نشانه‌هايي از بدمصرفي
اظهارنظر رضا اردكانيان، وزير نيرو، درباره پرمصرف بودن ايرانيان در زمينه غذا و پوشاك با بيان جمله‌اي مبني بر اينكه «چيني‌ها با يك وعده غذا هم رفع گرسنگي مي‌كنند» با واكنش‌هاي منفي در جامعه روبه‌رو شد و بسياري مقايسه او را نادرست دانسته بودند. ناصر كلانتري، محقق انستيتو تحقيقات تغذيه و صنايع غذايي ايران و مدير برنامه «بررسي الگوي مصرف غذايي خانوارهاي ايراني» هم ديروز به روزنامه «اعتماد» گفته بود كه در مجموع ميانگين مصرف مواد غذايي در ايران طبيعي است اما در برخي مواد غذايي ايرانيان بسيار بيش از نياز مصرف مي‌كنند و برخي محصولات را هم كمتر از نيازشان دريافت مي‌كنند. به گفته كلانتري، مصرف نمك، شكر، نان و سيب‌زميني در ايران بسيار بيشتر از شاخص‌هاي سازمان جهاني بهداشت است. اما در مقابل محصولاتي مانند لبنيات، حبوبات و گوشت ماهي هم در ايران كمتر از ميزان مورد نياز مصرف مي‌شوند. بررسي‌هاي «فرهيختگان» هم ميزان مصرف برخي از كالاها در ايران را نشان مي‌دهد. بنا بر اين گزارش و به نقل از خبرآنلاين، بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه ايرانيان در برخي شاخص‌هاي مصرف، خصوصا در زمينه مصرف انرژي جزو جوامع پرمصرف قرار دارند. طبق آمار ايرانيان روزانه ۱۲۸ ليتر و سالانه ۴۷ هزار ليتر بيشتر از نياز آب مصرف مي‌كنند. همچنين مصرف شكر در جهان براي هر فرد سالانه ۵ كيلوگرم است، اما در ايران بين ۲۱ تا ۲۴ كيلوگرم است. ميانگين سرانه مصرف هر فرد ۲۵ كيلوگرم نان در سال است در حالي كه در ايران ۱۶۰ كيلوگرم است. مجموع اين بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه در ايران ما علاوه بر پديده مصرف بيش از اندازه در حوزه انرژي با پديده «بدمصرفي» و «مصرف نامتعادل» در حوزه غذا روبه‌رو هستيم. مساله‌اي كه بايد در سطح سياستگذاري عمومي برايش چاره‌جويي شود.