ما اصولگراها ۴۰ سال است
چكش به دستيم
محمد مهاجري، روزنامه‌نگار اصولگرا درباره تمايل نداشتن اصولگرايان به كار جمعي و تشكيلاتي گفت: «اصولگرايان نسبت به اصلاح‌طلبان اراده قوي‌تري براي كار جمعي دارند اما مشكل اين است كه اختلافات دروني آنها همانند اصلاح‌طلبان خيلي گسترش يافته است.»
به گزارش ايرنا، او ادامه داد: «اصولگرايان تصور مي‌كنند چون جناح اصلاح‌طلب و اعتدال‌گرا به دليل حمايت از دولت تضعيف شده‌اند مردم «عاشقانه» به پاي صندوق‌هاي راي مي‌روند و به آنها راي مي‌دهند. در واقع آنها خود را پيروز انتخابات يازدهمين دوره مجلس شوراي اسلامي مي‌دانند و به شكل طبيعي هر كس كه خود را از اكنون پيروز بداند در پي وزن‌كشي سياسي مي‌رود.»اين فعال سياسي اصولگرا همچنين گفت: «در تهران قديم، بِرندهايي چون چلوكبابي «صداقت» وجود داشت. اگر كسي مي‌آمد مغازه تازه‌اي مي‌زد، عنوان بِرند شناخته شده قبلي را تغيير مي‌داد و نام مغازه‌اش را «صداقت نو» مي‌گذاشت. در واقع نواصولگرايي هم از اين نوع و مغازه‌اي مقابل مغازه قبلي است.»مهاجري بازار اصولگرايي و اصلاح‌طلبي را كاسبي دانست و ادامه داد: «هر دو جناح از روش سنتي مغازه‌داري استفاده مي‌كنند و حتي تحليل‌هاي آنها نه علمي بلكه با «چرتكه» انجام مي‌شود.»اين فعال سياسي اصولگرا درباره سخنان خطيب نماز جمعه هفته گذشته تهران خطاب به دولت مبني بر اينكه «اگر قفل‌ها با كليد باز نمي‌شود دست‌كم با چكش باز كنيد»، توضيح داد: «هميشه ما اصولگرايان با چكش قفل‌ها را باز مي‌كرديم، اين‌بار هم بياييم باز كنيم. اگر مشكلات با چكش باز مي‌شد در اين 40 سال چرا باز نكرديم؟ چكش اگر روش منطقي بود مردم به اين روش راي مي‌دادند.»