محسن صفاييفراهاني:
كشور امروز به بازنگري
در قانون اساسي نياز جدي دارد
محسن صفاييفراهاني اصلاحطلبي است كه بسياري او را به مهارتش در مديريت ميشناسند. او سابقه مديريت در سياست، ورزش و اقتصاد داشته و همچنين عضو شوراي مركزي و رييس هيات اجرايي جبهه مشاركت ايران اسلامي است. به گزارش خبرآنلاين، اين فعال سياسي اصلاحطلب معتقد است كه «مشكل امروز كشور نه اصولگراست و نه اصلاحطلب، بلكه مشكل اساسي، مديريتي است كه به صورت وحشتناكي از مسائل علمي فاصله گرفته است، اكثر مديران داراي اين پتانسيل لازم نيستند، مديري كه در يك كشور خشك بيش از ۷۰ درصد آب را از دست ميدهد، مسلم است كه از دانش روز فاصله جدي دارد. در كشور مسائلي روي هم انباشته شده بدون اينكه متاسفانه به زيربناي اينگونه مسائل توجه شود و اين موضوع نشات گرفته از آن است كه اولويت مسوولان مسائل سياسي است! هنوز با رويدادهايي مانند دهه اول انقلاب برخورد ميشود.» او ادامه داد: «هنوز بعد از چهل سال بحث خودي و غيرخودي مطرح ميشود، چرا بعد از دور سوم مجلس به بعد نظارت استصوابي را مبناي كار قرار دادند؟ شايد احساس كردند كه آن روز كشور نياز دارد. اما امروز چهل سال از شروع جمهوريت گذشته است اگر قبول نكنند كه در جامعه فقط بايد قانون حاكم شود، مشكلاتمان حل نخواهد شد.»صفاييفراهاني همچنين گفت: «چه طور موقع انتخابات كه ميشود، احساس ميكنيد كه اين ملت اين توانايي را ندارد كه خودش در چارچوب قانون انتخاب اصلح كند و يك نهاد واسط به جاي مفاد قانون اين نقش را ايفا ميكند و بايد صلاحيت كانديداها را تاييد كند؟ قانون است كه سن، تحصيلات، اهليت و ... را مشخص ميكند نه اينكه براي مردم قيم بگذارند. اين نوع نگاه كردنها را بعد از ۴۰ سال بايد تغيير داد. نميشود با نگاه گذشته امروز برخورد كرد.»اين عضو جبهه مشاركت معتقد است كه «كشور امروز به بازنگري در قانون اساسي و تغيير ساختارهاي كشور و نگاه جديدتر نياز جدي دارد، چرا كه وجود بحرانهاي موجود حاكي از اين است كه ساختار فعلي كشور نياز به بازنگري دارد تا جلوي اين مسير اشتباه گرفته شود؛ اين همه مساله كه ايجاد شده را نميتوان دايما گردن اين و آن انداخت؛ در اين ميان شايد درصدي را بتوانند بگويند كه بر اثر كوتاهي بوده است ولي اين را نميتوان به همه حجم مشكلات كشور تعميم داد. انتخابات يعني چي؟ انتخابات با چه هدفي برگزار ميشود؟ منظور از انتخابات فقط يك كاغذ راي است يا مراد مشاركت مردم در سرنوشت خودشان است؟ اگر منظور حق تعيين سرنوشت است پس بايد ابزار آن را فراهم كرد. ديگر نميتوان گفت كه من به جاي آنها ميخواهم تصميم بگيرم. من به جاي خودم تصميم ميگيرم و بايد اجازه دهم كه ديگري هم به جاي خودش تصميم بگيرد.»صفاييفراهاني همچنين گفت: «وقتي يك قيف باريك وجود دارد كه نمايندگان مجلس را از آن عبور ميدهند و مجموع اين نمايندگان آن قدر توانا نيستند كه مسائل امروز ايران، منطقه و دنيا را خوب ببينند، مشخص است كه كارايي محدود ميشود؛ امروز به مجلسي نياز است كه بتواند مسائل ايران را در ابعاد اقتصادي، فرهنگي و سياسي خوب تجزيه و تحليل كند و از مسائل منطقه شناخت داشته باشد و نسبت به روابط ما در منطقه واقف باشد. همينطور نسبت به دنيا احاطه داشته باشد. آيا ظرفيت مجلس اين است؟»