جاستين گاتلين روز جمعه در مسابقات ليگ الماس موفق به كسب مدال طلا شد. اين موفقيت گاتلين در 37 سالگي، يكبار ديگر او را سوژه بحث دوستداران دوي صدمتر در سراسر جهان كرده است؛ مردي كه هر قدر هم سريع بدود، منفور عاشقان دوي صدمتر است. اما چرا سرنوشت جاستين گاتلين خالي از محبوبيت است؟ اين حديثي كهنه است كه شمهاي از آن را اينجا واگو ميكنيم.
يك ماه پس از رقابتهاي المپيك ريو، مسابقهاي تحت عنوان قهرماني دوي صدمتر جهان، در لندن برگزار شد و برخلاف ساير مسابقات دووميداني اينبار پررنگترين بحث، درخشش رنگينپوستها نبود و آنچه بيش از هر چيز و هر كس توجه تماشاگران را به خود معطوف ميكرد، خداحافظي الماس جاماييكايي بود. روز شلوغ پاپكورن فروشهاي لندني، كلاههاي جاماييكايي كه با پرهايي از رنگهاي سبز و زرد پوشيده شده بود، بليتهاي مهرخوردهاي كه براي از نزديك ديدن تركيب اشك و لبخند يوسين خريداري ميشد و جوش و خروش رسانههاي سراسر دنيا خبر از شب ماندگار دووميداني ميداد. جاي سوزن انداختن نبود، مردم با اشتياق به ورزشگاه آمده بودند تا براي آخرينبار شاهد «تيراندازي» يوسين بولت باشند و همراه او بيپروا برقصند.
از ۳۰ زمان برتر كه در تاريخ اين رشته ثبت شده است تنها ۹ زمان، دونده برتر «پاك» بوده كه هر ۹ زمان متعلق به يوسين بولت است! و بيراه نيست اگر ازدحام جمعيت را كمترين حق بولت براي خداحافظيباشكوهش بدانيم. چيزي به شروع مسابقه نمانده بود كه سر و صدايي مهيب از دل جمعيت شنيده شد، دقيقتر كه گوش داديم متوجه شديم مردم به حضور «جاستين گاتلين» معترضند و از ميان شركتكنندهها او را هو ميكنند؛ بزرگان دووميداني، طرفداران اين رشته ورزشي و مردم كه آن شب در ورزشگاه بودند از جاستين با عنوان «كابوس دووميداني» ياد ميكردند!
اعتراض جمعيت به بازگشت دوباره گاتلين به عرصه رقابت بود؛ گاتلين كه پيش از اين ديدار
دو بار بهدليل مثبت اعلام شدن دوپينگ خود، به چندين و چند سال محروميت دچار شده بود، حالا در يك صف در كنار بولت افسانهاي قرار داشت.
با همه حواشي و اتفاقاتي كه قبل از مسابقه رخ داده بود دوندگان استارت زدند و يوسين بولت براي آخرينبار با ذرات هوا براي به دست آوردن مدال طلاي دوي صدمتر، در رقابت بود؛ اما اوضاع آنطور كه انتظار ميرفت، پيش نرفت. مردي كه تا چند دقيقه پيش سيبل جمعيت بود و اعتراضهاي رعبآور آنها در گوشش ميپيچيد، زودتر از يوسين بولت به خط پايان رسيد و اجازه نداد بولت با گردني كه مدال طلا را دربر گرفته است از ورزش حرفهاي خداحافظي كند.
در اولين رقابت رسمي دوي صدمتر پس از المپيك، گاتلين مدال طلا، كريستين كولمن مدال نقره و يوسين بولت مدال برنز را به دست آوردند! دهنكجيها به گاتلين تمامي نداشت و بعد از پايان ديدار، تشويقهاي بيامان بولت و حتي كولمن توسط مردم، جاستين را بيش از پيش متوجه محبوب نبودن خود كرد؛ اما او در همان شرايط غير از مدال طلاي لندن، چيز ديگري هم همراه خود به خانه برد؛ مدال اخلاق!
گاتلين پس از پشتسر گذاشتن خط پايان، وقتي يوسين بولت را نزديك خود ديد جلوي پاي او زانو زد و به محترمانهترين شكل ممكن، امپراتوري بولت را ستود و در مصاحبه بعد بازي نيز عنوان كرد: بولت يك اسطوره است كه بدون شك بهترين دونده سرعت تاريخ است.
سريعترين مرد دنيا بعد از شكست دادن بولت در لندن مدام با خود تكرار ميكرد: آيا واقعيت دارد؟ من بالاخره قهرمان جهان شدم؟ و در همان لحظه جواب سوالهايي را كه از خودش داشت مستقيما توسط تحسينهاي يوسين، دريافت كرد. درست همان زمان كه اسطوره جاماييكا در مقابل دوربينها با صداي بلند گفت: خوشحالم كه جاستين به انتقاداتي كه عليهاش ميشد توجه نكرد و نشان داد مرد ميدان است.
