاه ناخوانا منتشر شد و كتابي كه در دست داريد نخستين چاپ «كارنامه مصدق و حزب توده» با درج نام مولف اصلي، حروفچيني جديد و پيراسته است. بنا به نوشته زندهياد خسرو شاكري، شخص دكتر مصدق متن اوليه كتاب را ديده و حك و اصلاح كرده است. انتشار متن كامل اين كتاب ارزشمند سند مهم ديگري در اختيار علاقهمندان به تاريخ معاصر ايران و نيز پژوهشگران تاريخ ميگذارد تا با شناختي دقيق، به دور از غرض و پيشداوري بتوانند با بخشي از گذشته مبارزات ضداستعماري و ضد استبدادي مردم ايران آشنا شوند.