پاي در وادي خيانتنگذاريم
يك اتفاق عامدانه در حال رخ دادن است. حتي شاگردان كلاس اول سياست هم ميفهميدند چه اشتباه بزرگي در حال صورت گرفتن است. بنابراين نميتوان تصور كرد آنها نميفهمند كه چه كاري انجام ميدهند. به همين دليل چارهاي جز اين نيست كه بپذيريم اينگونه رفتارها با هدايت قبلي و با هدف مشخص و به منظور ضربه زدن به نظام صورت ميگيرد، حتي اگر عوامل ميدانياش ظاهر بچه مسلمانها و عناصرحزباللهي را داشته باشند.
اگر واكنش رهبرمعظم انقلاب نبود، امروز حتما خاك سفارت ژاپن به توبره كشيده ميشد! سفر آبه به تهران با همه حاشيهها و حرف و حديثهايش قطعا با موافقت مقامات عالي كشور صورت گرفته و ديدار او با رهبر معظم انقلاب نشاندهنده آن است كه مجموعه نظام با حضور او مخالفتي ندارد. از سويي سفر او به تهران قطعا اقتصادي نيست، چون تيم اقتصادي شاخصي وي را همراهي نميكند. بنابراين ميتوان اين برداشت را داشت كه اين سفر كاملا ديپلماتيك و با اهداف خاصي انجام گرفته است.
او نخستين مقام غيراروپايي و غيربرجامي است كه ظاهرا به خواست خود به ايران آمده است. همچنين او تصريح كرده كه براي ميانجيگري و صلح به تهران سفر كرده است. اينكه او با چه كوله باري به كشورش باز ميگردد و از تهران چه پيامي را منتقل ميكند بحثي كاملا جداست. مهم نفس حضور او در تهران است كه يك اتفاق قابل اهميت در نگاه جهانيان به شمار ميآيد.
ما نبايد از مذاكره بترسيم. آنچه رهبر انقلاب نهي كردهاند و كاملا داهيانه و عزتمندانه است، مذاكره مستقيم با امريكاست و گرنه حتي اگر مذاكره با نخستوزير ژاپن در نزد جهانيان مذاكره غيرمستقيم با واشنگتن تلقي شود، اصلا كار نادرستي نيست.
مذاكره موثرترين، مستقيمترين و آسانترين راه براي بازگويي بيپرده حرفها به طرف مقابل است. استفاده از اين فرصت، هنر ديپلماسي ايراني است. و اگر عدهاي بيهنر بخواهند اين فرصت را از مردم ايران بگيرند به جامعه خدمت نميكنند. شايد اگر واقعبينانهتر نگاه كنيم پاي در وادي خيانت هم ميگذارند.