اين اصلاحطلب مشكلمان در ۳۰ سال گذشته را روش و نگاهي كه نميخواهيم تغييرش دهيم، دانست و گفت: « نگاهي كه فكر ميكنيم يك عده محدود حق دارند به جاي بقيه تصميم بگيرند و نتيجه اين تفكر همين شده است كه داريد ميبينيد. ممكن است هر يك از اين افراد مدعي شوند كه اين شرايط نتيجه كار آنها نبوده است، نتيجه مهم است اينكه بعد از ۴۰ سال هنوز بهرهوري منفي يا نزديك صفر است، چيست؟»عضو جبهه مشاركت با بيان اينكه «البته من سخنگوي اصلاحطلبان نيستم و فقط نظرات خودم را بيان ميكنم»، ادامه داد: «من فكر ميكنم دايما صورت مساله را گم ميكنيم. نه اصلاحطلب و نه اصولگرا آن قدر در سيستم اجرايي كشور اختيارات ندارند كه اصلا اين تصميمات را بگيرند. كرارا در مصاحبههايم گفتهام كه اگر قوه مجريه را به مفهوم قوه مجريه بررسي ميكنيد، طبق قانون اساسي بيشتر از ۲۵ درصد اختيارات ندارد و به اندازه همان هم بايد توقع داشت. حاكميت با قوه مجريه فرق دارد.»فراهاني در بخش ديگري از حرفهايش با پرسيدن اين سوال كه «چرا مجلس خروجي و كارايي ندارد؟ يكي از دلايل به شوراي نگهبان و آن قيف تنگ نظارت اين شورا برميگردد. دوم، نگرش سياسي حاكميت است كه در كشور حزب قوي نداشته باشيم.»او معتقد است: «بايد هر چيز در جاي خودش قرار گيرد، نظاميان در سياست و اقتصاد مداخله نداشته باشند، متولي سياست خارجي مشخص شود. اين تغييرات گلخانهاي نميتواند انجام شود، نياز به يك گروه استراتژيست براي تعيين چارچوبهاي مورد نياز است، كلي گويي مشكلي را حل نميكند، اكثريت مديران معتقد هستند اقتصاد دولتي و نهادهاي شبهدولتي مشكل كار است. اصل ۴۴ قانون اساسي اصلاح شد، نتيجه آن شرايط بدتري براي اقتصاد كشور به وجود آورد.»به گفته صفاييفراهاني، بايد يكبار عملكرد ۴۰ ساله آسيبشناسي جدي بشود، مشكلات كشور در اين آسيبشناسي با نگاه علمي شناسايي و براي برونرفت از اين شرايط با استفاده از تجربيات موفق و نياز شرايط بومي خود يك استراتژي جديد در ابعاد مختلف تهيه و با وفاق عمومي به اجرا گذاشته شود.اين فعال سياسي اصلاحطلب با بيان اينكه «من واقعا نميدانم با اين شرايط معيشتي چه ميتوان به مردم گفت»، ادامه داد: «اركان حكومتي همه دارند توجيه ميكنند و براي اقتدار خود از هسته سخت قدرت وامخواهي ميكنند، با اين شرايط نميتوان از صندوق راي توقع معجزه داشت!»فراهاني در بخش ديگري از حرفهايش گفت: «در ايران به خاطر اينكه دو تا تار موي خانمها بيرون بيايد يك عالم مساله در كشور ايجاد ميكنند. در كنار معيشت، رعايت كرامت انسان و آزاديهاي اجتماعي اولويت زندگي امروز شهرنشيني است.»او در پايان به اين سوال كه «به عنوان آخرين سوال يك تجربه ليست اميد را داريم و مجلس يازدهم با توجه به اين موضوع اصلاحطلبان بايد چه كار كند؟» جواب داد: «اگر واقعا شرايط تغيير نكند و انتخابات كماكان دو مرحلهاي باقي بماند، بنده خودم راي نخواهم داد. حاضر نيستم بين بد و بدتر انتخاب كنم يا بايد بتوانيم نيروي توانا و آگاه با شرايط مناسب روانه مجلس كنيم كه از دل آن هم يك دولت تواناتر و به درد بخور به وجود بيايد يا نفرستيم.»