به نام كشاورزي به كام ويلاها
هر دولتي كه بر سر كار آمده يك بار حريم شهرهاي جديد را اضافه كرده است، اما هيچ وقت مشخص نشده كه آب مورد نياز اين شهرها چگونه تامين مي‌شود. يا مثلا شاهديم صنايع فعال در حاشيه شهرهاي كويري كشور زمين‌هاي كشاورزي بزرگ و چاه‌هايي را كه به آنها آب‌رساني مي‌كنند، مي‌خرند تا اين آب را در بخش صنعت مصرف كنند. اين مثال‌ها نشان مي‌دهد الگوي درست و دقيقي از توسعه در دست نداريم. اگر هم سندي تهيه كرده‌ايم عمدتا اين سندهاي توسعه را از روي دست كشورهايي كپي كرده‌ايم كه از نظر شرايط اقليمي با ما متفاوت بوده‌اند. مثلا ايتاليا اگر در صنعت فولاد فعال است، كشوري است كه روي منابع آب است و شرايطش با ما فرق دارد. مجموع اين شرايط نشان مي‌دهد ما نيازمند سند آمايش سرزمين هستيم. سندي كه به آن پايبند باشيم و راه ميانبر و دور زدن هم نداشته باشد. وزارت جهاد كشاورزي، وزارت راه و شهرسازي و وزارت نيرو بايد به صورت هماهنگ سياستي يكسان و قابل اجرا را براي جلوگيري از روند كنوني طراحي و اجرا كنند. سياستي كه در برابر آن كرنش صورت نگيرد و زير پا گذاشته نشود.