گاتلين در ميان بهت و حسرت جمعيت روي سكو رفت و با
۳۵ سال سن مسنترين قهرمان رقابتهاي صدمتر جهان لقب گرفت اما وقتي از او درباره ادامه فعاليتش در سايه صفت «مسنترين» سوال شد، گفت: هرگز به اين موضوع فكر نميكنم و ميخواهم از لحظه لذت ببرم. گاتلين عنوان قهرماني را از اعجوبه دووميداني گرفت و چشمهايش را در آن لحظه روي تمامي حوادث بدي كه در گذشته تجربه كرده بود، بست. او در سال ۲۰۰۱ بهدليل مصرف آمفتامين ۲ سال محروم شد اما به يك سال كاهش يافت. سالها بعد وقتي در مصاحبهاي از گاتلين در مورد دوپينگش سوال شد، جواب داد: من اتهام دوپينگ را رد ميكنم، زيرا اين دارو را در بچگي براي درمان بيشفعالي مصرف ميكردهام.
او بعد از پشتسر گذاشتن دوران محروميت، به ميادين بازگشت و در سال ۲۰۰۴ قهرمان المپيك آتن شد و در سال ۲۰۰۵ نيز موفق شد عنوان قهرماني جهان را از آن خود كند. گاتلين در آسمان قهرمانيهاي پياپي پرواز ميكرد كه با سر به زمين حاشيه و محروميت سقوط كرد؛ يك سال بعد از كسب مدال طلاي جهان، در سال ۲۰۰۶ باز هم بهدليل استفاده از مواد ممنوعه و استروييد تستوسترون، دوپينگ او تاييد و هشت سال محروم شد اما به دليل همكاري با مسوولان ضددوپينگ، محروميتش به ۴ سال كاهش پيدا كرد.
بعد از پشتسر گذاشتن محروميتهاي پياپي، او بازگشت و يوسين بولت را كنار زد و صاحب مدال طلا شد؛ اين موضوع براي هواداران دووميداني كه به اميد تماشاي آخرين لبخندهاي از ته دل يوسين بولت به لندن آمده بودند، پذيرفتني نبود و غير از عده كمي از حاضران در ورزشگاه، بقيه به «لرد سباستين كو»، رييس فدراسيون دووميداني براي بازگرداندن گاتلين به ميادين اعتراض ميكردند و اعتقاد داشتند: ما تنها يك مسابقه را نباختيم، بلكه هويت اصلي ورزش را -كه براي آن رقابت ميكنيم- گم كردهايم. ما هرگز نبايد به يك ورزشكار دوپينگي اجازه بازگشت ميداديم. شما باعث شديد يوسين بولت بعد از يك دهه شكستناپذيري در مقابل انساني كه تمام نكات منفي دووميداني را داراست، تن به شكست دهد.
سخنان مردم به تيغ برنده حسرت و عصبانيت مسلح شده بودند و كساني كه به خيال خود، اخلاق را گمشده ميپنداشتند هرگز به قلب خود براي تشويق گاتلين، رضايت نميدادند؛ اما آنچه حقيقي است و آنچه بعد از فروكش كردن خشمها، به ذهن ميرسد، بيشك اين است كه اگر اكنون جاستين گاتلين عنوان سريعترين دونده دنيا را در اختيار دارد، بهدليل سباستين كو نيست و همانطور كه بولت گفته بود: جاستين مرد ميدان است. خواه به مذاق بينندگان تلويزيوني و دنبالكنندگان دووميداني خوش بيايد و خواه غضب آنها را به همراه داشته باشد، حالا مرد بروكليني بر بام صدمتر دنيا ايستاده است.
قويترين سلاح براي موفقيت شايد حمايت باشد، شايد هوادار باشد، اما يك سلاح است كه اگر ورزشكاري به آن مسلح نباشد هرگز طعم پيروزي را نخواهد چشيد و بيشك آن سلاح «اميد» است. دونده امريكايي در شبي كه حامي نداشت، اميد را سخت در آغوش كشيد و نشان داد باورهاي انسانها از تواناييهاي خود، نجاتدهندههاي او در تنگناها هستند. گاتلين بهتازگي در رقابتهاي ليگ الماس ۲۰۱۹ در سوييس موفق شد با ثبت ركورد ۹/۹۲ صدم ثانيه مدال طلا را به دست آورد و بهترين عملكرد را ثبت كند؛ بعد از پايان اين رقابتها، در مقابل رسانهها ظاهر شد و صريحا اعلام كرد با كسب عنوان نخست و مدال طلا در رقابتهاي المپيك ۲۰۲۰ توكيو، دووميداني را براي هميشه كنار خواهد گذاشت.
قطعا مشهورترين جملات جاستين گاتلين، زاده ايالاتمتحده امريكا، همان است كه گفته بود: «من به داستان زندگي خود ادامه ميدهم، دوباره ميخواهم اول باشم و ميخواهم همه چيز را
به دست بياورم!»