نابغه‌اي با يك حركت اضافه

آرين روبن از دنياي فوتبال خداحافظي كرد. روبن شايد بهترين چپ‌پاي تاريخ فوتبال هلند باشد. روبن متولد 1984 است و مثل زيدان فوتبال را در 35 سالگي بدرود گفت. اما فرق او با زيدان اين بود كه روبن در فاصله 30 تا 35 سالگي چندان درخشان نبود. آرين روبن پس از جام جهاني 2014 روند نزولي‌اش شروع شد. در واقع انگيزه‌اش براي درخشش در ميادين فوتبال فروكش كرد. دليل درغلتيدن روبن در سراشيبي نزول، شايد اين بود كه قهرماني در دو جام جهاني را از دست داد. روبن در فينال 2010 مقصر اصلي ناكامي هلند مقابل اسپانيا بود، در نيمه‌نهايي 2014 هم بهترين بخت گلزني هلند مقابل آرژانتين را در آن بازي سراسر دفاعي و كاملا بسته از دست داد. آرين روبن نابغه‌اي تكنيكي و سرعتي بود كه تيزبينان متهمش مي‌كردند كه هميشه يك حركت اضافي دارد. دو فرصتي كه او فينال 2010 را از دست داد، فرق روبن را با بازيكني چون زيدان نشان مي‌دهد. زيدان در فينال 1998 دوبار دروازه برزيل را فرو ريخت ولي روبن در دو مصاف تك به تك با كاسياس، بهترين بخت‌هاي گلزني را از دست داد. در واقع آرين روبن با اينكه سرعت و تكنيك چشمگيري داشت و استاد دريبل زدن بود، ولي باز چيزي از «بزرگي» كم داشت؛ چيزي كه بازيكناني چون زيدان و ماتيوس از آن برخوردار بودند. در كار و بار كريس رونالدو هم چنين عنصري ديده مي‌شود. او در فينال يورو 2016 از كنار زمين تيمش را قهرمان اروپا كرد ولي روبن در فينال 2010 قدر لحظات حساس را ندانست و در حين بازي ملتفت نبود كه چنين فرصت‌هايي اگر از دست بروند، توفيق تاريخي هم از دست مي‌رود. با اين حال آرين روبن در سال 2014 انتقامش را از كاسياس گرفت. او در بازي هلند و اسپانيا در مرحله گروهي، چنان كاسياس را تحقير كرد كه نامش به عنوان بزرگ‌ترين منتقم جام جهاني ثبت شد! ولي همان اشتباه فينال 2010 را در نيمه‌نهايي 2014 تكرار و باز دست هلند را از چيدن ميوه موفقيت كوتاه كرد. دليل ديگر كم‌فروغي روبن از سال 2014 به اين سو، احتمالا در بي‌اعتنايي اهداكنندگان توپ طلا به عملكرد او در فاصله سال‌هاي 2009 تا 2014 بود. روبن در سال 2009 از رئال مادريد به بايرن مونيخ آمد يعني در سن 25 سالگي. او تا 30 ‌سالگي در بايرن مونيخ بسيار خوش درخشيد و با تيم ملي هلند هم به فينال و نيمه‌نهايي جام جهاني رسيد اما در طول اين پنج، شش سال مهم، توپ طلا فقط نصيب مسي و رونالدو شد. تا سال 2009 رونالدو فقط يك بار توپ طلا را برده بود (2008) و مسي هم هنوز فاتح اين جايزه نشده بود. اما از 2009 تا 2014، يعني در اوج دوران درخشش روبن، توپ طلا 4 سال پياپي نصيب مسي و سپس دو سال پياپي تقديم رونالدو شد (2013 و 2014)؛ در حالي كه كريس رونالدو با پرتغال در جام‌هاي جهاني 2010 و 2014 در يك‌هشتم نهايي و مرحله گروهي از جام خارج شد. شايد هم اهداكنندگان توپ طلا حق روبن را نخوردند و او به رغم درخشش چشمگيرش در بايرن مونيخ و تيم ملي هلند، باز كمي پايين‌تر از مسي و رونالدو بود اما هر چه بود ناكامي در فتح توپ طلا در آن شش سال جواني و درخشش روبن، باعث شد كه او از سال 2014 به بعد، ديگر آن روبن سابق نباشد چراكه مي‌دانست شانس قهرماني در جام جهاني را از دست داده است و با بايرن مونيخ هم فاتح همه جام‌ها شده بود؛ از بوندس‌ليگا و جام حذفي آلمان گرفته تا ليگ قهرمانان اروپا. اگر آرين روبن در حساس‌ترين لحظات زندگي فوتبالي‌اش، هوش بيشتري به خرج مي‌داد و به زدن ديرهنگام ساده‌ترين ضربات در مصاف با كاسياس در فينال 2010 اكتفا نمي‌كرد، قطعا ورق برمي‌گشت. او اگر در سال 2010 هلند را قهرمان جهان مي‌كرد، توپ طلا را هم مي‌برد و اجازه نمي‌داد رقابتي 10‌ساله بين مسي و رونالدو بر سر فتح توپ طلا دربگيرد. وانگهي فتح جام جهاني، يعني كاري كه كرويف و گوليت و فان‌باستن و نسل طلايي 1998 هم از عهده‌اش برنيامده بودند ولي افسوس كه آرين روبن نابغه، خنگي خاصي در زدن ضربات آخر داشت كه تاريخ را به زيانش رقم زد.