پيش‌شرط‌هاي بازآفريني شهري
در دفاتر كارشان بنشينند و بدون شنيدن صداي ذي‌نفعان همان نسخه‌هاي قبلي‌شان را براي ساير مناطق تكثير كنند راه به جايي نمي‌برد. مجريان طرح بايد با استقرار در پايگاه‌هاي محلي ويژگي‌هاي حقوقي، اقتصادي، اجتماعي و... را شناسايي و استخراج كنند. جلب اعتماد مردم ساكن در اين مناطق در موفقيت يا عدم موفقيت طرح بسيار موثر است. در صورت جلب اعتماد آن وقت مي‌توان اولويت‌هاي آنان را در دستور كار قرار داد و سپس به اجراي پروژه‌هاي بزرگ‌تر فكر كرد. مثلا ممكن است مردم يك منطقه شهري قبل از هر چيز به يك ايستگاه پليس احساس نياز كنند، تامين اين نياز بايد در اولويت باشد. در اين صورت قدم به قدم زمينه فعاليت‌هاي عمراني بزرگ‌تر هم ايجاد مي‌شود. شايد در چنين فرآيندي دستكاري كالبدي و حتي خرج كردن پول هم آنقدر مهم نباشد و بتوان با هزينه‌هاي معقول به هدف افزايش كيفيت زندگي در محله‌ها دست يافت. در غير اين صورت اجراي پروژه‌هاي صرفا عمراني را مي‌توان «نوسازي» نام نهاد و نه بازآفريني شهري.